Kulai, Kuḷaī, Kulaī, Kuḻai, Kūḻai: 4 definitions

Introduction
India history
Biology
Languages
1. Marathi
2. Tamil
See also

Introduction:

Kulai means something in the history of ancient India, Marathi, biology, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

India history and geography

Source: What is India: Annual Report on Indian Epigraphy (1945-1952)

1) Kūlāi (Chitrāpura) is an archaeologically important site situated in Mangalore-taluk (South Canara district, Madras), known for inscriptions regarding the ancient history of India. For example, at Kūlāi there is a damaged slab in the Durgā-parameśvarī temple containing a Kannaḍa inscription in characters of about the 13th-14th century.

2) Kulāi is an archaeologically important site situated in Mangalore-taluk (South Kanara district, Madras), known for inscriptions regarding the ancient history of India. For example, at Kulāi there is a damaged stone in the wet land facing the house of Kuchamane Dāsu Pūjāri. It seems to record a gift land (details not clear) and mentions the gods Sunanda and Somayadeva of Vāsāpura.

context information

The history of India traces the identification of countries, villages, towns and other regions of India, as well as mythology, zoology, royal dynasties, rulers, tribes, local festivities and traditions and regional languages. Ancient India enjoyed religious freedom and encourages the path of Dharma, a concept common to Buddhism, Hinduism, and Jainism.

Biology (plants and animals)

Source: Google Books: CRC World Dictionary (Regional names)

1) Kulai in India is the name of a plant defined with Chlorophytum borivilianum in various botanical sources. This page contains potential references in Ayurveda, modern medicine, and other folk traditions or local practices It has the synonym Chlorophytum borivilianum Santapau & A. Fern..

2) Kulai is also identified with Nymphaea lotus.

3) Kulai in Malaysia is also identified with Oroxylum indicum It has the synonym Bignonia pentandra Lour. (etc.).

Example references for further research on medicinal uses or toxicity (see latin names for full list):

· Bijdragen tot de flora van Nederlandsch Indië (1826)
· J. Cytol. Genet. (1971)
· Journal of Ethnopharmacology (2003)
· Taxon (1980)
· FBI (1884)
· For. Fl. Punj. (1918)

If you are looking for specific details regarding Kulai, for example side effects, pregnancy safety, chemical composition, extract dosage, health benefits, diet and recipes, have a look at these references.

context information

This sections includes definitions from the five kingdoms of living things: Animals, Plants, Fungi, Protists and Monera. It will include both the official binomial nomenclature (scientific names usually in Latin) as well as regional spellings and variants.

Languages of India and abroad

Marathi-English dictionary

Source: DDSA: The Molesworth Marathi and English Dictionary

kuḷaī (कुळई).—f A particular esculent vegetable.

context information

Marathi is an Indo-European language having over 70 million native speakers people in (predominantly) Maharashtra India. Marathi, like many other Indo-Aryan languages, evolved from early forms of Prakrit, which itself is a subset of Sanskrit, one of the most ancient languages of the world.

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Kulai (குலை) [kulaital] 4 intransitive verb

1. To become loose; to be dishevelled, unravelled; அவிழ்தல். கொண்டைகுலைந்து போயிற்று. [avizhthal. kondaigulainthu poyirru.]

2. To disperse, as a crowd; to scatter; கலைதல். கூட் டம் குலைந்தது. [kalaithal. kud dam kulainthathu.]

3. To be deranged, disordered, upset, thrown into confusion; நிலைகெடுதல். கோளிபங்கய மூழ்கக் குலைந்தவால் [nilaigeduthal. kolipangaya muzhkag kulainthaval] (கம்பராமாயணம் வரைக். [kambaramayanam varaig.] 62).

4. To lose one’s heart, become melted, softened; மனங்குழைதல். முளரிமொட்டென்று குலையுங் காமக் குருடர்க்கு [mananguzhaithal. mularimottenru kulaiyung kamag kurudarkku] (பட்டினத். திருப்பாவை கச்சித்திரு. அடி. [pattinath. thiruppavai kachithiru. adi.] 23).

5. To tremble, shudder, quiver, shiver; நடுங்கு தல். வேழமெதிரக்குலைவரால் [nadungu thal. vezhamethirakkulaivaral] (இரகுவமிசம் நகர. [iraguvamisam nagara.] 56).

6. To be annihilated, destroyed, put an end to; அழிதல். உலகநீதிெலாங் குலைந்தவன்று [azhithal. ulagelang kulainthavanru] (கந்தபு. திருநகரப். [kanthapu. thirunagarap.] 11).

7. To show signs of anger; கோபக்குறி காட்டுதல். (பிங்கலகண்டு) [kopakkuri kattuthal. (pingalagandu)]

--- OR ---

Kulai (குலை) [kulaittal] 11 transitive verb Causative of குலை¹-. [kulai¹-.]

1. To untie, loosen, dishevel; அவிழ்த்தல். [avizhthal.]

2. To take down, as a scaffolding; to remove, as the decorations of a car after festival; பிரித்தல். [pirithal.]

3. To derange, disturb, disorganize, scatter, throw into disorder; தாறுமாறாக்குதல். [tharumarakkuthal.]

4. To destroy, ruin; to violate, as chastity; அழித்தல். [azhithal.]

5. To dishearten, discourage, disconcert; அதைரி யப்படுத்துதல். [athairi yappaduthuthal.] (W.)

6. To shake, agitate; அசைத்தல். [asaithal.] (W.)

--- OR ---

Kulai (குலை) noun cf. kula. [Telugu: gola, K. gole, M. kula.]

1. Cluster, bunch, as of fruits, flowers; கொத்து. நீடு குலைக்காந்தள் [kothu. nidu kulaikkanthal] (பத்துப்பாட்டு: பெரும்பாணாற்றுப்படை [pathuppattu: perumbanarruppadai] 371).

2. Viscera in the abdomen, intestines; ஈரற்குலை முதலியன. வீரர் குலைக ளற்றிட [irarkulai muthaliyana. virar kulaiga larrida] (அரிச்சந்திர புராணம் வேட்டஞ். [arichandira puranam vettagn.] 48).

--- OR ---

Kulai (குலை) [kulaittal] 11 intransitive verb < குலை³. [kulai³.] To shoot forth in a bunch, as a plantain; குலை யாக ஈனுதல். முல்லை குலைத்தன காண் [kulai yaga inuthal. mullai kulaithana kan] (திணைமாலை நூற்றைம்பது [thinaimalai nurraimbathu] 112).

--- OR ---

Kulai (குலை) noun < kūla.

1. Artificial bank, ridge, dam; செய்கரை. நீரைக்கொடுவந்து . . . குலைசெய்து தகையவொண்ணாதபடி [seykarai. niraikkoduvanthu . . . kulaiseythu thagaiyavonnathapadi] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருமாலை [nalayira thivyappirapandam thirumalai], 24, வ்யா. [vya.]).

2. Bridge, causeway; பாலம். குலைகட்டி மறுகரை யதனா லேறி [palam. kulaigatti marugarai yathana leri] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெருமாள். [nalayira thivyappirapandam perumal.] 10, 7).

--- OR ---

Kulai (குலை) noun < குதை. [kuthai.] [Malayalam: kula.]

1. Notch in a bow to keep the string in check; வில்லின் குதை. (பிங்கலகண்டு). [villin kuthai. (pingalagandu).]

2. Bowstring; நாணி. குலையிழி பறியாச் சாபத்து [nani. kulaiyizhi pariyas sapathu] (பதிற்றுப்பத்து [pathirruppathu] 24, 12).

--- OR ---

Kulai (குலை) [kulaittal] 11 intransitive verb < குரை-. [kurai-.]

1. To bark, as a dog; நாய் குலைத்தல். [nay kulaithal.]

2. To talk incoherently and confusedly; குழறிப்பேசு தல். [kuzharippesu thal.] Colloq.

--- OR ---

Kuḻai (குழை) [kuḻaital] 4 intransitive verb [K. koḻe, M. kuḻayu.]

1. To become soft, mashy, pulpy, as well-cooked; இளகுபதமாதல். குழையச் சமைத்த பருப்பு [ilagupathamathal. kuzhaiyas samaitha paruppu] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 3, 1, 3, வ்யா. [vya.]).

2. To melt, become tender, as the mind; மனமிளகுதல். தொண்டரினங் குழையாத்தொழும் [manamilaguthal. thondarinang kuzhaiyathozhum] (பதினொராந்திருமுறை பட்டினத். திருவே. [pathinorandirumurai pattinath. thiruve.] 28).

3. cf. kuth. To be overboiled, as rice; சோறு அளிதல். [soru alithal.]

4. cf. kuś. To be in close intimacy, to be hand in glove with; நெருங்கி உற வாடுதல். குழைந்து பரிமாறுகிறார்கள். [nerungi ura vaduthal. kuzhainthu parimarugirarkal.]

5. cf. kuṭ. To be bent, as a bow; வளைதல். திண்சிலைகுழைய [valaithal. thinsilaiguzhaiya] (சூளாமணி அரசியற். [sulamani arasiyar.] 319).

6. To fade, languish, become spoilt, as flowers or twigs; வாடுதல். மோப்பக் குழையு மனிச்சம் [vaduthal. moppag kuzhaiyu manicham] (திருக்குறள் [thirukkural], 90).

7. To wave, as a flag, to sway to and fro; துவளூதல். குழைந்த நுண் ணிடை [thuvaluthal. kuzhaintha nun nidai] (கம்பராமாயணம் சித்திர. [kambaramayanam sithira.] 9).

8. To be tired, to be weighed down; தளர்தல். கோதைசூழ் கொம்பிற் குழைந்து [thalarthal. kothaisuzh kombir kuzhainthu] (புறப்பொருள்வெண்பாமாலை [purapporulvenpamalai] 12, பெண்பாற். [penpar.] 14).

9. To be troubled; வருந்துதல். மகளிர் குழைகின்ற குழைவை [varunthuthal. magalir kuzhaiginra kuzhaivai] (கம்பராமாயணம் பிரமாத். [kambaramayanam piramath.] 31).

--- OR ---

Kuḻai (குழை) [kuḻaittal] 11 transitive verb Causative of குழை¹-. [kuzhai¹-.] [Malayalam: kuḻekka.]

1. To macerate, mash, reduce to pulp, make soft by mixing with water; குழையச்செய்தல். சோற்றைக் குழைத்துவிட் டாள். [kuzhaiyacheythal. sorraig kuzhaithuvid dal.]

2. To mix, as powder with a liquid; சூரணப்பொருளைத் தேன் முதலியவிட்டுக் கலத்தல். [suranapporulaith then muthaliyavittug kalathal.]

3. To melt and blend in union, fuse; கலக்கப்பண்ணுதல். உன்னையென்னுள்ளே குழைத்த வெம்மைந்தா [kalakkappannuthal. unnaiyennulle kuzhaitha vemmaintha] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருவாய்மொழி [nalayira thivyappirapandam thiruvaymozhi] 2, 6, 9).

4. To cause to sprout or shoot forth; தழையச்செய்தல். மழை குடக்கேர்பு குழைத்த சிறுகோல் [thazhaiyacheythal. mazhai kudakkerpu kuzhaitha sirugol] (நற்றிணை [narrinai] 140).

5. cf. kul. To gather in a lump, as boiled rice; திரட்டுதல். கருனையாற் குழைக்குங் கைகள் [thirattuthal. karunaiyar kuzhaikkung kaigal] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 257).

6. To cause to melt; இளகுவித்தல். அத்தன்மெய் குழைத்த நங்கை [ilaguvithal. athanmey kuzhaitha nangai] (கந்தபு. மேரு. [kanthapu. meru.] 16).

7. cf. kuṭ. To bend, as a bow; வளைத்தல். பொன்வரை குழைத்து [valaithal. ponvarai kuzhaithu] (கூர்மபுராணம் பிரமவிஷ். [kurmapuranam piramavish.] 20).

8. To wave, as the chowry fan; to wag, as a dog its tail; அசைத்தல். குழைக்கின்ற கவரி யின்றி [asaithal. kuzhaikkinra kavari yinri] (கம்பராமாயணம் நகர்நீ. [kambaramayanam nagarni.] 2).

--- OR ---

Kuḻai (குழை) noun < குழை¹-. [kuzhai¹-.]

1. Tender leaf, sprout, shoot; தளிர். பொலங்குழை யுழிஞை [thalir. polanguzhai yuzhignai] (புறநானூறு [purananuru] 50).

2. [K. koḻaci.] Soft mud, mire; சேறு. (திவா.) [seru. (thiva.)]

3. Hole; துளை. கோடிநுண் டுகிலுங் குழையும் [thulai. kodinun dugilung kuzhaiyum] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 1369).

4. Tube, pipe; குழல். (பிங்கலகண்டு) [kuzhal. (pingalagandu)]

5. Conch; சங்கு. (பிங்கலகண்டு) [sangu. (pingalagandu)]

6. Ear; காது. மணித்தோடுங் குழையி லாட [kathu. manithodung kuzhaiyi lada] (அஷ்டப்பிரபந்தம் சீரங்கநாயகி. ஊச. [ashdappirapandam siranganayagi. usa.] 3).

7. A kind of earring; குண்டலம். மின்னுக்குழையும் பொற்றோடும் [kundalam. minnukkuzhaiyum porrodum] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 1658).

8. Sky; ஆகாசம். (பிங்கலகண்டு) [agasam. (pingalagandu)]

9. cf. guhina. Jungle; காடு. (பிங்கலகண்டு) [kadu. (pingalagandu)]

10. Indian water-lily, Nymphaea lotus alba; நெய்தல். [neythal.] (W.)

--- OR ---

Kūḻai (கூழை) noun < குழை-. [kuzhai-.]

1. Woman's hair; பெண்டிர் தலைமயிர். கூழை விரித்தல் [pendir thalaimayir. kuzhai virithal] (தொல். பொ. [thol. po.] 262).

2. Feathers, plumage; இறகு. (திவா.) [iraguvamisam (thiva.)]

3. Peacock's tail; மயிற்றோகை. (பிங்கலகண்டு) [mayirrogai. (pingalagandu)]

4. Tail; வால். புன்கூழையங் குறுநரி [val. punkuzhaiyang kurunari] (கல்லாடம் [kalladam] 89, 18).

5. Middle, centre; நடு. (திவா.) [nadu. (thiva.)]

--- OR ---

Kūḻai (கூழை) noun probably from khulla.

1. That which is short; குட்டையானது. நாய் கூழைவா லாற் குழைக்கின்றதுபோல [kuttaiyanathu. nay kuzhaiva lar kuzhaikkinrathupola] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருவாய்மொழி [nalayira thivyappirapandam thiruvaymozhi] 9, 4, 3).

2. [Telugu: kūḷa, K. kūḻe, Marathi khuḷa.] Dullness of intellect, stupidity; புத்திக்குறைவு. கூழைமாந்தர்தஞ் செல்கதி [puthikkuraivu. kuzhaimantharthagn selkathi] (தேவாரம் [thevaram] 462, 9).

3. A mode of versification. See கூழைத்தொடை. ஈறிலி கூழை [kuzhaithodai. irili kuzhai] (யாப்பருங்கலக் காரிகை, உறுப். [yapparungalag karigai, urup.] 19).

4. Dwarf snake. See கூழைப்பாம்பு. ((சங்கத்தகராதி) தமிழ்சொல்லகராதி) [kuzhaippambu. ((sangathagarathi) thamizhsollagarathi)]

--- OR ---

Kūḻai (கூழை) noun < குழை¹-. [kuzhai¹-.]

1. Mud, mire; சேறு. கூழை பாய்வயல் [seru. kuzhai payvayal] (தேவாரம் [thevaram] 473, 8).

2. cf. kuś. Gold; பொன். (அகராதி நிகண்டு) [pon. (agarathi nigandu)]

--- OR ---

Kūḻai (கூழை) noun cf. kūla.

1. Rear of an army; படையின் பின்னணி. கூழைதார் கொண்டி யாம் பொருதும் [padaiyin pinnani. kuzhaithar kondi yam poruthum] (புறநானூறு [purananuru] 88, 1).

2. Hindmost row, as of a herd of cows; கடைவரிசை. அவன்றான் . . . பிற்கூழையிலே நிற்குமாய்த்து [kadaivarisai. avanran . . . pirkuzhaiyile nirkumaythu] (ஈடு-முப்பத்தாறுயிரப்படி [idu-muppatharuyirappadi], 9, 9, ப்ர. [pra.]).

--- OR ---

Kūḻai (கூழை) noun Drum; முரசு. (அகராதி நிகண்டு) [murasu. (agarathi nigandu)]

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Relevant text

Search found 3 books and stories containing Kulai, Koozhai, Kuḷaī, Kulaī, Kūlāi, Kuḻai, Kūḻai, Kuzhai; (plurals include: Kulais, Koozhais, Kuḷaīs, Kulaīs, Kūlāis, Kuḻais, Kūḻais, Kuzhais). You can also click to the full overview containing English textual excerpts. Below are direct links for the most relevant articles:

Chapter 4.6 - (l) Shiva’s ornamentation < [Volume 2 - Nampi Arurar and Mythology]

Chapter 82 - Thirumaraikkadu or Tirumaraikkatu (Hymn 71) < [Volume 3.7 - Unto the last]

Chapter 1.4 - Rishabharudha-murti (depiction of the Brahmani bull) < [Volume 2 - Nampi Arurar and Mythology]

+ 4 more chapters / show preview

The Ancient Tamil Civilisation < [January-February 1931]

Reviews < [April - June 1977]

show preview

The cultural life of the Pre-Pallava Period < [Chapter 4 - Material Culture of the People]

show preview

Item last updated: 06 January, 2024