Caram, Cāram: 1 definition

Introduction:

Caram means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Languages of India and abroad

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Caram (சரம்) noun < cara.

1. Stirring; அசைவு. [asaivu.]

2. Moving, going; நடை. (பிங்கலகண்டு) [nadai. (pingalagandu)]

3. Category of movables; இயங்குதிணை. (பிங்கலகண்டு) [iyanguthinai. (pingalagandu)]

4. Breath; சுவாசம். சரமியங்குதோ விலையோவென [suvasam. saramiyangutho vilaiyovena] (தனிப்பாடற்றிரட்டு [thanippadarrirattu] i, 332, 37).

5. (Astrology) See சரராசி. வில்லுஞ் செழுஞ்சரமும் [sararasi. villugn sezhuncharamum] (விதானமாலை தீவினை. [vithanamalai thivinai.] 8).

6. Restlessness, fickleness; சஞ்சலம். மென்மைச்சரங் கொடுஞ்சரம்போற் றைப்பச் சரங்கொண்டாள் [sanchalam. menmaicharang koduncharambor raippas sarangondal] (திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற் [thiruvalavayudaiyar thiruvilaiyadar] 57, 31).

7. (Astronomy) Ascensional difference. See சரகண்டம். [saragandam.] (W.)

--- OR ---

Caram (சரம்) noun < śara.

1. Arrow; அம்பு. குனிசிலைச் சரத்தால் [ambu. kunisilais sarathal] (கம்பராமாயணம் வேள்வி. [kambaramayanam velvi.] 9).

2. Five, as the number of Kāma’s arrows; ஐந்து. [ainthu.] (தைலவருக்கச்சுருக்கம் தைல. [thailavarukkachurukkam thaila.] 85.)

3. Long pepper; திப்பலி. உபகுஞ் சிகை சரம் [thippali. upagugn sigai saram] (தைலவருக்கச்சுருக்கம் தைல. [thailavarukkachurukkam thaila.] 66).

4. Kaus. See நாணல். (சூடாமணிநிகண்டு) [nanal. (sudamaninigandu)]

5. European bamboo reed. See கொறுக்கச்சி. (பிங்கலகண்டு) [korukkachi. (pingalagandu)]

--- OR ---

Caram (சரம்) noun < śarad. See சரத்ருது. (பிங்கலகண்டு) [sarathruthu. (pingalagandu)]

--- OR ---

Caram (சரம்) noun < sara.

1. String of pearls, gems, etc.; மணிவடம். (பிங்கலகண்டு) [manivadam. (pingalagandu)]

2. Wreath of flowers; மாலை. [vaithiya malaiyagarathi] Local usage

3. Bunch, cluster; கொத்து. [kothu.]

4. Beams in a roof, rafter; கூரைச்சரம். [kuraicharam.]

5. Water; நீர். ஒழியாச்சரமே பொழிந்து [nir. ozhiyacharame pozhinthu] (சிவபிரகாச சுவாமிகள் வெங்கைக்கலம். [sivapiragasa suvamigal vengaikkalam.] 84).

--- OR ---

Caram (சரம்) noun < saras. See சரசு. [sarasu.] (W.)

--- OR ---

Caram (சரம்) noun < Pkt. sara < svara. Musical note; இசைச்சுரம். பாடு மென்மைச் சரங்கொடு [isaichuram. padu menmais sarangodu] (திருவாலவாயுடையார் திருவிளையாடற் [thiruvalavayudaiyar thiruvilaiyadar] 57, 31).

--- OR ---

Caram (சரம்) noun < samara. War, battle, fight; யுத்தம். (சூடாமணிநிகண்டு) [yutham. (sudamaninigandu)]

--- OR ---

Caram (சரம்) noun Loneliness; தனிமை. (பிங்கலகண்டு) [thanimai. (pingalagandu)]

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun < சார்-. [sar-.]

1. [K. sāra.] Scaffolding, sheers, sticks tied to the smaller branches of a flower-tree, as a scaffold for picking flowers; மேலேறக்கட்டும் மரம். உதரரோமச் சங் கிலி சார மாக்கி [melerakkattum maram. uthararomas sang kili sara makki] (திருக்குற்றாலத் தல தருமசா. [thirukkurralath thala tharumasa.] 70).

2. Elevation, eminence, high ground; மேடு. [medu.] (W.)

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun < cāra. Motion, course, as of planets; கிரகத்தின் இயக்கம். சனியின் சாரம். (பஞ்சதந்திரப் பாடற்ாங்க.) [kiragathin iyakkam. saniyin saram. (panchanga.)]

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun < sāra.

1. Sap, as of plants; juice; இரசம். வழியு மாசாரமுஞ் சிறந்தீர் [irasam. vazhiyu masaramugn siranthir] (அழகர்கலம்பகம் [azhagarkalambagam] 67).

2. Relish, sweetness; இனிமை. (பிங்கலகண்டு) [inimai. (pingalagandu)]

3. Medicine, elixir; மருந்து. (பிங்கலகண்டு) [marunthu. (pingalagandu)]

4. That which is of superior quality; சிறந்தது. மாமணிச்சாரம் வைத்த வலயமொன்று [siranthathu. mamanicharam vaitha valayamonru] (மகாபாரதம் சூதசங்கிதைுபோர். [magaparatham suthupor.] 175).

5. Essence; gist; வடித்தெடுத்த பகுதி. பதார்த்தகுண சிந்தாமணிமேகலை மெல்லாஞ் சாரமாச் சேகரித்து [vadithedutha paguthi. patharthaguna sindamani mellagn saramas segarithu] (சிவரகசியம் சிவதன்மா. [sivaragasiyam sivathanma.] 34).

6. Advantage, use; பயன். [payan.]

7. Strength, vigour; ஆற்றல். [arral.]

8. Hard inner part or heart of a tree; மரவயிரம். (பிங்கலகண்டு) [maravayiram. (pingalagandu)]

9. Cuddapah almond, Buchanania latifolia; மரவகை. [maravagai.] (L.)

10. South Indian mahua. See இருப்பை. (வைத்திய மலையகராதி) [iruppai. (vaithiya malaiyagarathi)]

11. Cashew tree. See கொட்டைமுந்திரி. (வைத்திய மலையகராதி) [kottaimunthiri. (vaithiya malaiyagarathi)]

12. Pointed-leaved, tailed tick-trefoil. See சித்திரப்பாலடை. (வைத்திய மலையகராதி) [sithirappaladai. (vaithiya malaiyagarathi)]

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun < kṣāra. (W.)

1. Ammonium chloride; நவச்சாரம். [navacharam.]

2. Washerman's lye; வண்ணான்காரம். [vannankaram.]

3. Ashes for lye; காரச் சாம்பல். [karas sambal.]

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun < jāra. Adultery; வியபி சாரம். சாரத்திளம்பெண் ணொருத்தி [viyapi saram. sarathilamben noruthi] (சிவரகசியம் அபுத்திபூருவ. [sivaragasiyam aputhipuruva.] 9).

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun perhaps from சார்-. [sar-.] A figure of speech; அணிவகை. [anivagai.] (பாப்பா. [pappa.] 72.)

--- OR ---

Cāram (சாரம்) noun < kṣāra. A kind of ash; க்ஷாரம். [ksharam.]

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Discover the meaning of caram in the context of Tamil from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Like what you read? Consider supporting this website: