Iṟai: 2 definitions
Introduction:
Iṟai means something in the history of ancient India, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
India history and geography
Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Indian Epigraphical GlossaryIṟai.—(SII 13; SITI), Tamil; a general term denoting revenue income and the taxes to be paid to government; land tax. Note: iṟai is defined in the “Indian epigraphical glossary” as it can be found on ancient inscriptions commonly written in Sanskrit, Prakrit or Dravidian languages.
The history of India traces the identification of countries, villages, towns and other regions of India, as well as mythology, zoology, royal dynasties, rulers, tribes, local festivities and traditions and regional languages. Ancient India enjoyed religious freedom and encourages the path of Dharma, a concept common to Buddhism, Hinduism, and Jainism.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconIrai (இரை) [iraital] 4 intransitive verb [Malayalam: ira.] To sound; to roar, as the sea; to rumble, as a crowd; to wamble, as the bowels; to whiz, as birds when flying; ஒலித்தல். [olithal.]
--- OR ---
Irai (இரை) [iraittal] 11 intransitive verb
1. To cry out, as in anger; ஒலித்தல். [olithal.] (மகாபாரதம் வெளிப்பாட்டு. [magaparatham velippattu.] 5.)
2. To hiss and dart forth, as a snake; சீறுதல். இரைக்கின்ற பாம்பினை [siruthal. iraikkinra pambinai] (பதினோ. காரைக். திருவிரட். [pathinorandirumurai karaig. thiruvirad.] 7).
3. To pant, breathe hard; to palpitate, as from running; to wheeze, as an asthmatic; மூச்சுவாங்குதல். ஈண்டு துன்பத் திரைத்திட வோடி னான் [muchuvanguthal. indu thunpath thiraithida vodi nan] (உபதேசகாண்டம் அயமுகி. [upathesagandam ayamugi.] 55).
4. To puff up; to swell, as the body sometimes does after the use of sulphur; வீங்குதல். [vinguthal.] (J.)
--- OR ---
Irai (இரை) noun < இரை¹-. [irai¹-.] Sound, roar, splash, as of a running river; ஒலி. இரையுந்தெழு தூநீர் வையை [oli. iraiyunthezhu thunir vaiyai] (திருவிளையாடற் புராணம் பரிநரி. [thiruvilaiyadar puranam parinari.] 57).
--- OR ---
Irai (இரை) noun [Telugu: era, K. erē, M. ira.]
1. Food of birds, beasts, and of other inferior animals; prey; பறவை விலங்கு முதலியவற்றின் உணவு. [paravai vilangu muthaliyavarrin unavu.] (திருக்குறள் [thirukkural], 946, உரை. [urai.])
2. Food eaten; nutriment in the system; உண்ட உணவு. [unda unavu.] (J.)
3. Intestinal worm, as interfering with digestion; நாக்குப்பூச்சி. [nakkuppuchi.] Local usage
--- OR ---
Iṟai (இறை) noun < இற-. [ira-.]
1. Height; உயரம். ஏந்துகொடி யிறைப்புரிசை [uyaram. enthugodi yiraippurisai] (புறநானூறு [purananuru] 17, 27).
2. Head; தலை. (சூடாமணிநிகண்டு) [thalai. (sudamaninigandu)]
3. Supreme God; கடவுள். இறையனாரகப் பொருள் நிலையுணர்வரிது [kadavul. iraiyanaragap porul nilaiyunarvarithu] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருவாய்மொழி [nalayira thivyappirapandam thiruvaymozhi] 1, 3, 6).
4. Śiva; சிவன். (பிங்கலகண்டு) [sivan. (pingalagandu)]
5. Brahmā; பிரமன். (பிங்கலகண்டு) [piraman. (pingalagandu)]
6. King, sovereign, monarch; அரசன். இறைகாக்கும் வையக மெல்லாம் [arasan. iraigakkum vaiyaga mellam] (திருக்குறள் [thirukkural], 547).
7. Eminence, greatness; தலைமை. (பிங்கலகண்டு) [thalaimai. (pingalagandu)]
8. Impartiality; justice; நடுவுநிலைமை. கண்ணோடா திறைபுரிந்து [naduvunilaimai. kannoda thiraipurinthu] (திருக்குறள் [thirukkural], 541).
9. [K. eṟe.] Any one who is great, as one’s father or guru or any renowned and illustrious person; உயர்ந்தோன். [uyarnthon.] (தொல். பொ. [thol. po.] 256; திவா. [thiva.])
10. Superior, master, chief; தலைவன். (திவா.) [thalaivan. (thiva.)]
11. Elder brother; தமையன். [thamaiyan.] (பரிபாடல் [paripadal] 11, 8.)
12. Husband, as lord of his wife; கணவன். நப்பின்னைதக்கிறை [kanavan. nappinnaithakkirai] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரியதி. [nalayira thivyappirapandam periyathi.] 2, 3, 5).
13. [K. eṟake, M. iṟa.] Inside of a sloping roof, eaves of a house; வீட்டிறப்பு. குறியிறைக் குரம்பை [vittirappu. kuriyiraig kurambai] (புறநானூறு [purananuru] 129).
14. Feather, quill; இறகு. (பிங்கலகண்டு) [iraguvamisam (pingalagandu)]
15. Wing, plumage; சிறகு. [siragu.]
16. Death, dying, extinction; இறக்கை. [irakkai.] (கலித்தொகை [kalithogai] 18, உரை. [urai.])
17. Mango tree; மாமரம். (வைத்திய மலையகராதி) [mamaram. (vaithiya malaiyagarathi)]
--- OR ---
Iṟai (இறை) noun < இறு²-. [iru²-.]
1. Abiding, halting, tarrying; தங்கல். நெஞ்சிறை கொண்ட [thangal. nenchirai konda] (மணிமேகலை [manimegalai] 4, 69).
2. Seat; ஆசனம். இறையிடை வரன்முறை யேறி [asanam. iraiyidai varanmurai yeri] (கம்பராமாயணம் அயோத். மந்திர. [kambaramayanam ayoth. manthira.] 12).
3. Duty, obligation; கடமை. [kadamai.] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருவாய்மொழி [nalayira thivyappirapandam thiruvaymozhi] 5, 2, 8.)
4. [Malayalam: iṟa.] Tax on land, duty, share of the produce accruing to the king as rent; அரசிறை. இறைவற் கிறையொ ருங்கு நேர்வது நாடு [arasirai. iraivar kiraiyo rungu nervathu nadu] (திருக்குறள் [thirukkural], 733).
5. Answer, reply; விடை. எண்ணிறையுள் [vidai. enniraiyul] (நன். [nan.] 386).
6. Lines inside the finger joints; விரல்வரை. இறைக்கரஞ் சிவப் பெய்திட [viralvarai. iraikkaragn sivap peythida] (இரகுவமிசம் நாட்டுப். [iraguvamisam nattup.] 34).
7. Measure of the first joint of the fore-finger being about 1 inch; விரலிறையளவு. [viraliraiyalavu.]
8. Very small particle, atom, minute quantity, short space of time; அற்பம். இறையு ஞானமி லாதவென் புன்கவி [arpam. iraiyu gnanami lathaven punkavi] (கம்பராமாயணம் சிறப்பு. [kambaramayanam sirappu.] 10).
9. Wrist, fore-arm; முன்கை. எல்வளை யிறை யூரும்மே [munkai. elvalai yirai yurumme] (கலித்தொகை [kalithogai] 7).
10. Arm; கை. இறைவளை யாழ்தழீஇ யிருப்ப [kai. iraivalai yazhthazhii yiruppa] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 656).
11. Joints of the body; உடலுறுப்பின் மூட்டுவாய். இறைகளவை நெறு நெறென [udaluruppin muttuvay. iraigalavai neru nerena] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரியதி. [nalayira thivyappirapandam periyathi.] 5, 10, 4).
12. Corner; மூலை. முடங்கிறை [mulai. mudangirai] (முல்லை. [mullai.] 87).
--- OR ---
Iṟai (இறை) [iṟaital] 4 transitive verb cf. இறைஞ்சு-. [irainchu-.] [K. eṟagu.] To bow before, as in salutation; to worship; வணங்குதல். இணையடி யிறைமின் [vananguthal. inaiyadi yiraimin] (பதினோ. ஆளு. திருக்கலம்பகம் [pathinorandirumurai alu. thirukkalambagam] 48).
--- OR ---
Iṟai (இறை) [iṟaital] 4 intransitive verb To scatter, disperse; சிதறிப்போதல். வளைமுத்திறைய வெற்றும் . . . வெண்டிரை [sitharippothal. valaimuthiraiya verrum . . . vendirai] (சூதசங்கிதை சிவமான். [suthasangithai sivaman.] 2, 2).
--- OR ---
Iṟai (இறை) [iṟaittal] 11 transitive verb caus. of இறை⁴-. [irai⁴-.] [K. eṟacu, M. iṟa.]
1. To splash, spatter, dash; நீரை வீசித்தெளித்தல். அவன்முகத்தில் நீரை யிறைத்தான். [nirai visithelithal. avanmugathil nirai yiraithan.]
2. To scatter abroad, strew, cast forth; சிதறுதல். பண்டங்களை யெல்லாம் இறைத்து விட்டான். [sitharuthal. pandangalai yellam iraithu vittan.]
3. To draw and pour out water, irrigate, bale out; நீர் பாய்ச்சுதல். இறைப்பவர்க் கூற்றுநீர் போல மிகும் [nir paychuthal. iraippavark kurrunir pola migum] (திருக்குறள் [thirukkural], 1161).
4. To fill, as one’s ears with strains of music; நிறைத்தல். வீணைய ரின்னிசை செவிதொறு மிறைப்ப [niraithal. vinaiya rinnisai sevithoru miraippa] (உபதேசகாண்டம் சிவபுண்ணிய. [upathesagandam sivapunniya.] 318).
5. To lavish, squander; மிகு தியாகச் செலவிடுதல். பணத்தை வாரி யிறைக்கிறான். [migu thiyagas selaviduthal. panathai vari yiraikkiran.]
--- OR ---
Irai (இரை) noun < irā. (நாநார்த்த. [nagarthathipigai])
1. Earth; பூமி. [pumi.]
2. Water; நீர். [nir.]
3. Toddy; கள். [kal.]
4. Speech; வாக்கு. [vakku.]
--- OR ---
Iṟai (இறை) noun < idem.
1. Debt; கடன். (அகராதி நிகண்டு) [kadan. (agarathi nigandu)]
2. cf. உறை. [urai.] Sheath of a sword; வாளின் உறை. வாய்ந்த விறைவிட்டால் மருவலர்கள் மார்புறையாப்பருங்கலம் பாய்ந்து [valin urai. vayntha viraivittal maruvalarkal marpuraiyap paynthu] (கூளப்ப நாயக்கன் [kulappa nayakkan] 45).
3. Crowd; கூட்டம். [kuttam.] (தக்கயாகப்பரணி [thakkayagapparani] 638, உரை. [urai.])
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Full-text (+64): Iṟai-kaval, Irai, Iraikkallan, Iraiyunarvu, Velirai, Iraikur, Taṟi-irai, Iraivarai, Iraikutu, Iraiyennu, Iraikkuttu, Vinatalirai, Iraipayappatu, Iraikutai, Iraiyili, Iraipparam, Iraimoli, Iraikkutal, Iraimaram, Iraippai.
Relevant text
Search found 5 books and stories containing Iṟai, Irai; (plurals include: Iṟais, Irais). You can also click to the full overview containing English textual excerpts. Below are direct links for the most relevant articles:
Tiruvaymoli (Thiruvaimozhi): English translation (by S. Satyamurthi Ayyangar)
Pasuram 1.2.8 < [Section 2 - Second Tiruvaymoli (Vitumin murravum)]
Pasuram 1.2.2 < [Section 2 - Second Tiruvaymoli (Vitumin murravum)]
Pasuram 3.6.5 < [Section 6 - Sixth Tiruvaymoli (Ceyya Tamaraik Kannan Ay)]
Temples of Munnur (Historical Study) (by R. Muthuraman)
The Kaikolas of Munnur < [Chapter 2]
Middle Chola Temples (by S. R. Balasubrahmanyam)
Temples in Kavantandalam < [Chapter IV - Temples of Rajendra I’s Time]
The Religion and Philosophy of Tevaram (Thevaram) (by M. A. Dorai Rangaswamy)
Chapter 45 - Thirukadaiyur or Tirukkatavur (Hymn 54) < [Volume 3.4 - Pilgrim’s progress: with Paravai]
Nayanar 68: Kochengat Chola (Koccenkat-cola) or Sengenar (Cenkanar) < [Volume 4.1.1 - A comparative study of the Shaivite saints the Thiruthondathogai]
Sivaprakasam (Study in Bondage and Liberation) (by N. Veerappan)
Concept of Self and its Intelligence < [Chapter 3 - Understanding the Self]