Veliru, Veḷiṟu: 1 definition
Introduction:
Veliru means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconVeḷiṟu (வெளிறு) [veḷiṟutal] 5 intransitive verb
1. To grow white; வெண்மையாதல். [venmaiyathal.]
2. To become pale; நிறங்கெடுதல். அவன்முகம் வெளிறிப்போயிற்று. [nirangeduthal. avanmugam velirippoyirru.]
--- OR ---
Veḷiṟu (வெளிறு) noun < வெளிறு-. [veliru-.]
1. Whiteness; வெண்மை. வெளிறு சேர்நிணம் [venmai. veliru serninam] (கம்பராமாயணம் கரன். [kambaramayanam karan.] 155).
2. Paleness; pallor; நிறக்கேடு. [nirakkedu.]
3. Light; வெளிச்சம். கதிர்வே றுணையா வெளிறுவிரவ வருதிகண்டாய் [velicham. kathirve runaiya veliruvirava varuthiganday] (பதினொராந்திருமுறை திருவாரூர்மும். [pathinorandirumurai thiruvarurmum.] 9).
4. Becoming clear or manifest; வெளிப்படுகை. வெளிறுற்ற வான்பழமொழிியாம் [velippadugai. velirurra vanpazhiyam] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 254).
5. Uselessness; பயனின்மை. வெளிற்றுரை [payaninmai. velirrurai] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 1431).
6. Stupidity, ignorance; அறியாமை. ஆசற்றார் கண்ணும் . . . இன்மை யரிதே வெளிறு [ariyamai. asarrar kannum . . . inmai yarithe veliru] (திருக்குறள் [thirukkural], 503).
7. Tenderness, youth; இளமை. வெளிற்றுப் பனந்துணியின் [ilamai. velirrup pananthuniyin] (புறநானூறு [purananuru] 35).
8. That which is not dense; திண்மையற்றது. வெளிறான இருளன்றிக்கே [thinmaiyarrathu. velirana irulanrikke] (ஈடு-முப்பத்தாறுயிரப்படி [idu-muppatharuyirappadi], 2, 1, 8).
9. Fault, defect; குற்றம். வெளிறில் வாள் [kurram. veliril val] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 3074).
10. Having no hard core; வயிரமின்மை. வெளிறி னோன்காழ் [vayiraminmai. veliri nonkazh] (புறநானூறு [purananuru] 23).
11. See வெளிற்றுமரம் [velirrumaram],
1. வெளிறு முன் வித்திப் பின்னை வச்சிரம் விளைத்த லாமோ [veliru mun vithip pinnai vachiram vilaitha lamo] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 2613). (திவா. [thiva.] MSS.)
12. Common sebesten. See நறுவல்லி [naruvalli],
1. (வைத்திய மலையகராதி [vaithiya malaiyagarathi])
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Full-text: Panancoru, Velirruppanai.
Relevant text
No search results for Veliru, Veḷiṟu; (plurals include: Velirus, Veḷiṟus) in any book or story.