Mottai, Moṭṭai, Mōṭṭai, Mōttai: 1 definition
Introduction:
Mottai means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconMoṭṭai (மொட்டை) noun cf. mundana. [Telugu: moddu, M. moṭṭu.]
1. Bald head; shaven head; மயிர்நீங்கிய தலை. மொட்டையம ணாதர் [mayirningiya thalai. mottaiyama nathar] (தேவாரம் [thevaram] 325, 10).
2. Bluntness, as of a knife; கூரின்மை. [kurinmai.]
3. Stupidity, ignorance, dulness; அறிவின்மை. மொட்டைப்புத்தி. [arivinmai. mottaipputhi.] Colloq.
4. Complete barrenness; வெறுமை. மொட்டை மரம். [verumai. mottai maram.]
5. Imperfection, incompleteness; பூரணமின்மை. மொட்டை வாக்கியம். [puranaminmai. mottai vakkiyam.]
6. Unmarried young man, used in contempt; கலியாணமாகாத இளைஞன். [kaliyanamagatha ilaignan.] (W.)
7. Anonymous petition. See மொட்டைவிண்ணப்பம். [mottaivinnappam.] Local usage
--- OR ---
Mottai (மொத்தை) noun [Telugu: mudda, K. mudde.]
1. Ball, round lump; உருண்டை. [urundai.] (W.)
2. Bulkiness; stoutness; பருமன். (யாழ்ப்பாணத்து மானிப்பாயகராதி) [paruman. (yazhppanathu manippayagarathi)]
--- OR ---
Mottai (மொத்தை) noun perhaps from mugdhā. [K. moddi.] Ignorant woman; மூடப்பெண். [mudappen.] (W.)
--- OR ---
Mōṭṭai (மோட்டை) noun perhaps from ஒட்டை. [ottai.] cf. மோழை. [mozhai.] [K. mōḷe.] Porosity of the ridge of a field; நீர் கசிந்து வெளியேறும்படி வயல்வரப்புத் துவாரப்பட்டிருக்கை. மோட்டை போனால் கோட்டை போகும். [nir kasinthu veliyerumbadi vayalvarapputh thuvarappattirukkai. mottai ponal kottai pogum.] Tinnevelly usage
--- OR ---
Mōttai (மோத்தை) noun [K. mōtu.]
1. Ram; ஆட்டுக்கிடாய். மோத்தையுந் தகரு முதளும் [attukkiday. mothaiyun thagaru muthalum] (தொல். பொ. [thol. po.] 602).
2. Goat; வெள்ளாட்டுக் கிடாய். (சூடாமணிநிகண்டு) [vellattug kiday. (sudamaninigandu)]
3. Aries. See மேடராசி. [medarasi.] (சூடாமணிமேகலை உள்ள [sudamani ulla] 9.)
--- OR ---
Mōttai (மோத்தை) noun [K. mōtē.]
1. Spathe or unblown flower, as of plantain, fragrant screw-pine, etc.; வாழை தாழை முதலிய வற்றின் மடல் விரியாத பூ. நெடலை வக்காமுதலாயின . . . தாழம்பூமோத்தை போலிருப்பன [vazhai thazhai muthaliya varrin madal viriyatha pu. nedalai vakkamuthalayina . . . thazhambumothai poliruppana] (நற்றிணை [narrinai] 211, உரை [urai]).
2. Half-ripe coconut; முற்றாத்தேங்காய். [murrathengay.] Coim.
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Starts with (+5): Mottaia, Mottaia, Mottaikkattai, Mottaikkopuram, Mottaikkotumai, Mottaikkulla, Mottaikkuruvai, Mottaimaccu, Mottaimanu, Mottaimaram, Mottaimati, Mottaimatu, Mottaippaiyan, Mottaippiratu, Mottaipputti, Mottaittalai, Mottaivacanam, Mottaivanti, Mottaivinnappam, Mottaiyakku.
Ends with: Malumottai.
Full-text (+22): Mottaikkattai, Mottaiyuru, Mottaittalai, Mottaiyati, Mottaimanu, Mottaimaccu, Mottaippiratu, Mottaiyarji, Mottantalai, Mottaiyitu, Mottaivinnappam, Mottaimatu, Mattappa, Mattappavitu, Mottaikkotumai, Mottaiyakku, Mottaippaiyan, Arakkurmai, Mottaipputti, Mottaimati.
Relevant text
No search results for Mottai, Moṭṭai, Mōṭṭai, Mōttai, Maottai, Mothai, Maothai; (plurals include: Mottais, Moṭṭais, Mōṭṭais, Mōttais, Maottais, Mothais, Maothais) in any book or story.