Languages of India and abroad

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Mattakam (மத்தகம்) noun < mastaka.

1. Head; தலை. மத்தகத்திடைக் கைகளைக் கூப்பி [thalai. mathagathidaig kaigalaig kuppi] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 4, 5, 2).

2. Top, crown; உச்சி. வாள் . . . மத்தகத் திறுப்ப [uchi. val . . . mathagath thiruppavai] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 2251).

3. Forehead; நெற்றி. மத்தகஞ்சேர் தனிநோக்கினன் [nerri. mathagancher thaninokkinan] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 106).

4. A kind of head-ornament, worn by women; தலைக்கோலம். மத்தக நித்திலம் [thalaikkolam. mathaga nithilam] (பரிபாடல் [paripadal] 16, 5).

5. Round protuberance on the temples of an elephant; யானையின் கும்பத்தலம். (சூடாமணிநிகண்டு) மத்தயானை மத்தகத்து [yanaiyin kumbathalam. (sudamaninigandu) mathayanai mathagathu] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருச்சந். [nalayira thivyappirapandam thiruchan.] 58).

6. Elephant's forehead; யானைநெற்றி. (பிங்கலகண்டு) [yanainerri. (pingalagandu)]

7. Front; முகப்பு. மத்தகமணியொடு [mugappu. mathagamaniyodu] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 6, 91).

8. Face of precipitous rock; மலைநெற்றி. (சூடாமணிநிகண்டு) [malainerri. (sudamaninigandu)]

9. Arid land; தரிசு நிலம். [tharisu nilam.] (W.)

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

See also (Relevant definitions)

Starts with: Mattakamalai.

Ends with: Ilacamattakam, Karamattakam, Matamattakam, Ulocamattakam, Unmattakam.

Full-text: Matamattakam, Mattakakkulivu, Unmattakam, Tantapakam.

Relevant text

No search results for Mattakam, Mathakam, Mathagam; (plurals include: Mattakams, Mathakams, Mathagams) in any book or story.