Mantaikkarappan, Maṇṭaikkarappaṉ, Mantai-karappan, Maṇṭaikkarappāṉ: 1 definition
Introduction:
Mantaikkarappan means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconMaṇṭaikkarappaṉ (மண்டைக்கரப்பன்) [maṇṭai-karappaṉ] noun < idem. +. See மண்டைக்கரப்பான். [mandaikkarappan.]
--- OR ---
Maṇṭaikkarappāṉ (மண்டைக்கரப்பான்) [maṇṭai-karappāṉ] noun < idem. +. Ringworm of the head, Tinca favus; தலையில் வரும் கரப்பனோய்வகை. (பைஷஜ.) [thalaiyil varum karappanoyvagai. (paishaja.)]
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Partial matches: Mandai, Mantai.
Full-text: Kapalakushtam.
Relevant text
No search results for Mantaikkarappan, Maṇṭaikkarappaṉ, Maṇṭai-karappaṉ, Mantai-karappan, Maṇṭaikkarappāṉ, Maṇṭai-karappāṉ, Mandaikkarappan, Mandai-karappan, Mandaikkarappaan, Mandai-karappaan; (plurals include: Mantaikkarappans, Maṇṭaikkarappaṉs, karappaṉs, karappans, Maṇṭaikkarappāṉs, karappāṉs, Mandaikkarappans, Mandaikkarappaans, karappaans) in any book or story.