Betekenis van Vocatieve vormen
De Vocatieve vorm heeft verschillende betekenissen binnen diverse religieuze en linguïstische contexten. In het Vaishnavisme verwijst het naar een chantvorm zonder 'om' en zonder bija, evenals een grammaticale vorm om een persoon of deity aan te spreken. In het Theravada wordt het gezien als een grammaticale vorm voor directe aanspreking, met gebruik van termen zoals 'bhante' en 'bho.' In de Indiase geschiedenis beschrijft het een stijl van directe aanspreking in proza die de interactie van zang nabootst.
In het Engels: Vocative form
Alternatieve spelling: Vocatieve vorm
Let op: Onderstaande voorbeelden zijn enkel indicatief en weerspiegelen geen directe vertaling of citaat. Het is uw eigen verantwoordelijkheid om de feiten te controleren op waarheid.
Het Boeddhistische concept van 'Vocatieve vormen'
Theravada is een belangrijke tak van het boeddhisme met de Pali canon als literatuur. De vocatieve vorm helpt bij directe aanspreking, wat in boeddhistische communicatie belangrijk is [1].
Het Hindoeïstische concept van 'Vocatieve vormen'
Vaishnavisme vereert Vishnu als de hoogste Heer en omvat de tien avataren van Vishnu. De vocatieve vorm geeft aan hoe iemand of een godheid wordt aangesproken [2]. Mantra's in deze traditie beginnen vaak niet met om en bevatten geen bija [3].
Het begrip van Vocatieve vormen in lokale en regionale bronnen
Een directe aanspreekvorm in proza als in liederen. [4]
Bronnen en referenties om verder te lezen
Bovenstaande opsomming is gebaseerd op een aantal (Engelstalige) artikelen in het Boeddhisme, Hindoeïsme, Jainisme, Geschiedenis en andere spirituele tradities. De gebruikte bronnen en meer informatie over waar “Vocatieve vormen” symbool voor staat kun je hieronder vinden ter referentie:
-) Vinaya Pitaka (1): Bhikkhu-vibhanga (the analysis of Monks’ rules) door I. B. Horner: ^(1)
-) Bhajana-Rahasya door Srila Bhaktivinoda Thakura Mahasaya: ^(2)
-) Chaitanya Bhagavata door Bhumipati Dāsa: ^(3)
-) Triveni Journal: ^(4)