Betekenis van Vijf geloften
Vijf geloften verwijzen naar de fundamentele ethische verplichtingen die in verschillende religieuze tradities, met name in het Jainisme en Hindoeïsme, worden benadrukt. Deze geloften omvatten principes zoals non-violence (ahimsa), waarheidsgetrouwe vorst (sunrita), niet-diefstal (asteya), kuisheid (brahmacarya) en onhechting (aparigraha). Deze richtlijnen zijn essentieel voor het bereiken van spirituele zuiverheid en morele ontwikkeling, zowel voor leken als voor monniken. De Vijf geloften benadrukken een levenswijze die gericht is op ethisch gedrag en spirituele groei.
In het Engels: Five Vows
Let op: Onderstaande voorbeelden zijn enkel indicatief en weerspiegelen geen directe vertaling of citaat. Het is uw eigen verantwoordelijkheid om de feiten te controleren op waarheid.
Het Hindoeïstische concept van 'Vijf geloften'
In de context van het hindoeïsme hebben ethische verplichtingen, zoals de Vijf geloften, overeenkomsten met de principes van non-violence (ahimsa), waarheid (satya) en het vermijden van gehechtheid (aparigraha), die ook in de jainistische ethiek worden benadrukt [1]. De Puranas belichten de rijke culturele geschiedenis van India en bevatten belangrijke morele lessen, waaronder de Yama-principes die essentieel zijn voor spirituele discipline[2]. Daarnaast onderstreept Vedanta de ultieme realiteit (brahman) en het pad naar bevrijding (moksha). De verplichtingen van Svaminarayana, zoals Brahmacarya en de panca-vartman, zijn cruciaal voor ascetisch leven en spirituele reinheid [3][4][5][6].
Het Jainistische concept van 'Vijf geloften'
In de jainistische traditie zijn er belangrijke morele en religieuze verplichtingen die helpen bij de spirituele ontwikkeling. De Meester nam morele verplichtingen aan als deel van zijn juiste gedrag na het afzweren van het wereldlijke leven [7]. Nandana hield zich aan religieuze verplichtingen voor spirituele zuiverheid [8]. Shramana Bhagavan Mahavira stelde een religie voor, die senior monniken onder zijn leiding wilden aannemen [9]. Gangeya probeert religieuze principes te volgen die verschillen van zijn eerdere geloof [10]. Kalasavesiya-putra wilde uitgebreidere verplichtingen omarmen [11], terwijl Vardhamana aanvullende geloften introduceerde die de leer van Parshva uitbreidden [12]. Deze ethische principes zijn cruciaal voor een rechtvaardig leven [13] en vertonen overeenkomsten met de vijf yama's in de yogafilosofie [14]. Huishoudens moeten ook de vijf fundamentele ethische principes naleven, ongeacht hun niveau van betrokkenheid [15].
Het begrip van Vijf geloften in lokale en regionale bronnen
De "Vijf geloften" omvatten belangrijke geestelijke verplichtingen zoals waarheidsgetrouwe liefde, kuisheid, non-bezit en non-stelen volgens Gandhiji [16]. In het boeddhisme vinden we morele verplichtingen die geweldloosheid en het vermijden van moord bevorderen [17]. Evenzo benadrukken Jain-asceten waarden van geweldloosheid, waarheidsgetrouwe communicatie en kuisheid [18].
Bronnen en referenties om verder te lezen
Bovenstaande opsomming is gebaseerd op een aantal (Engelstalige) artikelen in het Boeddhisme, Hindoeïsme, Jainisme, Geschiedenis en andere spirituele tradities. De gebruikte bronnen en meer informatie over waar “Vijf geloften” symbool voor staat kun je hieronder vinden ter referentie:
-) The Sarva-Darsana-Samgraha door E. B. Cowell: ^(1)
-) Bhagavata Purana door G. V. Tagare: ^(2)
-) Prasthanatrayi Swaminarayan Bhashyam (Study) door Sadhu Gyanananddas: ^(3), ^(4), ^(5), ^(6)
-) Trishashti Shalaka Purusha Caritra door Helen M. Johnson: ^(7), ^(8)
-) Bhagavati-sutra (Viyaha-pannatti) door K. C. Lalwani: ^(9), ^(10), ^(11)
-) Uttaradhyayana Sutra door Hermann Jacobi: ^(12), ^(13)
-) Yogadrstisamuccaya of Haribhadra Suri (Study) door Riddhi J. Shah: ^(14)
-) Tattvartha Sutra (with commentary) door Vijay K. Jain: ^(15)