Betekenis van Toewijding

Het Boeddhistische concept van 'Toewijding'

In het boeddhisme is 'Toewijding' een diepe betrokkenheid bij de dharma en het pad naar verlichting ^[1]. Het is een essentieel element in de beoefening, met intense toewijding, liefde en eerbied voor de leer en figuren ^[2].

In het Mahayana zal men niet moe worden van vrijgevigheid en zelfbeheersing ^[3]. Men toont diepe eerbied voor de leer van de Boeddha, vaak via verschillende vormen van aanbidding ^[4].

In het Theravada tonen Ugga en zijn familie eerbied en aanbidding jegens de Boeddha, wat bijdraagt aan hun spirituele bevrijding ^[5]. De beschrijving van de activiteiten van de Boeddha wekt de intentie en toewijding om zich spiritueel te engageren ^[6].

Het Hindoeïstische concept van 'Toewijding'

In het hindoeïsme, en specifiek in het Vaishnavisme, wordt *toewijding* gezien als een oprechte en toegewijde vorm van liefde en dienstbaarheid jegens het goddelijke ^[7]. Het is een verhoogd niveau dat wordt gesuggereerd door de term rati, de staat van verheven zijn ^[8]. Toewijding is het dienen van de Allerhoogste Heer, waarbij toegewijden aan Hem gehecht zijn en de Heer op zijn beurt door genegenheid aan hen gebonden is ^[9]. Het is een diepgevoelde toewijding aan het chanten en aanbidden van God ^[10], en een eigenschap die bijvoorbeeld de dames van de stad bezaten jegens Shri Krishna, wat leidde tot discussies en poëtische vertellingen ^[11].

Deze toewijding kan alle zintuigen, evenals lichaam, geest en woorden omvatten ^[12]. Het is een toewijding en loyaliteit jegens het goddelijke, die als onbereikbaar wordt beschouwd in de aanwezigheid van persoonlijke overtredingen ^[13]. De daad van aanbidding en dienstbaarheid aan Shri Bhagavan wordt opgemerkt onder de burgers ^[14]. Toewijding is ook een weergave van loyaliteit, genegenheid of toewijding aan iemand of iets ^[15]. Het is gericht op Krishna-shakti, de energie van Krishna, die in het lichaam van elk levend wezen verblijft en dient als het actieve principe, naast genegenheid ^[16]. Het is een oprechte en liefdevolle dienst aan de Allerhoogste Heer, onderscheiden van de zelfzuchtige motieven van zondige individuen ^[17].

Toewijding kan zich uiten als een diepe toewijding en liefde voor een godheid, zoals Nityananda's gevoelens voor Heer Caitanya ^[18]. Het is de toewijding of loyaliteit die men toont, vooral in relatie tot een hogere macht ^[19], een sterke toewijding die zich in iemand heeft ontwikkeld ^[20]. Toewijding is de liefdevolle dienst en offers die door toegewijden zoals Sarvabhauma aan de Heer worden gebracht ^[21], en een oprechte toewijding en dienst aan Heer Krishna, beschouwd als de essentiële essentie van spirituele oefening, die louter taalkundige vaardigheid overtreft ^[22]. Het is de essentiële houding en mentaliteit die nodig is om praktijken zoals circumambulatie effectief uit te voeren ^[23]. Het is een diepe toewijding en eerbied jegens het goddelijke, zoals uitgedrukt door de toegewijden in hun praktijken ^[24].

De oprechte betrokkenheid bij liefdevolle dienst aan God is de enige manier om de Allerhoogste Heer te behagen, en overstijgt de materiële status ^[25]. Diepe liefde en toewijding aan de Heer staan centraal in het thema van de tekst ^[26]. Het is de daad van het dienen van een hogere macht of God met pure liefde en zonder enige verwachting van beloning ^[27]. Toewijding is de essentiële methode van aanbidding in de filosofie van Sri Ramanuja, gekenmerkt als aangenaam en noodzakelijk voor het bereiken van Goddelijkheid ^[28]. Het is een geschenk vol liefde, dat de invloeden van de materiële wereld overstijgt en essentieel is voor spirituele groei ^[29]. Het is een diepe, spirituele verbinding en liefdevolle dienst jegens het goddelijke, die ten grondslag ligt aan de context van de rasa-dans ^[30].

Toewijding verwijst naar de diepe liefde en toewijding die toegewijden hebben jegens het goddelijke ^[31], de daad van het liefhebben en aanbidden van Shri Krishnadeva vanuit iemands hart ^[32]. Het is een diepe liefde en toewijding aan het dienen van een godheid of spirituele figuur, gekenmerkt door emotionele gehechtheid en aanbidding ^[33], en een diepe liefde en eerbied voor God, vaak uitgedrukt door middel van dienstbaarheid en aanbidding ^[34]. Het is een diepe liefde en toewijding jegens het goddelijke, gekenmerkt door oprechte aanbidding en loyaliteit ^[35]. Het is de kwaliteit die geassocieerd wordt met de aanbidding van de Allerhoogste Heer, waarbij de oprechtheid en eerbied van de toegewijden wordt benadrukt ^[36]. *Bhakti* is de daad van het liefhebben en dienen van God, benadrukt als een essentiële kwaliteit in de relatie met Krishna ^[37]. Het is een diepe toewijding en liefde jegens een goddelijke figuur, vaak uitgedrukt door middel van rituelen en aanbidding ^[38], de daad van het aanbidden of tonen van eerbied aan de Heer met volledige ernst en liefde ^[39]. Het is een diepe toewijding en liefde gericht op de Heer, vaak uitgedrukt door middel van aanbidding ^[40], een sterke liefde of toewijding om God of een spirituele leider te dienen en te behagen ^[41]. Het is een van de elementen, samen met gebed, die nodig zijn om het land Indra te verkrijgen, volgens het advies van een minister aan de koning tijdens een militaire campagne ^[42].

In de Purana's wordt toewijding, samen met een afwezigheid van verlangens, als iets gezien dat Vishnu behaagde, waardoor hij Utanka een gunst aanbood ^[43]. Het zijn religieuze praktijken die Krishna in de vroege uren beoefent, waarbij zijn toewijding en vroomheid worden benadrukt ^[44]. Het is een diepe toewijding aan een zaak of godheid, met name in de context van Arjuna's acties ^[45], een diepe toewijding en liefde jegens het goddelijke, die leidt tot spirituele vervulling en verbinding ^[46]. Het is een diepe toewijding en oprechtheid in het verrichten van religieuze handelingen, die zelfs degenen die geen zelfbeheersing hebben, kan zuiveren ^[47], een oprechte en toegewijde liefde en toewijding jegens een godheid of spirituele figuur ^[48]. Het is een oprechte toewijding en eerbied jegens een godheid, uitgedrukt in aanbidding en rituelen ^[49]. Het is een oprechte en toegewijde toewijding aan de aanbidding van de Godin, essentieel voor het bereiken van de gewenste vruchten in het leven ^[50], een diepe liefde en toewijding jegens het goddelijke, essentieel voor spirituele vooruitgang ^[51]. Het is een diepe toewijding en liefde jegens een godheid of spirituele praktijk ^[52].

Het is een consistente praktijk van eerbied en toewijding aan het goddelijke, essentieel voor spirituele vooruitgang ^[53], een diepe toewijding of liefde voor het goddelijke, essentieel voor het bereiken van afstandelijkheid en uiteindelijk Brahman ^[54]. Het is een kwaliteit die wordt tentoongesteld door Dirghatapas, die een diepe religieuze toewijding en toewijding aan spirituele praktijken vertegenwoordigt ^[55]. Het is de daad van eerbiedige liefde en loyaliteit jegens het goddelijke, gezien als een motivatie voor de vermelding van de Ganga ^[56]. Het is de daad van aanbidding en eerbied die Devapi toonde jegens de Deva's, heilige vuren en de Veda's ^[57]. Het is de emotionele en spirituele toewijding die de personages demonstreren in hun aanbidding van Shiva . Het is de oprechte aanbidding en eerbied die de goden tonen jegens de godin , de oprechte liefde en aanbidding die Arjuna aan Shiva biedt . Het is het oprechte respect en eerbied dat de Siddha's uiten jegens Heer Shiva . Het is de kwaliteit die de zonden van de goddeloze tijger ondoeltreffend zou kunnen maken , sterke liefde of loyaliteit gericht op de godin, waardoor een gevoel van zekerheid in haar bescherming ontstaat .

Het is de sterke toewijding die zowel de jager als Nandin toonden aan het aanbidden en dienen van Shiva . Het is het oprechte geloof en de aanbidding die de jager en zijn vrouw toonden bij het eren van Vishnu . Het is een diepe toewijding of liefde jegens spirituele praktijken en figuren, die leidt tot het bereiken van deugden . Het is de uitkomst voor een shudra die zich bezighoudt met aanbidding, waarbij de waarde van geloof en trouw in spirituele praktijken wordt benadrukt . Het is intense toewijding en spirituele toewijding die Balavati toonde door haar praktijken jegens de Zon , een onwrikbare toewijding om het goddelijke te aanbidden en te dienen . Het is de oprechte toewijding en eerbiedige liefde jegens Vishnu, die rituelen overtreft . Het is de oprechte toewijding en focus die vereist is bij het reciteren van de hymne, waardoor de spirituele verbinding wordt versterkt . Het is een oprechte toewijding en respect jegens Vishnu, die ware volgelingen onderscheidt van ketters .

Het is een oprecht kenmerk waarmee een toegewijde Krishna zou moeten aanbidden . Het is een diepe toewijding en eerbied jegens een godheid of spirituele praktijk, cruciaal voor het bereiken van zuiverheid . Het is een oprechte toewijding en eerbied jegens godheden, gekenmerkt door daden van aanbidding en rituele offers . Het is de oprechte toewijding die Rama wenste te perfectioneren jegens de voeten van Maheshvara, die ultieme spirituele toewijding symboliseert . Het is de oprechte toewijding en eerbied van toegewijden die hen motiveert in hun boetedoening en aanbidding . Het is een essentiële kwaliteit die vereist is voor het bereiken van spirituele verheffing door te luisteren naar de Purana . Het is de oprechtheid en toewijding waarmee men Trivishtapeshvara aanbidt, wat spirituele beloningen belooft . Het is een diepe toewijding en eerbied jegens godheden, uitgedrukt door middel van aanbidding en rituelen . Het is een diepe, liefdevolle toewijding aan aanbidding, die wordt benadrukt gedurende de beschreven rituelen en observaties . Het is een oprechte toewijding en aanbidding gericht op godheden, die wordt benadrukt als essentieel voor het verkrijgen van zegeningen . Het is de oprechte gehechtheid en eerbied die een toegewijde heeft jegens de godheid Shrikrishna, essentieel voor het bereiken van spirituele vervulling . Het is de gerichte eerbied en aanbidding gericht op spirituele praktijken of godheden, die essentieel wordt geacht voor het verkrijgen van voordelen van Tirthas . Het is de belangrijke kwaliteit die Ripunjaya tentoonspreidde jegens Brahma en de godheden, wat leidde tot zegeningen . Het is een oprechte toewijding aan aanbidding die essentieel is voor het verkrijgen van gunst van godheden zoals Ganesha en Garuda . Het is de serieuze gehechtheid en aanbidding die een toegewijde heeft jegens een godheid, die als essentieel wordt beschouwd in de praktijk van het hindoeïsme . Het is een sterk gevoel van liefde en eerbied voor het goddelijke, dat cruciaal is in rituelen . Het is een vastberaden en onwrikbare toewijding om God te aanbidden en te dienen, beschouwd als essentieel voor het verkrijgen van een visioen van het goddelijke . Het is een diepe religieuze toewijding waarvan wordt aangenomen dat deze wordt versterkt door te baden in Prahlada Tirtha . Het is een concept waarvan de burgers de vruchtbaarheid in twijfel trokken, aangezien Rama hen, zijn trouwe vrienden, had verlaten en naar het bos was gegaan, waardoor ze in een staat van verdriet achterbleven ^[58]. Het is Bibishana's loyaliteit die ertoe leidde dat Rama hem de Stad Lanka als beloning schonk ^[59]. Het is een diepe toewijding om een godheid te aanbidden en te eren, die een cruciale rol speelt in de thema's van het verhaal over het lot en bescherming ^[60]. Het is de houding waarmee offers moeten worden gebracht om de goden te behagen, wat oprechte aanbidding aangeeft . Het is een spirituele discipline die wordt gekenmerkt door onbaatzuchtige liefde en toewijding aan het Allerhoogste, benadrukt in tal van paden die leiden tot realisatie van de Allerhoogste Realiteit . Toewijding belichaamt de liefde en toewijding die volgelingen hebben jegens de godin, vaak gezien als essentieel voor spirituele groei en verlichting . Het is een onderwerp dat wordt behandeld in de Upanishads, en de Bhagavadgita wordt in relatie hiermee beschouwd, samen met spirituele kennis en yoga ^[61]. Het is een pad van spirituele onderwerping en liefde jegens het goddelijke, beschouwd als essentieel in de leringen van de Bhagavadgita ^[62], een pad van aanbidding en liefde jegens het goddelijke, dat de Gita-literatuur behandelt in combinatie met kennis en actie ^[63].

In Kavya is toewijding een centraal thema, dat de oprechte toewijding aan aanbidding en dienst jegens het goddelijke en spirituele begeleiding vertegenwoordigt . Het is het middel in het Kali-tijdperk om verlangens te vervullen en in contact te komen met het goddelijke . In Yoga is het de daad van het eren en toewijden van zichzelf aan God, vaak uitgedrukt door middel van aanbidding en adoratie ^[64], de daad van het tonen van eerbied en toewijding aan God, zoals aangegeven door het doel van de tekst ^[65]. In Vedanta is toewijding een praktijk die bijdraagt aan perfecte verzoening, en het vergemakkelijkt de presentatie van het hoogste Zelf voor de geest, waardoor de spirituele verbinding en het begrip worden versterkt ^[66]. Het is de daad van aanbidding of eerbied gericht op Brahman, waarbij contemplatieve praktijken betrokken zijn ^[67]. Het is de daad van upasana, waarbij een individu denkt dat hij verwant is aan de Brahman die zich heeft gemanifesteerd, zich bezighoudt met devotionele oefeningen als een middel om bevrijding te bereiken en Brahman beschouwt als zijn object van aanbidding ^[68]. Het is verbonden met standvastigheid en dienst aan iemands leraar. Wanneer men zijn leraar toegewijd dient, wordt de liefde voor het onderwerp van het onderzoek sterker ^[69]. Het is een noodzakelijke kwaliteit voor het verwerven van diepere kennis van het goddelijke ^[70]. Het is een staat van liefdevolle toewijding en verbinding met het Zelf, beschouwd als synoniem met meditatie (upasana) ^[71]. Het is de toewijding om de Heer in zijn zwijnvorm te aanbidden, wat leidt tot spirituele bevrijding ^[72], een oprechte toewijding en eerbied jegens Shri-Rama die essentieel is voor het bereiken van redding ^[73]. In Dharmashastra is het een toegewijd geloof of toewijding dat het mogelijk maakt om moeilijke inspanningen te volbrengen ^[74]. In Pancaratra is het een belangrijk aspect voor het ontvangen van onderwijs, het beoefenen van discipline en het toewijden van zichzelf aan dienstbaarheid ^[75]. Het is het aanbevolen middel om Narayana te bereiken, waarbij liefde en gerichte aanbidding worden benadrukt als wegen naar goddelijke realisatie .

Het Jainistische concept van 'Toewijding'

In het Jainisme omvat "toewijding" een diepe liefde en toewijding aan spirituele praktijken en figuren, zoals Bhadra's gevoelens voor haar zoon ^[76]. Het is een oprecht engagement en aanbidding van het goddelijke ^[77].

Het toont een sterke toewijding aan spirituele beoefening en het welzijn van anderen ^[78], een diepe toewijding en eerbied voor spirituele praktijken en gerespecteerde figuren ^[79]. De Vyantara's worden beschreven als toegewijd, zelfs uitmuntend in hun zorgeloosheid ^[80].

Het is een diepe toewijding en loyaliteit ^[81]. Toewijding aan de Allerhoogste Heer is het gewenste resultaat voor de aanbidder ^[82], en een innige relatie die bepaalde individuen wensen ^[83].

Het begrip van Toewijding in lokale en regionale bronnen

In de Indiase geschiedenis wordt toewijding beschreven als een diepe toewijding aan een spirituele praktijk, vaak in relatie tot God ^[84]. Het is een centraal thema in verhalen, dat de liefde en toewijding van toegewijden aan hun spirituele leraren beschrijft ^[85].

Toewijding is ook een belangrijk aspect van spirituele praktijken en de toewijding aan de dienst van Shri Ramakrishna ^[86]. Het is een wonderbaarlijke constantheid van toewijding. Het is de staat waarin men gefocust is op een enkel ideaal ^[87].

Het motiveert Koning Shivaji om graan naar Tukoba te brengen ^[88]. Het wordt gezien als een van de verheven idealen en een van de paden naar een gelukkig leven, in dienst van de mensheid ^[89]. Het is een manier om "advaita" te realiseren ^[90]. Narsi toonde toewijding, waardoor hij zijn hele lichaam aan de Heer van Kailas kon aanbieden ^[91]. Toewijding is een secundair gevoel, dat het geloof van de held benadrukt ^[92].