Betekenis van Rust

Het Boeddhistische concept van 'Rust'

Rust in het Theravada boeddhisme is vrede door zintuiglijke bescherming en geen oordelen. ^[1] Het is een mentale rust die volgt na mindfulness, diepe vrede en kalmte brengt. ^[2]

Het Hindoeïstische concept van 'Rust'

Rust, in de context van het hindoeïsme, wordt op verschillende manieren benaderd. In de Purana is het een vredige geest die nodig is voor tevredenheid ^[3]. De Natyashastra toont het via personages als Devasuri, die zelfbeheersing en onverstoorbaarheid in conflicten tonen. Dit is een interessante weergave.

Binnen Yoga wordt rust beschreven als een staat van sereniteit, hoewel het soms verkeerd wordt begrepen als apathie in plaats van ware mentale helderheid ^[4]. Vedanta benadrukt kalmte als cruciaal voor inzicht, samen met het beheersen van de zintuigen ^[5].

Rust is ook Shama, een toestand van vrede ^[6]. Deze innerlijke rust is cruciaal voor bevrijding ^[7]. Het komt na extreme afkeer van vergankelijke zaken ^[8]. Dharmashastra moedigt aan tot mentale vrede, samen met zelfkennis ^[9]. Het is essentieel voor helderheid en stabiliteit ^[10].

Het Jainistische concept van 'Rust'

Rust in Jainism is inner peace sought even amid physical challenges, representing a core goal ^[11]. This composure allows one to navigate difficulties.

It also describes the tranquility the Venerable One sought to achieve during his hardships, emphasizing resilience and a focused mind ^[12]. This pursuit is a crucial element.

Het begrip van Rust in lokale en regionale bronnen

De staat van rust in Griekse en Indische kunst. ^[13]