Betekenis van Oorzaak

Het Boeddhistische concept van 'Oorzaak'

In het Tibetaans boeddhisme verwijst "oorzaak" naar de bron van een specifiek effect, waarbij zelfs het oog als oorzaak kan worden beschouwd ^[1]. Het concept wordt beschreven als de ontkenning van actie, kwaliteit en naam, hoewel dit ter discussie staat omdat het, als oorzaak, een positieve entiteit moet zijn ^[2]. Het is de oorsprong van een ding, verantwoordelijk voor het produceren van het effect, en is tevens onveranderlijk en kan niet worden geproduceerd ^[3]. De oorzaak kan de oorzaak niet zijn, omdat dit niet kan worden bewezen, net als het andere Zelf, volgens de genoemde bezwaren ^[4].

De oorzaak staat in verband met het effect door de relatie van de ene die door de andere wordt geproduceerd; afwezigheid van de oorzaak duidt op de afwezigheid van het minder doordringende ^[5]. Er wordt gekeken of de oorsprong van een effect wordt vernietigd of voortduurt, en hoe zijn status de aard van het effect en zijn vluchtige bestaan beïnvloedt ^[6]. De relatie tussen oorzaak en gevolg wordt onderzocht, en de relatie met het effect wordt geprobeerd te bewijzen door perceptie en niet-begrip, wat in de tekst wordt bevraagd ^[7]. Dit element, gerelateerd aan de Alwetende Persoon, is cruciaal bij het evalueren van argumenten over het bestaan van de persoon en de basis voor het begrijpen van hun eigenschappen ^[8]. Het is een conceptuele identificatie van wat verantwoordelijk is voor een effect, zoals wordt verwezen in de uitleg van het begrijpen van de aard van 'het Ding' en zijn werkingen ^[9]. De oorsprong of reden die een ding in staat stelt te ontstaan, is essentieel voor het begrijpen van de aard van vernietiging ^[10].

De oorzaak is een factor of reden die het effect teweegbrengt, wat een relatie suggereert waarin het effect inherent is aan de oorzaak ^[11]. De fundamentele reden of entiteit verantwoordelijk voor de schepping of het bestaan van iets ^[12]. Overkoepelende principes of entiteiten, met name Oermaterie en God, die verschillende handelingen initiëren en in stand houden, waaronder de schepping ^[13]. De oorsprong, die zijn identiteit zou verliezen bij oneindige regressie ^[14]. De entiteit die verantwoordelijk wordt geacht voor het effect, verondersteld gedefinieerd te worden door zijn relatie tot de werking ^[15]. Gebeurtenissen of voorwaarden die leiden tot andere gebeurtenissen of voorwaarden, belangrijk bij het bepalen van de aard van het heden, verleden en de toekomst ^[16].

De onderliggende redenen of factoren die leiden tot de manifestatie van fenomenen of kenmerken in het bestaan ^[17]. Oermaterie, inclusief gewone dingen zoals melk, beschouwd als een bron of oorsprong voor effecten ^[18]. In Mahayana zijn het de voorwaarden of factoren die leiden tot het bestaan van de dharma's ^[19]. Het zijn de factoren die resultaten teweegbrengen en, in de context van de gedachte, betrekking hebben op het creëren van voorwaarden voor spirituele ontwikkeling en transformatie ^[20]. De bodhisattva's bezitten kennis van de onderliggende redenen voor de vocale activiteit van wezens, onderscheidend de goede, slechte of neutrale motivaties die aanleiding geven tot hun spraak en uitingen, en begrijpend hun oorsprong ^[21].

In Theravada zijn dit de factoren die de resultaten hebben teweeggebracht, wat duidt op een relatie tussen acties en hun gevolgen, waarbij de uitkomsten bevredigend zijn en geen reden tot klagen geven ^[22]. De Grote Persoon weerlegde degene die de oorzaak ontkende en vroeg waarom hij werd beschuldigd, zoals beschreven in de tekst ^[23]. De oorzaak is wat de Bodhisatta hoorde van de vlucht van de dieren ^[24]. De oorsprong, aangezien de eerste twee waarheden vergelijkbaar zijn omdat ze worden verdeeld in vrucht en oorzaak, volgens de uitleg van de tekst ^[25].

Het Hindoeïstische concept van 'Oorzaak'

Binnen het hindoeïsme wordt "Oorzaak" of "De oorzaak" op verschillende manieren benaderd, afhankelijk van de filosofische school en de context. In de Arthashastra wordt de oorzaak gezocht in de achterliggende reden van een gebeurtenis, zoals een luidruchtig incident ^[26]. Binnen het Vaishnavisme verwijst de oorzaak naar datgene wat gebeurtenissen initieert of beïnvloedt ^[27]. Het kan ook duiden op de oorsprong van een gebeurtenis of situatie, of de rol van Parabrahman in de schepping ^{[28] [29]}. De oorzaak kan de luide uitroep van een individu zijn ^[30], of een factor die een verandering in iemands leven teweegbrengt ^[31]. Het hart wordt gezien als de oorzaak van zowel gebondenheid als bevrijding ^[32]. Vragen over de oorzaak van vertragingen, zoals van Krishna, komen ook voor ^[33]. Zelfs de oorzaak van lichamelijke verschijnselen, zoals blaren, wordt benoemd ^[34].

In de Purana is de oorzaak de oorsprong van alles ^[35]. Het kan de reden zijn achter het lachen van een koning, wat tot conflicten leidt ^[36]. "Hetu" wordt vaak gebruikt om de oorzaak of het principe achter een fenomeen aan te duiden . In Yoga is de oorzaak een factor die een effect teweegbrengt, zoals begeerte die residua produceert ^[37]. Ayurveda beschouwt de oorzaak als factoren die Pitta en Kapha verergeren, zoals onverenigbaar voedsel ^[38]. In Jyotisha kan de oorzaak verwijzen naar de oorsprong van een droom, gekoppeld aan een planeet ^[39].

Vyakarana beschrijft de oorzaak als de reden achter een relatie ^[40], de factor die effecten of objecten produceert ^[41], of de oorsprong van correcte woorden ^[42]. Het kan ook "hetu" zijn, met substantie en kwaliteit als bereik, wat leidt tot materiële effecten en acties ^[43].

Vedanta beschouwt de oorzaak als de oorsprong van alles, vaak in relatie tot Brahman, de Eerste Oorzaak ^{[44] [45]}. De relatie tussen oorzaak en gevolg, en of het gevolg al in de oorzaak bestaat, wordt onderzocht ^{[46] [47]}. De oorzaak kan intelligent zijn, zoals Brahman, of de basis van de wereld ^{[48] [49]}. Verschillende soorten oorzaken, zoals inherente, niet-inherente en werkzame oorzaken, worden besproken ^[50]. De oorzaak kan ook de reden zijn voor een subjectieve indruk, of de oorsprong van de kalas ^{[51] [52]}. De aard van de oorzaak en het gevolg kan verschillend zijn, zoals bij mest en een schorpioen ^[53]. De acties zelf zijn niet de primaire oorzaak van bevrijding ^[54].

In Dharmashastra verwijst de oorzaak naar de zonde die boetedoening vereist ^[55]. In Vaisheshika verwijst de oorzaak naar datgene wat een effect teweegbrengt, en wordt de inherentie zelf niet door een oorzaak teweeggebracht ^[56]. De oorzaak is essentieel voor het begrijpen van de werkelijkheid in de verschillende scholen van het hindoeïsme.

Het begrip van Oorzaak in lokale en regionale bronnen

In de historische context van India wordt "Oorzaak" (of: "De oorzaak") op verschillende manieren belicht. De oorzaak is essentieel voor de wereld en wordt vaak gelijkgesteld aan God, de bron van alles ^[57]. Het is iets dat altijd heeft bestaan, zoals de natuur ^[58]. Het wordt gezien als de basis voor manifestatie en evolutie ^{[59] [60]}. Men moet diep in de oorzaak duiken, zoals de heiligen deden ^[61].

De oorzaak kan een doel of missie vertegenwoordigen ^{[62] [63]}. Het zoeken naar de oorzaak is een wetenschappelijke benadering ^[64]. Er is een fijne staat en een grove staat, waarbij de oorzaak in de gedachte ligt ^{[65] [66]}. De oorzaak is ook gerelateerd aan het kwaad ^[67]. Het verwijst naar de acties die een resultaat produceren ^[68]. De term wordt ook gebruikt voor het werk zelf ^[69]. Kalikrishna Babu had diepe liefde voor de oorzaak ^[70]. Het is een voorgaande vorm ^[71] die zich steeds transformeert ^[72].

Het begrip van Oorzaak in wetenschappelijke bronnen

In de wetenschap is de oorzaak de onderliggende reden voor een probleem, zoals obstructie ^[73]. Dit kan gerelateerd zijn aan factoren die bloedarmoede veroorzaken ^[74]. Ook speelt de oorzaak een rol bij kanker ^[75], evenals bij stilgeboorten in Zuid-Azië ^[76].