Betekenis van Hemelse muziek

Het Boeddhistische concept van 'Hemelse muziek'

In de context van het boeddhisme verwijst "Hemelse muziek" naar de goddelijke of hemelse klanken die vaak aanwezig zijn tijdens religieuze ceremonies en aangeboede offers aan de Boeddha, wat een gevoel van heiligheid en devotie uitdrukt ^[1]. Bij Mahayana gaat het om de prachtige geluiden die de lof van de Tathagata bezingen, alsook de klanken die de geboorte van de Bodhisattva begeleiden ^[2][3]. Bij Theravada zijn de melodieën die de bewondering van hemelse wezens voor de Boeddha uitdrukken essentieel, vooral wanneer hij op zijn rustplaats ligt ^[4].

Het Hindoeïstische concept van 'Hemelse muziek'

In de Hindoeïstische traditie verwijst de Purana naar een uitgebreide collectie van oude teksten die culturele en religieuze geschiedenis behouden, waaronder meer dan 400.000 shlokas. Hemelse melodieën worden geassocieerd met de aanbidding van Mahadeva en verhogen de sfeer tijdens belangrijke rituelen ^[5]. Tijdens een strijd worden goddelijke klanken gespeeld om de spanning te verhogen ^[6], terwijl Arjuna wordt omringd door de geluiden van hemelse tuinen ^[7]. Gelijktijdig vieren hemelse klanken de vreugde van de deelnemers ^[8]. In het Kavya-genre wordt ook de invloed van muziek op de perceptie besproken, zoals bij het gebruik van hashish ^[9].

Het begrip van Hemelse muziek in lokale en regionale bronnen

"Hemelse muziek" wordt metaforisch beschreven als harmonieuze en goddelijke geluiden die in het universum weerklinken ^[10]. Het hoogste niveau van muziek, Deva Gaandharva, wordt uitgevoerd door goden en wijze mensen ^[11]. Dit begrip verwijst ook naar de buitengewone muziek van componisten zoals Beethoven, die boven hun fysieke beperkingen uitstegen ^[12].