Betekenis van Geest

Het Boeddhistische concept van 'Geest'

In het boeddhisme, met name in debatten over het voortbestaan na de dood, wordt de term "Geest" gebruikt om concepten gerelateerd aan bewustzijn te onderzoeken ^[1]. In het Tibetaans boeddhisme wordt de geest, of ziel, gezien als de plek waar verlangens en dergelijke bestaan, vergelijkbaar met hoe kleur een effect is ^[2].

Dit wordt gelijkgesteld aan de Ziel, en men gelooft dat Cognities dezelfde aard delen, wat leidt tot de bewering dat deze Cognities eeuwig en verenigd zijn, zoals sommige bronnen hebben vermeld ^[3]. De Geest is het onderwerp van een bezwaar, en de gepresenteerde argumenten worden gebruikt om het idee van de Geest als de schepper te verwerpen ^[4].

De Geest wordt gekenmerkt als de genieter van de vruchten van daden, waarbij zijn rol wordt onderscheiden van die van de dader, die naar verluidt is overgedragen aan Oermaterie ^[5]. In de Samkhya-filosofie wordt het beschouwd als noch een product, noch productief, en vertegenwoordigt het een bewustzijn dat onaangetast blijft door modificaties ^[6]. Het verwijst naar het gevoelige vermogen of bewustzijn dat naast oermaterie wordt geponeerd, met het argument dat het noch productief, noch een product is ^[7].

Een ongrijpbare essentie of levenskracht die interageert met de materiële wereld, diepere existentiële of filosofische concepten vertegenwoordigt ^[8]. Een term waarnaar wordt verwezen in de Samkhya-filosofie, beschreven als onbewust voordat interactie met Oermaterie plaatsvindt ^[9]. Een concept dat verwijst naar een niet-fysieke essentie of entiteit, die niet mag worden beperkt door vooropgezette ideeën over verlangen of perceptie ^[10].

Een verwijzing naar een bovennatuurlijke of goddelijke entiteit die acties en het bestaan beïnvloedt ^[11]. De niet-materiële essentie van een individu, vaak gelijkgesteld met het zelf in filosofische discussies ^[12]. In het Mahayana kunnen geesten, zoals Vajra-krachtige heren, niet in de aanwezigheid van de Boeddha zitten en moeten ze in plaats daarvan staan ^[13]. In Theravada identificeert de Meester zichzelf als de geest die in het verleden aanwezig was, waarmee hij het verhaal verbindt met zijn eigen identiteit ^[14].

Het Hindoeïstische concept van 'Geest'

In het hindoeïsme wordt de Geest in de Purana beschreven als een volledige eenheid, kalm, zonder begin of einde, en voorbij positief en negatief ^[15]. Voor de onwetende lijkt de wereld los van de Geest, maar voor de intellectuele ziel is er leegte ^[16]. De Geest is zonder oneffenheden en zo presenteert de wereld zich, wat impliceert dat alles gelijk is in de essentie van God ^[17]. De ware aard van de intellectuele ziel is de Geest en vertrouwen hierop bevestigt geloof door het geloof in het lichaam te verwijderen ^[18].

De spiritualist kent de Geest in zijn eigen geest en het is de genade van de Opperste Geest om zich te manifesteren, het is het licht waardoor alle werelden verlicht worden ^[19]. De Geest wordt beschreven als ontstaan in gegiste drank, zoals begrip vanzelf ontstaat in het lichaam ^[20]. Entiteiten veroorzaken problemen die verholpen kunnen worden door specifieke offers . Ook zijn er wezens die rond middernacht lopen, met alle machten die dan feesten ^[21].

Volgens Natyashastra is de Geest één van de acht kwaliteiten die vitaliteit en passie symboliseren . In Yoga is het de kracht die vergeleken kan worden met mahat, bewegend over het water, wat het kosmische ego-gevoel vertegenwoordigt ^[22].

Ayurveda beschouwt de Geest als de bron van mens en ziekten, die verdiensten verwerft en de gevolgen van daden ervaart ^[23]. De Geest is afhankelijk van het hart en de tien belangrijkste slagaders zijn cruciaal voor het transport van de essentiële essentie ^[24]. De Geest zou een hoog alcoholpercentage hebben ^[25].

In Vedanta verblijven degenen die het Zelf hebben gezocht in het huis, dat onsterfelijk en vrij van angst is ^[26]. Alcoholische dranken zijn vaak verboden voor religieuze beoefenaars ^[27]. De Geest komt voort uit het Zelf, wat wijst op een fundamenteel aspect van het bestaan dat voortkomt uit de ultieme bron ^[28].

Het Jainistische concept van 'Geest'

In het Jainisme worden bedwelmende dranken vermeden door deugdzamen ^[29].

Geesten, samen met Rakshasa's, bewoners van Yama's wereld, Asura's, Gandharva's en individuele wezens, worden steeds opnieuw geboren ^[30].

Het begrip van Geest in lokale en regionale bronnen

De notie van "Geest" in de context van de geschiedenis van Zuid-Azië omvat diverse interpretaties. In het Tuh-ho-lo land werden entiteiten of godheden aanbeden ^[31].

In de Indiase geschiedenis zien we verschillende manifestaties van "Geest". Een verhaal vertelt over een apenjongen die de grootste pompoen aan deze entiteiten offerde ^[32]. Ook werd geloofd dat geesten, *bongas* genoemd, de staart van de koning van de jakhalzen hadden afgeschoren ^[33]. Volgens Santal-overtuigingen transformeert de essentie van individuen na hun dood in verschillende soorten bovennatuurlijke entiteiten ^[34]. Het gaat ook over de essentie van een jongen die na zijn dood door een *bonga* meisje wordt meegenomen, wat wijst op een verbinding die verder reikt dan het leven ^[35]. Een vrouw observeert bovennatuurlijke entiteiten, waaronder *bongas*, *bhuts*, *dains*, *churins* en zielen van dode mannen, nadat een Jugi haar ogen zegent ^[36].

Khanna geloofde dat een entiteit Pravin's ongetrainde handen in het tekenen niet volledig kon temmen ^[37]. Er wordt gesproken over geesten die worden weggejaagd of afgeranseld als wild, waarbij de spreker niet weet waar ze naartoe gaan ^[38]. De religie van heiligen leert dat de hoogste eigenschap van het Opperwezen Liefde is, en de geest-entiteit is een druppel Liefde, die opgaat in de Onbegrensde Oceaan van Liefde en geniet van eeuwigdurende gelukzaligheid ^[39]. Alle gaven hiervan zijn mentale gaven, en onze schatten in de hemel zijn mentale studies ^[40]. De glorie van het leven wordt door grote zieners en heiligen herhaaldelijk voor het volk gehouden ^[41]. De essentie van een persoon bereikt zuiverheid, en de uiteindelijke staat ervan wordt gesuggereerd door het licht dat de omgeving verlicht, wat een overgang symboliseert van het fysieke naar het spirituele rijk ^[42]. Een tante gelooft in bovennatuurlijke entiteiten en staat erop dat ze echt zijn, ondanks de scepsis van de verteller ^[43]. Sri Aurobindo duidt dit aan als de universele essentie, de bron van diepe kennis en eenheid ^[44].

De essentie van het zelf is een eenheid en geen materie, en dit is wat de mens werkelijk is, aangezien het lichaam verandert en groeit ^[45]. Materie is een waanidee ^[46]. De innerlijke essentie van een persoon ontwaakt en wint aan kracht door reflectie op de dood en is de bron van positieve transformatie ^[47]. De geest van vervolging en bloedvergieten is een wreed idee dat ervoor zorgde dat het christendom afweek van de leer van Jezus zelf ^[48]. De fundamentele essentie, beschouwd als onveranderlijk en eeuwig, is de drijvende kracht achter de beweging van de natuur, die de ultieme realiteit vertegenwoordigt, en het wordt nooit materie, noch wordt materie dit ^[49]. Men moet dit vinden om het verborgen manna te vinden en de woorden van Christus volledig te begrijpen ^[50]. Een dame zei dat ze dit aanbidden, en het is een belangrijk onderdeel van het gesprek over wat ze aanbidden, en de monnik vroeg wat het is ^[51]. Het pad ligt niet in vormen, noch in filosofische problemen, maar het is noodzakelijk om het te reinigen, wat in zijn eigen natuur puur is ^[52]. De kracht hiervan heeft vele manifestaties gehad in het rijk van de materie, en wordt ook wel het Oneindige genoemd ^[53]. De primaire zorg van de auteur ligt bij de Geest, in de overtuiging dat wanneer het spirituele aspect correct is, al het andere vanzelf op zijn plaats zal vallen en zal worden opgelost ^[54]. Dit is de fundamentele essentie die reflecteert in de geest en al het andere, en dient als de bron van alle expressie, inclusief liefde en haat ^[55]. Dit verwijst naar de essentie van God, het goddelijke principe, dat in waarheid moet worden aanbeden, wat de kern van Vedanta is ^[56]. Dit verwijst naar de onsterfelijke en alomtegenwoordige essentie van een wezen, dat in de Heer verblijft en niet verandert in zijn natuur ^[57]. De eerste fundamentele overtuiging is dat het individu dit is, en alle vaardigheid van Yoga en dit systeem van meditatie en alles is alleen maar om Hem daar, in zichzelf, te vinden ^[58]. De ware essentie van een persoon, gescheiden van lichaam en geest, die men moet realiseren om de waarheid te bereiken en het uiteindelijke doel van discipelschap is ^[59]. De geest is waar de kracht resideert, volgens het geloof van het ras, en beïnvloedt het potentieel om verschillende prestaties te leveren en uitdagingen te overwinnen ^[60]. De geest is wat je bent, en het moet worden gerealiseerd om praktische religie te bereiken, wat het belangrijkste idee van de tekst is ^[61]. Dit benadrukt het belang van innerlijke kwaliteiten, en benadrukt de betekenis van toewijding, enthousiasme en betrokkenheid bij het bereiken van doelen, wat motivatie suggereert ^[62]. Dit verwijst naar de innerlijke essentie van een persoon, die niet het lichaam is ^[63]. Deze zin verwijst naar het ideaal dat het Indiase volk heeft, dat alleen bestaat, en dat ze voor altijd leven ^[64]. De geest waarin regelingen zullen worden getroffen voor het dienen van werkelijk behoeftige mensen ^[65]. Een fundamenteel aspect van de identiteit van de afzender, wat hun afstandelijkheid van de fysieke wereld en hun focus op het immateriële zelf suggereert ^[66]. De geest is wat de Hindoe gelooft dat ze zijn, onaangetast door fysieke elementen, en de ziel is de geest, alomtegenwoordig, en hetzelfde in iedereen ^[67]. De essentie van een persoon, die wordt beschouwd als een ziel, en niet als een lichaam, wat essentieel is om religie te hebben ^[68]. De geest is niet gebonden door ruimte of tijd, omdat het overal aanwezig is en de beperkingen van de fysieke wereld en het universum overstijgt ^[69]. Een van de belangrijkste kwaliteiten die moeten worden gehandhaafd om succes te behalen, samen met waarheid, oprechtheid en liefde, volgens het geloof van de afzender ^[70]. Dit is een van de dingen in de strijd van het leven waarvan India denkt dat het zou moeten overleven, in tegenstelling tot materie, en de Swami heeft verzaking, opgeven, onbevreesdheid en liefde voorgesteld als de manier ^[71]. Dit is het essentiële, niet-fysieke deel van een persoon, dat wordt beschouwd als eeuwig, onveranderlijk en voorbij de beperkingen van lichaam en geest ^[72]. Dit wordt weerspiegeld in de geest en alles, en is het licht dat de geest sensate maakt, waarbij alles een uitdrukking ervan is ^[73]. Dit is hetzelfde als de ziel, en verandert nooit, wordt nooit vernietigd; maar het lijkt bekleed te zijn met een vorm en er is een naam aan verbonden ^[74]. Dit is het doel, en niet materie, en het is wat we proberen te begrijpen, en het is de interne kant van dezelfde golf als de externe kant, wat de naam is ^[75]. Dit verwijst naar de ziel, de niet-fysieke essentie van een persoon, de levenskracht ^[76]. De geest verwijst naar het niet-fysieke deel van een persoon, geassocieerd met gevoelens, karakter en ziel ^[77].

Het begrip van Geest in wetenschappelijke bronnen

In de wetenschap verwijst 'Geest' naar de algemene toestand van muizen tijdens experimenten ^[78].

In religie is het een concept in het totemisme dat de clan beschermt en waakt over geboortefenomenen ^[79].