Betekenis van Dier

Het Boeddhistische concept van 'Dier'

In het boeddhisme behoren dieren, net als mensen, tot de zes bestaansgebieden en ervaren ze lijden binnen de cyclus van wedergeboorte ^[1]. In het Mahayana boeddhisme worden dieren vergeleken met de hoeveelheid gistdeeltjes in een biervat ^[2]. Ze behoren tot de tiryagyoni, een slechte bestemming die spirituele groei belemmert ^[3].

Dieren zijn ook een categorie van wezens die via emotionele verbindingen worden verwekt ^[4]. In het Theravada verwijst het naar wezens in een lagere staat van bestaan ^[5]. Ze worden vaak gezien als een lagere vorm van bestaan of evolutie ^[6]. Het dier kan ook een individu aanduiden dat geen herstel bereikt ^[7]. In het Theravada kan het ook een staat van verlaging of verlies van monastieke kwaliteiten betekenen ^[8]. In het Tibetaans boeddhisme kan het dier verwijzen naar de besproken substantie, zoals een koe, die het onderwerp is van denotatie-analyse ^[9].

Het Hindoeïstische concept van 'Dier'

In het hindoeïsme werden dieren, na de goden's acties, gezekerd en werden uiteindelijk offervoedsel ^[10]. Het dier wordt beschreven als adem, essentieel voor het leven ^[11]. Dieren worden ook geassocieerd met Agni, in offer contexten ^[12]. In Vaishnavism is het een algemene term voor dieren in het koninkrijk ^[13], met verwijzing naar aardse wezens ^[14].

Binnen Jyotisha worden dieren die bejaagd worden besproken ^[15]. In Vyakarana, is het dier het offerobject ^[16]. Het dier wordt ook samen met eigenschappen en in het enkelvoud begrepen ^[17].

In Vedanta, worden dieren gebruikt in de vijfdelige Sama-aanbidding ^[18]. Dharmashastra benoemt dieren zoals koeien, kamelen en ossen voor specifieke doeleinden ^[19]. Zowel wilde als gedomesticeerde dieren worden hier genoemd ^[20]. Het kan een metafoor zijn voor iemand die immoreel handelt ^[21]. Het kan ook een referentie in het verhaal zijn ^[22]. Ten slotte kunnen dieren geheimen onthullen ^[23].

Het Jainistische concept van 'Dier'

Jainistische visie op dieren: wezens met helderziendheid door vernietiging en onderdrukking ^[24]. Deze dieren vertonen ook helderziendheid, maar met minder bewustzijn dan mensen ^[25].

Het begrip van Dier in lokale en regionale bronnen

In Zuid-Azië, de koning is verantwoordelijk voor wilde dieren, waaronder gevogelte en andere dieren ^[26]. In de Indiase geschiedenis wordt de hebzucht, afgunst, angst en ambitie als dierlijke instincten beschreven ^[27].

Het dier wordt ook gezien als tevreden met het heden, in tegenstelling tot de mens die het onbekende wil onderzoeken, en dus een ander dier is ^[28]. Het is tevens het aspect van een persoon dat inferieur is aan de goddelijke natuur, verwijzend naar basisinstincten ^[29]. De verwijzing naar het denkende dier benadrukt het belang van denken en intellect ^[30].

Het begrip van Dier in wetenschappelijke bronnen

Wetenschappelijk onderzoek naar dieren omvat onder andere het gebruik van Wister Albino ratten om de effecten van P. phaseoloides op maagzweren te bestuderen .

Daarnaast worden dieren gebruikt om de effecten van microplastics te onderzoeken. Studies focussen vaak op dieren in plaats van mensen ^[31].