Essay name: Dictionaries of Indian languages (Kosha)
Author:
These pages contain a Trilingual Dictionary of various Indian languages (with English meaning); forming part of a collection aimed at enhancing educational opportunities in India. The dictionaries are found in a library designed to support students and lifelong learners in their academic and spiritual pursuits as well as to improve one’s socio-economic status and political equity.
Marathi-Hindi-English, Volume 1
533 (of 1188)
External source: Shodhganga (Repository of Indian theses)
Download the PDF file of the original publication
CC BY-NC 4.0: Attribution-NonCommercial 4.0 International
मराठी शब्द व्या को मराठी अर्थ [marāṭhī śabda vyā ko marāṭhī artha ] 4. काटकोन चौकोनात समोरासमोरील दोन्ही कोनांना जोडणारी [kāṭakona caukonāta samorāsamorīla donhī konāṃnā joḍaṇārī ] 525 हिंदी पर्याय
त्रिभुज के समकोण के सामने
की भुजा, आयत के समकोणों
की सामने की भुजा
सरळ रेषा, किंवा
त्रिकोणाच्या
काटकोनाच्या समोरची
भुजा
कर्णधार
पुं [hiṃdī paryāya
tribhuja ke samakoṇa ke sāmane
kī bhujā, āyata ke samakoṇoṃ
kī sāmane kī bhujā
saraḷa reṣā, kiṃvā
trikoṇācyā
kāṭakonācyā samoracī
bhujā
karṇadhāra
puṃ] ·
1. सुकाणूवाला
कर्णधार, पतवार पकडने
वाला, माँझी
अंग्रेजी पर्याय
[sukāṇūvālā
karṇadhāra, patavāra pakaḍane
vālā, māṃjhī
aṃgrejī paryāya
] a diagonal or a
hypotenuse
2. (लाक्षः) पुढारी, नेता नेता, कप्तान
कर्णपुट
न.
कानाचा द्रोण
कान का दोनाकार
[lākṣaḥ) puḍhārī, netā netā, kaptāna
karṇapuṭa
na.
kānācā droṇa
kāna kā donākāra
] a helmsman,
steersman
a leader, a pilot
an auricle or outer
ear
कर्णभूषण न.
कानातला दागिना
कर्णमधुर
वि.
ऐकायला गोड
कर्ण मधुर,
कर्णवेध
पुं [karṇabhūṣaṇa na.
kānātalā dāginā
karṇamadhura
vi.
aikāyalā goḍa
karṇa madhura,
karṇavedha
puṃ] ·
(लहान मुलाचा) कान
टोचण्याचा विधी
कर्णभूषण, कान का गहना
मधुर, मीठा, सुरीला
कनछेदन, कान छेदन का
संस्कार
[lahāna mulācā) kāna
ṭocaṇyācā vidhī
karṇabhūṣaṇa, kāna kā gahanā
madhura, mīṭhā, surīlā
kanachedana, kāna chedana kā
saṃskāra
] an ear ornament
sweet to the ear,
melodious
ear-boring ceremony
कर्णशूल
. [karṇaśūla
.] P
कानातील सणक
कर्णा
पुं [kānātīla saṇaka
karṇā
puṃ] ·
तोंडातून काढलेला आवाज
कर्णशूल, कान का दर्द
तुरही, करनाई, झिंगा
[toṃḍātūna kāḍhalelā āvāja
karṇaśūla, kāna kā darda
turahī, karanāī, jhiṃgā
] an ear-ache
a horn or a trumpet
मोठा करण्याचे साधन
किंवा तुतारी
कर्णिका
स्त्री.
[moṭhā karaṇyāce sādhana
kiṃvā tutārī
karṇikā
strī.
] 1. मधले बोट
कर्णिका, बिचली ऊँगली
कर्णोपकर्णी अ.
[madhale boṭa
karṇikā, bicalī ūṃgalī
karṇopakarṇī a.
] 2. कमळाच्या मधला कोष कमल का छत्ता
एकाकडून दुसर्याला कळत, कर्ण परंपरा के द्वारा, कानों
उडत उडत
कान
[kamaḷācyā madhalā koṣa kamala kā chattā
ekākaḍūna dusaryālā kaḷata, karṇa paraṃparā ke dvārā, kānoṃ
uḍata uḍata
kāna
] the middle finger
a pericarp of a lotus
from ear to ear, as
heard by one and
related to another
