Vilai, Viḻai, Viḷai, Vīḷai: 1 definition

Introduction:

Vilai means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Languages of India and abroad

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Vilai (விலை) noun < வில்-. [vil-.] [Telugu: vela, K. bele, M. vila.]

1. Selling, sale; விற்கை. (சூடாமணிநிகண்டு) [virkai. (sudamaninigandu)]

2. Price, cost; value in exchange; கிரயத்தொகை. யாரும் விலைப்பொருட்டா லூன்றருவா ரில் [kirayathogai. yarum vilaipporutta lunraruva ril] (திருக்குறள் [thirukkural], 256).

3. Value; மதிப்பு. விலையுடைக் கூறை போர்க்கு மொற்றர் [mathippu. vilaiyudaig kurai porkku morrar] (தேவாரம் [thevaram] 1082, 9).

--- OR ---

Viḻai (விழை) [viḻaital] 4 verb probably from வீழ்¹-. [vizh¹-.] transitive

1. To wish, desire, love; to be anxious for; to covet; விரும்புதல். இன்பம் விழையான் வினைவிழை வான் [virumbuthal. inpam vizhaiyan vinaivizhai van] (திருக்குறள் [thirukkural], 615).

2. To esteem; நன்குமதித்தல். ஒன்னார் விழையுஞ் சிறப்பு [nankumathithal. onnar vizhaiyugn sirappu] (திருக்குறள் [thirukkural], 630).

3. To resemble; ஒத்தல். மழைவிழை தடக்கை [othal. mazhaivizhai thadakkai] (தொல். பொ. [thol. po.] 289, உரை [urai]). — intransitive cf. இழை¹-. [izhai¹-.] To move closely or intimately; நெருங்கிப்பழகுதல். [nerungippazhaguthal.] Local usage

--- OR ---

Viḷai (விளை) [viḷaital] 4 intransitive verb [K. beḷ, M. viḷayuga.]

1. To be produced; தானியம் முதலியன உற்பத்தியாதல். ஆற்ற விளைவது நாடு [thaniyam muthaliyana urpathiyathal. arra vilaivathu nadu] (திருக்குறள் [thirukkural], 732).

2. To be productive; பயன்றருதல். இந்தப் பூமி நன்றாய் விளையுமா [payanraruthal. inthap pumi nanray vilaiyuma] ?

3. To result; உண்டாதல். (பிங்கலகண்டு) முற்பகற் செய்யிற் பிற்பகல் விளையும். [undathal. (pingalagandu) murpagar seyyir pirpagal vilaiyum.]

4. To mature, ripen, as grain; முதிர்தல். புன்புல மயக்கத்து விளைந்தன தினையே [muthirthal. punpula mayakkathu vilainthana thinaiye] (ஐங்குறுநூறு [aingurunuru] 260).

5. To occur; சம்பவித்தல். நாச மிவடனால் விளைந்த தென்னா [sambavithal. nasa mivadanal vilaintha thenna] (கம்பராமாயணம் மாயாசீ. [kambaramayanam mayasi.] 62).

--- OR ---

Viḷai (விளை) [viḷaittal] 11 transitive verb Causative of விளை¹-. [vilai¹-.]

1. To raise, cause to grow; பயிர் முதலி யன வளரச்செய்தல். செய்விளைக்கும் வாய்க்கா லனை யார் தொடர்பு [payir muthali yana valaracheythal. seyvilaikkum vaykka lanai yar thodarpu] (நாலடியார் [naladiyar], 218).

2. To produce, bring into being; உண்டாக்குதல். புகழ் விளைத்தல் [undakkuthal. pugazh vilaithal] (புறப்பொருள்வெண்பாமாலை [purapporulvenpamalai] 2, 14).

3. To perform, as worship; புரி தல். பூசனை விளைத்த வாறும் [puri thal. pusanai vilaitha varum] (விநாயகபு. பதிக. [vinayagapu. pathiga.] 22).

--- OR ---

Viḷai (விளை) noun < விளை¹-. [vilai¹-.] [K. beḷe.]

1. See விளைவு [vilaivu],

1. (அரு. நி. [aru. ni.])

2. See விளைவு [vilaivu],

4. 3. Experience; அனுபவம். விளைவயின் மாண்டற் கரி தாம் பயன் [anupavam. vilaivayin mandar kari tham payan] (திருக்குறள் [thirukkural], 177).

4. Dry land; புன்செய்க் காடு. [punseyk kadu.] Tinnevelly usage

5. High ground far above the level of the water-course; நீரேறாத மேட்டுநிலம். [nireratha mettunilam.] (W.)

6. cf. இளை¹. [ilai¹.] Forest round a city, serving as a defence; நகர்சூழ் காவற்காடு. [nagarsuzh kavarkadu.] (நாமதீபநிகண்டு [namathipanigandu] 519.)

--- OR ---

Viḷai (விளை) noun < கருவிளை. [karuvilai.] Mussel-shell creeper. See காக்கட்டான் [kakkattan], 1. விளையின் மென்பூ [vilaiyin menpu] (கம்பராமாயணம் கார்காண். [kambaramayanam karkan.] 32).

--- OR ---

Viḷai (விளை) noun

1. String; நரம்பு. (அரு. நி.) [narambu. (aru. ni.)]

2. A kind of fish; மீன்வகை. (யாழ்ப்பாணத்து மானிப்பாயகராதி) [minvagai. (yazhppanathu manippayagarathi)]

--- OR ---

Vīḷai (வீளை) noun perhaps from வீளெனல். [vilenal.] [Telugu: īla.]

1. Whistling; சீழ்க்கை. மடிவிடு வீளையர் [sizhkkai. madividu vilaiyar] (பத்துப்பாட்டு: குறிஞ்சிப்பாட்டு [pathuppattu: kurinchippattu] 161).

2. Shrill sound; சிள்ளென்ற ஓசை. வீளைப் பருந்தின் [sillenra osai. vilaip parunthin] (அகநா. [agana.] 33).

3. Noise; சத்தம். விளைக் கடுங் கணையால் [satham. vilaig kadung kanaiyal] (புறப்பொருள்வெண்பாமாலை [purapporulvenpamalai] 10, 8).

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Discover the meaning of vilai in the context of Tamil from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Like what you read? Consider supporting this website: