Vayanam, Vayaṇam, Vayaṉam, Vayāṉam, Vāyaṉam: 1 definition
Introduction:
Vayanam means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconVayaṇam (வயணம்) noun cf. vayuna. [K. vaina.]
1. Manner, method, way; விதம். [vitham.] (W.)
2. Circumstance; condition; நிலைமை. [nilaimai.] (W.) அதன் வயணமென்ன [athan vayanamenna]?
3. Clear details; particulars; விவரம். வயணமாய்ப் பேசினான். [vivaram. vayanamayp pesinan.]
4. Sumptuousness; உணவு முதலியவற்றின் வளம். வயண மாய்ச் சாப்பிடுகிறவன். [unavu muthaliyavarrin valam. vayana mays sappidugiravan.]
5. Good, agreeable condition; நல்லமைப்பு. குழம்பு வயணமா யிருக்கிறது. [nallamaippu. kuzhambu vayanama yirukkirathu.] (W.)
6. Neatness; நேர்த்தி. [nerthi.] (W.)
7. cf. வயம்⁵. [vayam⁵.] Favourableness, suitability; ஏற்றது. காற்று வயண மாயிருக்கிறது. [errathu. karru vayana mayirukkirathu.]
8. Reason, cause; காரணம். அப் படிச்செய்ததின் வயணம் என்ன. [karanam. ap padicheythathin vayanam enna.] Local usage
--- OR ---
Vayaṉam (வயனம்) noun < vacana.
1. Word, speech; வசனம். சரபோசி . . . தனக் கேற்ற வயனத்தான் [vasanam. saraposi . . . thanag kerra vayanathan] (சரபேந்திரகுறவஞ்சி [sarapenthiraguravanchi], 11, 8).
2. The Vēdas; வேதம். நால்வயனத்தவ [vetham. nalvayanathava] (திருவிளையாடற் புராணம் கான்மாறி. [thiruvilaiyadar puranam kanmari.] 27).
3. Reproach, aspersion; பழமொழிிமொழி. வயனங்கள் மாயா வடுச்செய்தான் [pazhimozhi. vayanangal maya vaducheythan] (திருவாசகம் [thiruvasagam] 12, 4).
--- OR ---
Vayaṉam (வயனம்) noun See வயணம். (யாழ்ப்பாணத்து மானிப்பாயகராதி) வயனங்களா லென்றும் வந்து நின்றானே [vayanam. (yazhppanathu manippayagarathi) vayanangala lenrum vanthu ninrane] (திருமந். [thiruman.] 1836).
--- OR ---
Vayāṉam (வயானம்) noun perhaps from vayas. Bird; பறவை. (சூடாமணிநிகண்டு) [paravai. (sudamaninigandu)]
--- OR ---
Vayāṉam (வயானம்) noun < மயானம். [mayanam.] Cremation ground; சுடுகாடு. சவத்துக்குமுன்னே வயானத்துக்குக் கூட்டிப்போகிறதும் [sudugadu. savathukkumunne vayanathukkug kuttippogirathum] (Pudukkottai usage inscription No. 847).
--- OR ---
Vāyaṉam (வாயனம்) noun < vāyana.
1. A kind of sweetmeat; ஒருவகை இனிப்பான தின் பண்டம். [oruvagai inippana thin pandam.]
2. See வாயனதானம். [vayanathanam.]
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Ends with: Romakasiddhante shrishavayanam, Tevayanam.
Relevant text
No search results for Vayanam, Vayaṇam, Vayaṉam, Vayāṉam, Vāyaṉam, Vayaanam, Vaayanam; (plurals include: Vayanams, Vayaṇams, Vayaṉams, Vayāṉams, Vāyaṉams, Vayaanams, Vaayanams) in any book or story.