Uttu, Ud-tu, Ūṭṭu, Ūttu: 4 definitions

Introduction:

Uttu means something in Hinduism, Sanskrit, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Languages of India and abroad

Sanskrit dictionary

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Cappeller Sanskrit-English Dictionary

Uttu (उत्तु).—& sam (1. ta/vītvat) effect, bring about.

Uttu is a Sanskrit compound consisting of the terms ud and tu (तु).

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary

Uttu (उत्तु):—[=ut-√tu] (ud- √tu) [Parasmaipada] ut-tavīti ([Ṛg-veda x, 59, 1]), to effect, bring about;

—to prosper, increase ([Sāyaṇa])

context information

Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.

Discover the meaning of uttu in the context of Sanskrit from relevant books on Exotic India

Kannada-English dictionary

Source: Alar: Kannada-English corpus

Uttu (ಉತ್ತು):—[pr] pr.p. of the verb ' ಉಱು [uru] '(to be).

--- OR ---

Uttu (ಉತ್ತು):—[pr] pr.p. of the verb ' ಉೞು [ulu] ' (to till, plough).

context information

Kannada is a Dravidian language (as opposed to the Indo-European language family) mainly spoken in the southwestern region of India.

Discover the meaning of uttu in the context of Kannada from relevant books on Exotic India

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Uttu (உத்து) [uttutal] 5 transitive verb < உந்து-. [unthu-.] To discard, throw away; கழித்தல். பொன்னெல்லா முத்தி யெறிந்து [kazhithal. ponnella muthi yerinthu] (கலித்தொகை [kalithogai] 64).

--- OR ---

Ūṭṭu (ஊட்டு) [ūṭṭutal] 5 transitive verb caus. of உண்-. [un-.] [Malayalam: ūṭṭu.]

1. To put small quantity of food into the mouth, as of a child, of a sick person; உண்ணும்படி உணவைப் பிறர்வாயிலே யிடுதல். பிடி யூட்டிப் பின்னுண்ணுங் களிறெனவும் [unnumbadi unavaip pirarvayile yiduthal. pidi yuttip pinnunnung kalirenavum] (கலித்தொகை [kalithogai] 11).

2. To coax and make one eat one’s food, as a mother, her child; to entertain, as a guest; உண் ணச்செய்தல். ஊற்றுப்பெருக்கா லுலகூட்டும் [un nacheythal. urrupperukka lulaguttum] (நல்வ. [nalva.] 9).

3. To instil, infuse; புகட்டுதல். அறிவூட்டினான். [pugattuthal. arivuttinan.]

4. To dye; சாயமேற்றுதல். அரக்கார்ந்த பஞ்சதந்திரப் பாடற்ிகொண் டூட்டினும் [sayamerruthal. arakkarntha panchigon duttinum] (நாலடியார் [naladiyar], 396).

5. To cause to experience, as the fruits of one’s actions; அனுபவிக்கச்செய் தல். உறற்பால வூட்டா கழியு மெனின் [anupavikkachey thal. urarpala vutta kazhiyu menin] (திருக்குறள் [thirukkural], 378).

6. To suck, as a calf or a kid; கன்று அல்லது குட்டி பால்குடித்தல். இரண்டாட்டில் ஊட்டின குட்டியானான். [kanru allathu kutti palkudithal. irandattil uttina kuttiyanan.]

--- OR ---

Ūṭṭu (ஊட்டு) noun < ஊட்டு-. [uttu-.] [K. Travancore usage ūṭa, M. ūṭṭu.]

1. Feeding; உண்பிக்கை. ஊட்டயர்வார் [unpikkai. uttayarvar] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 928).

2. Food; உணவு. தரணியெல்லா, மூன்புக்க வேற்காளிக் கூட்டாங்காண் [unavu. tharaniyella, munpukka verkalig kuttangan] (திருவாசகம் [thiruvasagam] 12, 14).

3. Morsel given to a child or a sick person; ஊட்டுங்கவளம். [uttungavalam.] (W.)

--- OR ---

Ūttu (ஊத்து) noun < ஊது-. [uthu-.] [Malayalam: ūttu.]

1. Blowing a musical instrument; ஊதுகை. ஒர் ஊத்து ஊதினான். [uthugai. or uthu uthinan.]

2. Sound of a wind instrument; காகளத்தொனி. பெரியதிருநாளாய்ச் செல்லும் படிபண்ணினால், புறம்பு ஊத்தும் சுவடுமற்றுக்கிடக்கவும் வேணுமோ [kagalathoni. periyathirunalays sellum padipanninal, purambu uthum suvadumarrukkidakkavum venumo]? (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருநெடுந். [nalayira thivyappirapandam thirunedun.] 8, வ்யா. [vya.]).

3. Swelling of body; உடம்பு ஊதுகை. ((சங்கத்தகராதி) தமிழ்சொல்லகராதி) [udambu uthugai. ((sangathagarathi) thamizhsollagarathi)]

--- OR ---

Uttu (உத்து) noun (யாழ்ப்பாணத்து மானிப்பாயகராதி [yazhppanathu manippayagarathi])

1. Attestation; அத்தாட்சி. [athadsi.]

2. Evidence; proof; ருசு. [rusu.]

--- OR ---

Ūttu (ஊத்து) noun < ஊது-. [uthu-.] Whistle; ஊதல். [uthal.] Tinnevelly usage

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Discover the meaning of uttu in the context of Tamil from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Let's grow together!

I humbly request your help to keep doing what I do best: provide the world with unbiased sources, definitions and images. Your donation direclty influences the quality and quantity of knowledge, wisdom and spiritual insight the world is exposed to.

Let's make the world a better place together!

Like what you read? Consider supporting this website: