Urai, Uṟai, Ūṟai, Ūrai: 2 definitions

Introduction:

Urai means something in biology, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Biology (plants and animals)

Source: Google Books: CRC World Dictionary (Regional names)

1) Urai in India is the name of a plant defined with Vetiveria zizanioides in various botanical sources. This page contains potential references in Ayurveda, modern medicine, and other folk traditions or local practices It has the synonym Echinochloa squarrosa (L.f.) Roem. & Schult. (among others).

2) Urai in Philippines is also identified with Amaranthus spinosus It has the synonym Galliaria spinosa (L.) Nieuwl. (etc.).

Example references for further research on medicinal uses or toxicity (see latin names for full list):

· Ann. Agric. Environ. Med. (2002)
· Kromosomo
· Journal of the Arnold Arboretum (1939)
· Weed Biology and Management (2002)
· Biodiversidad del estado de Tabasco (2005)
· Bulletin of the Tokyo Science Museum (1947)

If you are looking for specific details regarding Urai, for example chemical composition, side effects, pregnancy safety, health benefits, diet and recipes, extract dosage, have a look at these references.

Biology book cover
context information

This sections includes definitions from the five kingdoms of living things: Animals, Plants, Fungi, Protists and Monera. It will include both the official binomial nomenclature (scientific names usually in Latin) as well as regional spellings and variants.

Discover the meaning of urai in the context of Biology from relevant books on Exotic India

Languages of India and abroad

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Urai (உரை) [uraital] 4 intransitive verb [Telugu: orayu, K. ore, M. ura.]

1. To be reduced into a powder or paste; to wear away by attrition; to be indented or effaced by rubbing; தேய்தல். [theythal.] (W.)

2. To prove abortive; வீணாதல். காரியமெல்லா முரைந்து போயிற்று. [vinathal. kariyamella murainthu poyirru.] (W.)

--- OR ---

Urai (உரை) [uraittal] 11 v.transitive caus. of உரை¹-. [urai¹-.] [Telugu: oratsu, K. ore, M. ura, Travancore usage ure.]

1. To rub into a paste, wear away by rubbing, grate; தேய்தல். வெண்ணெ யுரைஇ விரித்த கதுப்போடே [theythal. venne yuraii viritha kathuppode] (கலித்தொகை [kalithogai] 115).

2. To test on the touch-stone, as valuable metals like gold; மாற்றறியத் தேய்த் தல். [marrariyath theyth thal.] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 5, 4, 5.)

3. To smear, daub; பூசுதல். உரைக்கு நானமும் [pusuthal. uraikku nanamum] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 831).

4. To polish; மெருகிடுதல். ஒடவைத் துரைத்த [merugiduthal. odavaith thuraitha] (ஈடு-முப்பத்தாறுயிரப்படி [idu-muppatharuyirappadi], 3, 1, 2).

--- OR ---

Urai (உரை) noun < உரை¹-. [urai¹-.] [Telugu: ora, K. ore, M. ura.] Rubbing, friction, attrition; தேய்வு. (சூடாமணிநிகண்டு) [theyvu. (sudamaninigandu)]

--- OR ---

Urai (உரை) noun < உரை²-. [urai²-.]

1. Fineness of gold or silver as tested on the touchstone; மாற்று. உரைகுறைபடாது [marru. uraiguraipadathu] (அழகர்கலம்பகம் [azhagarkalambagam] 55).

2. Gold; பொன். (திவா.) [pon. (thiva.)]

--- OR ---

Urai (உரை) [uraittal] transitive verb [K. ore, M. ura.]

1. To tell, say, speak; சொல்லுதல். (திவா.) [solluthal. (thiva.)]

2. To sound; ஒலித்தல். (திவா.) [olithal. (thiva.)]

--- OR ---

Urai (உரை) noun < உரை⁴-. [urai⁴-.] [K. ore, M. ura.]

1. Speaking, utterance; உரைக்கை. உரைமேற் கொண்டு [uraikkai. uraimer kondu] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் இயற். [nalayira thivyappirapandam iyar.] 1, 25).

2. Word, expression, saying; சொல். (திவா.) [sol. (thiva.)]

3. Explanation, interpretation, commentary, exposition, gloss; வியாக் கியானம். உரையாமோ நூலிற்கு நன்கு [viyag kiyanam. uraiyamo nulirku nanku] (நாலடியார் [naladiyar], 319).

4. Sound of a letter; எழுத்தொலி. (பிங்கலகண்டு) [ezhutholi. (pingalagandu)]

5. Fame, reputation; புகழ். உரைசால் பத்தினிக்கு [pugazh. uraisal pathinikku] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை பதி. [silappathigaram arumbathavurai pathi.] 56).

6. Sacred writings, holy writ; ஆகமப்பிரமாணம். [agamappiramanam.] (சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம் அளவை [sivagnanasithiyar supagsham alavai], 1.)

7. Roar, loud noise; முழக்கம். குன்றங் குமுறியவுரை [muzhakkam. kunrang kumuriyavurai] (பரிபாடல் [paripadal] 8, 35).

8. Mantra recited aloud; பிறருக்குக் கேட்கும்படி செபிக்கும் வாசக செபம். [pirarukkug kedkumbadi sepikkum vasaga sepam.] (சைவசமய நெறி பொது. [saivasamaya neri pothu.] 151.)

--- OR ---

Uṟai (உறை) noun < உறு. [uru.]

1. Greatness; excellence; பெருமை. (பிங்கலகண்டு) [perumai. (pingalagandu)]

2. Height; உயரம். (பிங்கலகண்டு) [uyaram. (pingalagandu)]

3. Length; நீளம். (திவா.) [nilam. (thiva.)]

4. Wealth; பொருள். (பிங்கலகண்டு) [porul. (pingalagandu)]

5. Bell metal; வெண்கலம். (பிங்கலகண்டு) [venkalam. (pingalagandu)]

6. Units used as symbols for hundreds or thousands; பேரளவுக்குச் சங்கேதமாகவிடுஞ் சிற் றளவுக் குறி. உறையிடவும்போதார் [peralavukkus sangethamagavidugn sir ralavug kuri. uraiyidavumbothar] (கம்பராமாயணம் உருக்காட். [kambaramayanam urukkad.] 117).

7. That which is exceedingly low, as price; மிகக்குறைவானது. உறைவிற்குலாநுதலாள் விலை [migakkuraivanathu. uraivirkulanuthalal vilai] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 266).

8. A measure of grain = 60 மரக்கால்; ஓரளவு. [marakkal; oralavu.] Tanjore usage

9. Affliction, distress; துன்பம். (பிங்கலகண்டு) [thunpam. (pingalagandu)]

--- OR ---

Uṟai (உறை) [uṟaital] 4 intransitive verb

1. To reside, dwell; வசித்தல். உம்ப ருறைவார் பதி [vasithal. umba ruraivar pathi] (நாலடியார் [naladiyar], 137).

2. To live, conduct oneself; ஒழுகுதல். உலகத்தோ டவ்வ துறைவ தறிவு [ozhuguthal. ulagatho davva thuraiva tharivu] (திருக்குறள் [thirukkural], 426).

3. To thicken, curdle; to coagulate, congeal, freeze; இறுகுதல். குடப்பா லுறையா [iruguthal. kudappa luraiya] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை ஆய்ச்சி. [silappathigaram arumbathavurai aychi.] 1, உரைப்பாட்டு மடை [uraippattu madai]).

4. To be close, dense, as trees in a forest; செறிதல். [serithal.] (W.)

--- OR ---

Uṟai (உறை) [uṟaittal] intransitive verb

1. To drop, as the rain; to form, as the dew; துளித்தல். தெண்பனி யுறைக்குங்கால் [thulithal. thenpani yuraikkungal] (கலித்தொகை [kalithogai] 15)

2. To fall down, as pollen from flowers; உதிர்தல். தாது றைக்கும் பொன்னறை [uthirthal. thathu raikkum ponnarai] (கலித்தொகை [kalithogai] 39, 32).

3. To be pungent, biting, sharp; சுவையுறைத்தல். உப்பு றைத்தன மேக முகுத்தநீர் [suvaiyuraithal. uppu raithana mega muguthanir] (கம்பராமாயணம் சேதுபந். [kambaramayanam sethupan.] 60).

4. To scorch, as the sun. இன்றைக்கு வெயிலுறைக்கி றது. [inraikku veyiluraikki rathu.]

5. To produce effect, as words of advice; to sting, as a rebuke or sarcasm; தாக்கிப்பயன் விளைத்தல். ஆற்றவுமஃதுனக்குறைக்குங் கண்டாய் [thakkippayan vilaithal. arravumaqthunakkuraikkung kanday] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் நாய்ச். [nalayira thivyappirapandam nays.] 1, 9).

6. To prick, as a thorn; முள் முதலி யன உறுத்துதல். பாத மெல்லிய வுறைக்கும் [mul muthali yana uruthuthal. patha melliya vuraikkum] (கம்பராமாயணம் கோல. [kambaramayanam kola.] 24).

7. To become firm, steadfast, decided, as the mind; ஊன்றுதல். புந்திநின் றுறைக்க [unruthal. punthinin ruraikka] (கைவல்ய நவநீதம் சந். [kaivalya navanitham san.] 5).

8. To beat upon, as wind; மோதுதல். ஆடை வளியுறைப்பப் போகார் [mothuthal. adai valiyuraippap pogar] (ஆசாரக்கோவை [asarakkovai] 37).

9. To increase, grow; மிகுதல். யானையிருஞ் சினமுறைக்கும் [miguthal. yanaiyirugn sinamuraikkum] (ஐங்குறுநூறு [aingurunuru] 352). — transitive

1. To rebuke authoritatively; அதட்டுதல். (பிங்கலகண்டு) [athattuthal. (pingalagandu)]

2. To disgrace; அவமானித்தல். உருப்பனை யோட்டிக்கொண் டிட் டுறைத்திட்ட வுறைப்பன் வைத்திய மலையகராதி [avamanithal. uruppanai yottikkon did duraithitta vuraippan vaithiya malaiyagarathi] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 4, 3, 1).

3. To press down; அமுக்குதல். முதுகு றைப்பப் பொறையாற்றும் [amukkuthal. muthugu raippap poraiyarrum] (குமரகுருபரசுவாமிகள் பத்துப்பாட்டு: மதுரைக்காஞ்சி [kumaraguruparasuvamigal pathuppattu: mathuraikkanchi] 17).

4. To resemble; ஒத்தல். இலங்கு முத்துறைக்கு மெயிறு [othal. ilangu muthuraikku meyiru] (ஐங்குறுநூறு [aingurunuru] 185).

--- OR ---

Uṟai (உறை) noun < உறை²-. [urai²-.]

1. Place of residence, town, appropriate or customary place for a person or thing; இருப்பிடம். உறையிலே யிருக்கிறார். [iruppidam. uraiyile yirukkirar.] (W.)

2. Lifetime; வாணாள். வேந்த னுறைகடுகி யொல்லைக் கெடும் [vanal. ventha nuraigadugi yollaig kedum] (திருக்குறள் [thirukkural], 564).

3. Sheath, scabbard, case; ஆயுதக்கூடு. உறைகழித் திலங்குவாள் [ayuthakkudu. uraigazhith thilanguval] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 656).

4. Cover, e.g., pillow-case; தூசிமுதலியன படாதவாறு மூடுகின்ற ஆடையு றை. செந்துகி லுறையின் மூடி [thusimuthaliyana padathavaru muduginra adaiyu rai. senthugi luraiyin mudi] (சூளாமணி கல்யா. [sulamani kalya.] 180).

5. Receptacle for grain, a kind of sack; பண்டம் பெய்யும் கூடு. [pandam peyyum kudu.] (W.)

6. Burnt clay curb, used for the construction of a well; கிணற்றுறை. [kinarrurai.] Colloq.

7. Upper garment, cloak, shawl; போர் வை. (பிங்கலகண்டு) [por vai. (pingalagandu)]

8. Offering; காணிக்கைப்பொருள். நாணாளுறையு நறுஞ்சாந்துங் கோதையும் [kanikkaipporul. nanaluraiyu narunchanthung kothaiyum] (பரிபாடல் [paripadal] 16, 52)

9. The poison bag of the snake; பாம்பின் விஷப்பை. [pambin vishappai.] (W.)

--- OR ---

Uṟai (உறை) noun < உறை³-. [urai³-.]

1. Leaking; ஒழுகல். (திவா.) [ozhugal. (thiva.)]

2. Drop of water or other liquid; நீர் முதலியவற்றின் துளி. (திவா.) [nir muthaliyavarrin thuli. (thiva.)]

3. Rain; மழை. உறைகோடி யொல்லாது வானம்பெயல் [mazhai. uraigodi yollathu vanambeyal] (திருக்குறள் [thirukkural], 559).

4. Rainy season; மழைக்காலம். நாளா லுறையெதிர்ந்து [mazhaikkalam. nalavenpa luraiyethirnthu] (திணைமாலை நூற்றைம்பது [thinaimalai nurraimbathu] 1).

5. Reserve of curds for curdling milk; உறைமோர். உறையமை தீந்தயிர் [uraimor. uraiyamai thinthayir] (பத்துப்பாட்டு: பெரும்பாணாற்றுப்படை [pathuppattu: perumbanarruppadai] 158).

6. Pungency, corrosiveness; காரம். (திவா.) [karam. (thiva.)]

7. Washerman's lye; ஆடையழுக்ககற்று முவர்நீர். (திவா.) [adaiyazhukkagarru muvarnir. (thiva.)]

8. Medicine, medicament; மருந்து. கயற்கண் செய்த வுறைமலி யுய்யாநோய் [marunthu. kayarkan seytha vuraimali yuyyanoy] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 7, 8).

9. Food; உணவு. (பிங்கலகண்டு) உறைவள ரூனிலாய வுயிர் [unavu. (pingalagandu) uraivala runilaya vuyir] (தேவாரம் [thevaram] 212, 6).

--- OR ---

Ūṟai (ஊறை) noun Sago fern palm. See சவ்வரிசி. [savvarisi.] (L.)

--- OR ---

Uṟai (உறை) noun < உறை-. [urai-.]

1. Circular frame-work of wood over which a well is built; கிணற்றினடியில் வைக்கும் மரவளையம். [kinarrinadiyil vaikkum maravalaiyam.] Local usage

2. Gold; பொன். (நாநார்த்த.) [pon. (nagarthathipigai)]

--- OR ---

Ūrai (ஊரை) noun cf. தோரை. [thorai.] Mountain paddy; மலைநெல். (நாமதீபநிகண்டு) [malainel. (namathipanigandu)]

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Discover the meaning of urai in the context of Tamil from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Let's grow together!

I humbly request your help to keep doing what I do best: provide the world with unbiased sources, definitions and images. Your donation direclty influences the quality and quantity of knowledge, wisdom and spiritual insight the world is exposed to.

Let's make the world a better place together!

Like what you read? Consider supporting this website: