Pottu, Poṭṭu, Pōttu, Pōṭṭu: 2 definitions

Introduction:

Pottu means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Images (photo gallery)

Languages of India and abroad

Kannada-English dictionary

Source: Alar: Kannada-English corpus

Poṭṭu (ಪೊಟ್ಟು):—

1) [noun] the dry outer covering of various grain; husk.

2) [noun] (fig.) a worthless thing.

3) [noun] a false statement made deliberately to deceive another or others.

4) [noun] any dry substance in the form of very fine, dustlike particles, produced by crushing, grinding, etc.

5) [noun] little scales or flakes of dead skin formed on the scalp.

6) [noun] ಪೊಟ್ಟು ಮಾಡು [pottu madu] poṭṭu māḍu = ಪೊಟ್ಟುಗುಟ್ಟು - [pottuguttu -] 1; ಪೊಟ್ಟುಗುಟ್ಟು [pottuguttu] poṭṭuguṭṭu to render useless; 2. (fig.) to do or continue to do a useless work; ಪೊಟ್ಟಾಗು [pottagu] poṭṭāgu to be ground or pulverised; to be reduced to powder; 2. to become useless.

--- OR ---

Pottu (ಪೊತ್ತು):—

1) [verb] (fire, a lamp, etc.) to get lighted; to be ignited.

2) [verb] to be consumed by fire; to be burned.

3) [verb] to cause something to be consumed or destroyed by fire; to burn.

4) [verb] (food) to get charred at the bottom of the vessel, by being overheated.

5) [verb] to become dry; to lose moisture, water content, etc.

6) [verb] to come to pass; to happen; to befall.

7) [verb] to start doing, acting, going, etc.; to get under way; to begin.

8) [verb] to become severe, unbearable, rigorous, etc.

9) [verb] to become anxious or excited.

10) [verb] to undergo (something painful or unpleasant, as injury, grief, a loss, etc.); to be afflicted with; to suffer.

11) [verb] to cause to undergo suffering; to afflict.

--- OR ---

Pottu (ಪೊತ್ತು):—

1) [noun] the fact of being burning or consumed by fire.

2) [noun] that which is burned or charred.

--- OR ---

Pottu (ಪೊತ್ತು):—

1) [noun] the sun.

2) [noun] the time or period during which something happens or the period between two events.

3) [noun] the point of time when delivering of the child is due (said in relation to a pregnant woman).

4) [noun] number of times or the frequencies the same thing recurs; number of repeated occasions.

context information

Kannada is a Dravidian language (as opposed to the Indo-European language family) mainly spoken in the southwestern region of India.

Discover the meaning of pottu in the context of Kannada from relevant books on Exotic India

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Poṭṭu (பொட்டு) noun [Telugu: K. boṭṭu, M. poṭṭu.]

1. Round mark, red, white or black, worn on the forehead; நெற்றியிலிடுந் திலகம். பொட்டணியா னுதல் [nerriyilidun thilagam. pottaniya nuthal] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 303).

2. Gold ornament in the shape of small metal cups strung together and worn round the neck; பொன்னாற்செய்த ஒருவகைத் தாலி. அரக்கியர் கட்டிய பொட்டுகள் தொட்டறுபட்டிடும் [ponnarseytha oruvagaith thali. arakkiyar kattiya pottugal thottarupattidum] (இராமநாடகம் சுந். [iramanadagam sun.] 18).

3. A kind of jewel; ஒருவகை யணி. திருக்கைப் பொட்டு [oruvagai yani. thirukkaip pottu] (S. I. I. ii, 16).

4. Temple of the head; கன்னத்தின் மேற்பொருத்து. [kannathin merporuthu.]

5. Trifle; அற்பம். பொட்டான வேர்களும். (இராமநாடகம்). [arpam. pottana verkalum. (iramanadagam).]

6. Dot, spot, mark; வட்டவடிவான குறி. [vattavadivana kuri.]

7. Drop; துளி. மழை ஒருபொட்டுக்கூட விழவில்லை. [thuli. mazhai orupottukkuda vizhavillai.]

8. Worm; புழு. (பிங்கலகண்டு) [puzhu. (pingalagandu)]

9. Moth; பூச்சிவகை. பொட்டரித்த வஸ்திரம். [puchivagai. pottaritha vasthiram.]

10. See பொட்டுப்பூச்சி. [pottuppuchi.] (W.)

11. Dot, representing one; ஒன்று என்னும் எண்ணைக் குறிக்கும் புள்ளி. [onru ennum ennaig kurikkum pulli.] Cant.

12. Repute or esteem obtained by imposing on others; தகுதியின்றிப் பிறரை ஏமாற்றிப் பெறும் நன்மதிப்பு. [thaguthiyinrip pirarai emarrip perum nanmathippu.] (W.)

13. Hole or opening to creep through, as in a hedge; நுழைவழி. [nuzhaivazhi.] (W.)

--- OR ---

Poṭṭu (பொட்டு) noun < பொள்-. [pol-.] [Telugu: K. poṭṭu.]

1. Chaff; husk with particles of grain; உழுந்து முதலிய தானியங்களின் தோலோடு கூடிய சிறுதுகள். [uzhunthu muthaliya thaniyangalin tholodu kudiya siruthugal.]

2. Dust; பொடி. குலக்கிரி பொட்டெழ [podi. kulakkiri pottezha] (திருப்புகழ் [thiruppugazh] 740).

3. Dandruff; பொடுகு. அவன் தலை பொட்டெழுந்திருக்கிறது. [podugu. avan thalai pottezhunthirukkirathu.]

--- OR ---

Poṭṭu (பொட்டு) [poṭṭutal] 5 intransitive verb To burst; வெடித்தல். [vedithal.] Local usage

--- OR ---

Pottu (பொத்து) [pottutal] 5 verb [Kanarese, Malayalam: pottu.] transitive

1. To bury; புதைத்தல். (பிங்கலகண்டு) மண் ணிடைக் கடிது பொத்துதல் [puthaithal. (pingalagandu) man nidaig kadithu pothuthal] (கம்பராமாயணம் விராதன்வதை. [kambaramayanam virathanvathai.] 43).

2. To cover, close, as the mouth, eyes or ears, with the fingers or otherwise; வாய் கண் காது முதலியவற்றை மூடுதல். தன்செவித் தொளை யிருகைகளாற் பொத்தி [vay kan kathu muthaliyavarrai muduthal. thansevith tholai yirugaigalar pothi] (கம்பராமாயணம் இரணிய. [kambaramayanam iraniya.] 22).

3. To close the fingers together; விரல்மடக்கி உள்ளங் கையை மூடுதல். [viralmadakki ullang kaiyai muduthal.] Local usage

4. To mend, patch, botch, as baskets or bags; தைத்து மூட்டுதல். [thaithu muttuthal.]

5. To stitch; தைத்தல். இலையைப் பொத்திப் போடு. [thaithal. ilaiyaip pothip podu.] Madras usage

6. To hide, conceal; மறைத்தல். செம்பால் . . . கிளர்படி பொத்தின [maraithal. sembal . . . kilarpadi pothina] (கம்பராமாயணம் கரன்வதை. [kambaramayanam karanvathai.] 100).

7. To beat, flog; அடித்தல். அவனை நன்றாய்ப் பொத்தி விட்டார்கள். [adithal. avanai nanrayp pothi vittarkal.]

8. To light, as a fire; தீ மூட்டுதல். கனையெரி பொத்தி [thi muttuthal. kanaiyeri pothi] (மணிமேகலை [manimegalai] 2, 42).

9. To tie, string together, as a wreath; மாலை கட்டுதல். மறு கண்ணியும் பொத்தி [vaithiya malaiyagarathi kattuthal. maru kanniyum pothi] (ஈடு-முப்பத்தாறுயிரப்படி [idu-muppatharuyirappadi], 1, 3, 1).

10. To invent, imagine; கற்பனை செய் தல். இல்லாத் தெய்வம் பொத்தித்தம் மயிர்பறிக் குஞ் சமணர் [karpanai sey thal. illath theyvam pothitham mayirparig kugn samanar] (தேவாரம் [thevaram] 658, 7). — intransitive

1. To mix, unite; கலத்தல். நெஞ்சம் பொத்தி [kalathal. nencham pothi] (புறப்பொருள்வெண்பாமாலை [purapporulvenpamalai] 11, ஆண்பால் [anpal], 4).

2. To be filled; நிறைதல். வான் மேற் பொத்தின குழு [niraithal. van mer pothina kuzhu] (கம்பராமாயணம் கரன்வதை. [kambaramayanam karanvathai.] 100).

--- OR ---

Pottu (பொத்து) noun < பொத்து-. [pothu-.]

1. Covering, stopping, closing up; மூடுகை. [mudugai.]

2. Mending, botching, closing a hole; அடைப்பு. [adaippu.]

3. Rent or puncture; பொத்தல். அருச்சுனன் அம்பினால் பலபொத்துப் பொத்தினான். [pothal. aruchunan ambinal palapothup pothinan.]

4. Hole, rat-hole, small cavity, hollow in a tree; பொந்து. (பிங்கலகண்டு) முதுமரப் பொத்தில் [ponthu. (pingalagandu) muthumarap pothil] (புறநானூறு [purananuru] 364, 11).

5. Stomach; வயிறு. பொத்தடைப்பான் பொருட்டால் மையல் கொண்டீர் [vayiru. pothadaippan poruttal maiyal kondir] (தேவாரம் [thevaram] 188, 6).

6. Fault, defect, blemish; தவறு. பொத்தி னண்பிற் பொத்தியொடு [thavaru. pothi nanpir pothiyodu] (புறநானூறு [purananuru] 212).

7. Evil; crime; immorality; தீயொழுக்கம். [thiyozhukkam.] (W.)

8. Falsehood, lie; பொய். புல்லறிவுகொண்டு பல பொத்து மொழி புத்தா [poy. pullarivugondu pala pothu mozhi putha] (திருவாதவூரடிகள் புராணம் புத்தரை. [thiruvathavuradigal puranam putharai.] 77).

9. Lizard; கெவுளி. (பிங்கலகண்டு) [kevuli. (pingalagandu)]

--- OR ---

Pōttu (போத்து) noun cf. pōta. [Telugu: pōtu, M. pōttu.]

1. Male of animals, especially cattle, tigers, deer; பெற்றம், எருமை, புலி, மரை, புல்வாய் முதலிய விலங்கேற்றின் பொது. (பிங்கலகண்டு) [perram, erumai, puli, marai, pulvay muthaliya vilangerrin pothu. (pingalagandu)] (தொல். பொ. [thol. po.] 597.)

2. Male of peafowl, herons and some other birds; மயில் எழால் என்பவற் றின் ஆண். [mayil ezhal enpavar rin an.] (தொல். பொ. [thol. po.] 598.)

3. Male of aquatic animals, as crocodile, etc.; முதலை, சுறாப்போன்ற நீர்வாழ்சாதியின் ஆண். [muthalai, surapponra nirvazhsathiyin an.] (தொல். பொ. [thol. po.] 597.) (பிங்கலகண்டு [pingalagandu])

4. Sapling; ஓரறிவுயிரி னிளமை. [orarivuyiri nilamai.] (தொல். பொ. [thol. po.] 580.)

5. Tender branch or shoot of a tree; புதுக்கிளை. மரம் போத்துவிட்டிருக்கிறது. [puthukkilai. maram pothuvittirukkirathu.]

6. Crow-pheasant. See செம்போத்து. ((சங்கத்தகராதி) தமிழ்சொல்லகராதி) [sembothu. ((sangathagarathi) thamizhsollagarathi)]

--- OR ---

Pōttu (போத்து) noun < பொத்து. [pothu.]

1. Hole, hollow; பொந்து. [ponthu.]

2. Lair of a beast; விலங்கு துயிலிடம். (பிங்கலகண்டு) [vilangu thuyilidam. (pingalagandu)]

3. Vice, fault, as hollowness of mind; மனக்குற்றம். போத்தறார் புல்லறிவினார் [manakkurram. potharar pullarivinar] (நாலடியார் [naladiyar], 351).

--- OR ---

Pōṭṭu (போட்டு) [pōṭṭutal] 5 transitive verb Corr. of புகட்டு-. [pugattu-.] To cause to drink, as liquid food; புகட்டுதல். குழந்தைக்கு பால் போட்டினாள். [pugattuthal. kuzhanthaikku pal pottinal.] Colloq.intransitive To suffer from small pox; வார்த் தல். அம்மை போட்டியிருக்கிறது. [varth thal. ammai pottiyirukkirathu.]

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Discover the meaning of pottu in the context of Tamil from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Let's grow together!

I humbly request your help to keep doing what I do best: provide the world with unbiased sources, definitions and images. Your donation direclty influences the quality and quantity of knowledge, wisdom and spiritual insight the world is exposed to.

Let's make the world a better place together!

Like what you read? Consider supporting this website: