Porunan, Poruṇaṉ, Poruṇan, Porunaṉ: 2 definitions
Introduction:
Porunan means something in the history of ancient India, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
India history and geography
Source: academia.edu: Minor Chiefs and "Hero" in Ancient TamilakamPoruṇaṉ (“king”) is a name related to the historical geography and rulers of ancient Tamil Nadu, occuring in Sangam literature such as the Akanāṉūṟu and the Puṟanāṉūṟu.—Notes: (VIS 491), cf. Poruṇarāṟṟuppaṭai (in praise of Karikāl-peruvaḷattāṉ).
The history of India traces the identification of countries, villages, towns and other regions of India, as well as mythology, zoology, royal dynasties, rulers, tribes, local festivities and traditions and regional languages. Ancient India enjoyed religious freedom and encourages the path of Dharma, a concept common to Buddhism, Hinduism, and Jainism.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconPorunaṉ (பொருநன்) noun < பொரு-. [poru-.]
1. Warrior, hero; வீரன். பாலறி மரபிற் பொருநர் கண்ணும் [viran. palari marapir porunar kannum] (தொல். பொ. [thol. po.] 74).
2. Strong, robust, valiant man; திண்ணியன். (பிங்கலகண்டு) [thinniyan. (pingalagandu)]
3. King; அரசன். அறந்துஞ் சுறந்தைப் பொருநனை [arasan. aranthugn suranthaip porunanai] (புறநானூறு [purananuru] 58).
4. Chief of a hilly tract; குறிஞ்சிநிலத்தலை வன். (பிங்கலகண்டு) [kurinchinilathalai van. (pingalagandu)]
5. Commander of an army, general; படைத்தலைவன். (பிங்கலகண்டு) [padaithalaivan. (pingalagandu)]
6. One who is the standard of comparison; உவமிக்கப் படுவோன். போர்மிகு பத்துப்பாட்டு: பொருநராற்றுப்படை [uvamikkap paduvon. pormigu pathuppattu: porunararruppadai] (பத்துப்பாட்டு [pathuppattu] 276).
7. Superior person, leader; தலைவன். (பிங்கலகண்டு) [thalaivan. (pingalagandu)]
8. Foe, enemy; பகைவன். பொருநரைப் பொறா . . . பஞ்சவ ரேறே [pagaivan. porunaraip pora . . . panchava rere] (புறநானூறு [purananuru] 58).
--- OR ---
Porunaṉ (பொருநன்) noun probably from பத்துப்பாட்டு: பொருநராற்றுப்படை்-. [porun-.]
1. One who dances and sings on the battle-field and on the threshing-floor; ஏர்க்களத் தேனும் போர்க்களத்தேனுஞ் சென்றுபாடுங் கூத்தன். [erkkalath thenum porkkalathenugn senrupadung kuthan.] (தொல். பொ. [thol. po.] 91, உரை. [urai.]) (பிங்கலகண்டு [pingalagandu])
2. Actor, dancer; கூத்தன். பண்ணிமை யடைத்த பலகட் பொருநர் பாடல் [kuthan. pannimai yadaitha palagad porunar padal] (கம்பராமாயணம் ஊர். [kambaramayanam ur.] 162).
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Starts with: Porunanku.
Ends with: Ariyap-porunan.
Full-text: Porunaru, Porunanku, Ariyap-porunan, Ariyar.
Relevant text
No search results for Porunan, Poruṇaṉ, Poruṇan, Porunaṉ; (plurals include: Porunans, Poruṇaṉs, Poruṇans, Porunaṉs) in any book or story.