Patakin, Patākin, Pātakin: 8 definitions
Introduction:
Patakin means something in Hinduism, Sanskrit. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Sanskrit dictionary
Patākin (पताकिन्).—a. Having or carrying a banner, adorned with flags. -m.
1) An ensign, standard-bearer.
2) A flag.
3) A scheme or figure for casting a nativity.
4) A chariot; क्षितिरेणुकेतुवसनाः पताकिनः (kṣitireṇuketuvasanāḥ patākinaḥ) Śiśupālavadha 13.4.
-nī An army; (na prasehe) रथवर्त्मरजोऽप्यस्य कुत एव पताकिनीम् (rathavartmarajo'pyasya kuta eva patākinīm) R.4.82; Kirātārjunīya 14.27.
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्).—a. Sinful, guilty.
Patākin (पताकिन्).—m. (-kī) 1. An ensign, a standard bearer. 2. A scheme for casting a nativity. f. (-nī) An army. E. patākā a flag, and ini aff.
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्).—mfn. (-kī-kinī-ki) Wicked, sinful, a sinner. E. pātaka, and ini aff.
Patākin (पताकिन्).—i. e. patākā + in, I. adj., f. nī. 1. Adorned with flags (as with flags, [Vikramorvaśī, (ed. Bollensen.)] [distich] 137). 2. Bearing a flag, Mahābhārata 3, 646. Ii. m. 1. A colourbearer. 2. A flag, [Harivaṃśa, (ed. Calc.)] 8991. 3. A proper name. Iii. f. nī, An army.
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्).—i. e. pātaka + in, adj., f. nī, Wicked, a criminal, [Mṛcchakaṭikā, (ed. Stenzler.)] 154, 24.
Patākin (पताकिन्).—[adjective] having or bearing a flag; [masculine] flagbearer, flag, chariot, [feminine] nī army.
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्).—[adjective] criminal, wicked; [masculine] sinner.
1) Patākin (पताकिन्):—[from pat] mfn. having or bearing a flag, adorned with flags, [Mahābhārata; Rāmāyaṇa] etc.
2) [v.s. ...] (with nau) furnished with sails (?), [Mahābhārata]
3) [v.s. ...] m. an ensign or standard-bearer, [ib.]
4) [v.s. ...] a flag, [Harivaṃśa]
5) [v.s. ...] a chariot, [Śiśupāla-vadha xiii, 4]
6) [v.s. ...] a figure used in divination, [cf. Lexicographers, esp. such as amarasiṃha, halāyudha, hemacandra, etc.]
7) [v.s. ...] Name of a warrior on the side of the Kurus, [Mahābhārata]
8) Pātakin (पातकिन्):—[from pāt] mfn. guilty of a crime, wicked, sinful, a sinner (ki-tva n.), [Harivaṃśa; Kāvya literature; Purāṇa etc.]
1) Patākin (पताकिन्):—(kī) 5. m. An ensign, or standard bearer.
2) Pātakin (पातकिन्):—[(kī-kinī-ki) a.] Sinful.
Patākin (पताकिन्):—(wie eben)
1) adj. a) mit einer Fahne —, mit einer Flagge versehen, eine Fahne tragend; subst. Fahnenträger gaṇa vrīhyādi zu [Pāṇini’s acht Bücher 5, 2, 116.] [Amarakoṣa 2, 8, 2, 39.] [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 764.] laṅkā [Rāmāyaṇa 6, 15, 17.] nagarīṃ bahudhvajapatākinīm [31, 4.] ratha [Mahābhārata 2, 935. 2079. 7, 3117.] gaja [Rāmāyaṇa 2, 92, 32 (101, 35 Gorresio).] [Vikramorvaśī 137.] nau [Mahābhārata 1, 5639.] [Rāmāyaṇa 2, 89, 12 (97, 17 Gorresio). 17.] dhanaṃjaya [Mahābhārata 4, 1639.] bala [1, 4423.] patākino maṇḍalinaḥ phaṇavantaśca (sarpāḥ) [2, 363.] hayaiśca sapatākibhiḥ [3, 646.] — b) Bez. einer best. zum Wahrsagen dienenden Figur (riṣṭāriṣṭabodhakacakraviśeṣa) [Śabdakalpadruma] m. a scheme for casting a nativity [Wilson’s Wörterbuch] —
2) m. a) Fahne: tasmin (gṛhe) suvihitāḥ sarve rukmadaṇḍāḥ patākinaḥ [Harivaṃśa 8991.] — b) Nomen proprium eines Streiters auf Seiten der Kuru [Mahābhārata 7, 6851.] —
3) f. kinī a) Heer (vgl. dhvajinī) [Hemacandra’s Abhidhānacintāmaṇi 746.] [Halāyudha 2, 302.] [ŚABDĀRTHAK.] bei [Wilson’s Wörterbuch] [Raghuvaṃśa 4, 82.] — b) Name einer best. Gottheit [Brahmapurāṇa] in [Oxforder Handschriften 19,a,25.]
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्):—(von pātaka) adj. subst. der ein Verbrechen begangen hat, Verbrecher [Harivaṃśa 15315.] [Mṛcchakaṭikā 154, 24.] [Bhāgavatapurāṇa 6, 2, 9.] — Vgl. mahā .
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्):—[Kathāsaritsāgara 59, 48.] [Bhāgavatapurāṇa 10, 78, 27.] arivadhūvargagarbhapātana [Sāhityadarpana 290, 9.]
Patākin (पताकिन्):——
1) Adj. mit einer Fahne — , mit einer Flagge versehen , eine Fahne tragend. —
2) m. — a) Fahnenträger. — b) Fahne. — c) Wagen [Śiśupālavadha 13,4.] — d) *eine best. zum Wahrsagen dienende Figur. —
3) f. nī — a) Heer [Kād. (1872) 21,3.] [Vikramāṅkadevacarita 15,73.] — b) Nomen proprium einer Gottheit.
--- OR ---
Pātakin (पातकिन्):—Adj. frevelnd , sündigend [Kṣemīśvara’s Caṇḍakauśika 30,11.] m. Verbrecher , Frevler. Nom.abstr. kitva n.
Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.
See also (Relevant definitions)
Starts with: Patakini.
Full-text: Mahapatakin, Upapatakin, Dhvajapatakin, Suryadhvajapatakin, Shukladhvajapatakin, Patakitva, Patakini, Pataki.
Relevant text
Search found 2 books and stories containing Patakin, Patākin, Pātakin; (plurals include: Patakins, Patākins, Pātakins). You can also click to the full overview containing English textual excerpts. Below are direct links for the most relevant articles:
Dictionaries of Indian languages (Kosha)
Studies in the Upapuranas (by R. C. Hazra)