Languages of India and abroad

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Muṭṭaṉ (முட்டன்) noun < mūdha. Dunce; மூடன். [mudan.] (W.)

--- OR ---

Muṭṭāṉ (முட்டான்) noun < மூட்டு-. [muttu-.]

1. Fuel placed over the flame to keep it steadily burning; அணையாது வைக்கும் நெருப்பு மூட்டம். [anaiyathu vaikkum neruppu muttam.] Local usage

2. Ball of cow dung used in preparing sacred ashes; விபூதி நீற்றுவதற்குரிய சாண வுண்டை. விபூதிக்கு முட்டான் போடு. [viputhi nirruvatharkuriya sana vundai. viputhikku muttan podu.]

--- OR ---

Muṭṭāṉ (முட்டான்) noun < முட்டு. [muttu.] See முட்டான்மஞ்சள். [muttanmanchal.] Tinnevelly usage

--- OR ---

Muttaṉ (முத்தன்) noun < mukta.

1. One who has attained salvation; Jivan-mukta; முத்தி பெற்றவன். முத்தனாய்ப் பிரகாசனாமே [muthi perravan. muthanayp piragasaname] (சிவஞானசித்தியார் சுபக்ஷம் [sivagnanasithiyar supagsham] 4, 19).

2. Śiva, as being by nature free from bonds; [இயல்பாகவதம்ே பாசங்களின் நீங்கியவன்] சிவபிரான். அத்தன் முத்தன் [[iyalpagave pasangalin ningiyavan] sivapiran. athan muthan] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 358).

3. Viṣṇu; திருமால். [thirumal.] (W.)

4. Bhairava; வைரவன். (பிங்கலகண்டு) [vairavan. (pingalagandu)]

5. Arhat; அருகன். (பிங்கலகண்டு) [arugan. (pingalagandu)]

6. The Buddha; புத்தன். (பிங்கலகண்டு) [puthan. (pingalagandu)]

--- OR ---

Muttaṉ (முத்தன்) noun < mugdha.

1. One who gives pleasure, as a child; பிரியன். [piriyan.] (மகாபாரதம் சூதசங்கிதைு. [magaparatham suthu.] 14.)

2. Fool; மூடன். [mudan.] (சதுராகராதி [sathuragarathi] M ss.)

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

See also (Relevant definitions)

Query error!

Query error!

Query error!

Relevant text

Query error!