Kol: 4 definitions

Introduction
Image gallery
India history
Biology
Languages
1. Kannada
2. Tamil
See also

Introduction:

Kol means something in the history of ancient India, biology, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Images (photo gallery)

India history and geography

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Indian Epigraphical Glossary

Kol.—(IE 8-6), Tamil; a measuring rod; cf. śrīpāda-kkol, ‘rod measured according to the length of the king's foot’; māliga-kkol, ‘the measuring rod of the palace’; etc. (EI 25), a land measure. Note: kol is defined in the “Indian epigraphical glossary” as it can be found on ancient inscriptions commonly written in Sanskrit, Prakrit or Dravidian languages.

context information

The history of India traces the identification of countries, villages, towns and other regions of India, as well as mythology, zoology, royal dynasties, rulers, tribes, local festivities and traditions and regional languages. Ancient India enjoyed religious freedom and encourages the path of Dharma, a concept common to Buddhism, Hinduism, and Jainism.

Biology (plants and animals)

Source: Google Books: CRC World Dictionary (Regional names)

1) Kol in India is the name of a plant defined with Azima tetracantha in various botanical sources. This page contains potential references in Ayurveda, modern medicine, and other folk traditions or local practices It has the synonym Monetia barlerioides L’Hér. (among others).

2) Kol is also identified with Clerodendrum inerme It has the synonym Volkameria neriifolia Roxb. (etc.).

3) Kol is also identified with Impatiens sulcata It has the synonym Impatiens gigantea Edgew..

Example references for further research on medicinal uses or toxicity (see latin names for full list):

· Proceedings of the American Academy of Arts and Sciences (1862)
· De Fructibus et Seminibus Plantarum (1788)
· Flora Indica (1768)
· Labiatae.
· Phytotherapy Research
· Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis (DC.) (1844)

If you are looking for specific details regarding Kol, for example side effects, pregnancy safety, extract dosage, diet and recipes, health benefits, chemical composition, have a look at these references.

context information

This sections includes definitions from the five kingdoms of living things: Animals, Plants, Fungi, Protists and Monera. It will include both the official binomial nomenclature (scientific names usually in Latin) as well as regional spellings and variants.

Languages of India and abroad

Kannada-English dictionary

Source: Alar: Kannada-English corpus

Kol (ಕೊಲ್):—

1) [verb] to cause the death of (another living being); to make die; to kill.

2) [verb] to destroy the vital or active qualities of; to destroy; to put an end to; to ruin.

3) [verb] to inflict pain; to torment; to torture.

4) [verb] to spend (time) on matters of little or no importance.

5) [verb] to beat; to strike at.

6) [verb] to render the opponents pawn ineffective or remove it from the board (as in dice game). ಕೊಂದಾಟ [komdata] kond āṭa the act of killing; 2. a making the pawn of the opponent ineffective or a removing it from the board (as in dice-game); ಕೊಂದಾಡು [komdadu] kondāḍu to engage in a fierce fight; ಕೊಂದಿಕ್ಕಿಸು [komdikkisu] kondikkisu to cause to kill, murder; ಕೊಂದಿಕ್ಕು [komdikku] kondikku to kill; to murder; ಕೊಂದು ಕೂಗು [komdu kugu] kondu kūgu to kill (in a battlefield) and make a loud sound (celebrating the victory).

--- OR ---

Kol (ಕೊಲ್):—

1) [noun] the act of or condition of being, joining together.

2) [noun] a flat, buoyant structure of logs, boards, barrels, etc. fastened together, and used like a boat; a raft; a float.

--- OR ---

Kol (ಕೊಲ್):—[noun] a long, slender piece of wood, used for reaching (something), poking, beating, etc.

--- OR ---

Koḷ (ಕೊಳ್):—

1) [verb] to take; to receive in one’s hand; to accept.

2) [verb] to take in to one’s control or authority.

3) [verb] to get by paying or agreeing to pay money or some equivalent; to purchase; to buy.

4) [verb] (rain or anything like rain) to pour down.

5) [verb] to strike quickly; to rap on.

6) [verb] to catch (as fire).

7) [verb] to seize, pierce or cut with the teeth; to prick or wound with a sting; to bite.

8) [verb] to become useful.

9) [verb] to consider; to taken into account.

10) [verb] to hold in esteem; to respect; to adore.

11) [verb] to earn; to get as a reward for one’s labour or service.

12) [verb] to agree; to consent; to accept.

13) [verb] to cover from all or almost all sides; to capture; to attack.

14) [verb] (math.) to separate (a quantity) into equal parts; to divide.

15) [verb] to be avoided; to be fended off16) [verb] ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳು [komdukollu] koṇḍu koḷḷu to purchase something (by paying its price); to buy; 2. to have a person (esp. a government official) by bribing; to buy over; ಕೊಂಡೊಯ್ಯು [komdoyyu] koṇḍoyyu to carry (something) away.

--- OR ---

Koḷ (ಕೊಳ್):—

1) [noun] the sound of a sudden and loud laugh.

2) [noun] a sound imitating it.

--- OR ---

Koḻ (ಕೊೞ್):—[adjective] that is trampled, crushed to a shapeless mass.

--- OR ---

Kōl (ಕೋಲ್):—[noun] = ಕೋಲು [kolu]1.

--- OR ---

Kōl (ಕೋಲ್):—[adjective] = ಕೋಲು [kolu]2.

--- OR ---

Kōl (ಕೋಲ್):—

1) [noun] the act of or condition of being, joining together.

2) [noun] a flat, buoyant structure of logs, boards, barrels, etc. fastened together, and used like a boat; a raft; a float.

--- OR ---

Kōl (ಕೋಲ್):—[noun] the side of anything.

--- OR ---

Kōḷ (ಕೋಳ್):—

1) [noun] a blow; the impact of a blow; a stroke.

2) [noun] the act of taking goods by force (as by a rioter).

3) [noun] the act of capturing or the fact of being captured.

4) [noun] an animal that falls victim to another animal.

5) [noun] the act of biting, stinging.

6) [noun] a grasp, grip; a hold.

7) [noun] power to attract; charm or fascination; attraction.

8) [noun] the quality of restraining, limiting oneself (within certain norms, esp. social, ethical, moral, etc.).

--- OR ---

Kōḻ (ಕೋೞ್):—

1) [verb] to become cool or colder.

2) [verb] to shiver from cold.

--- OR ---

Kōḻ (ಕೋೞ್):—

1) [noun] a hard permanent outgrowth, often curved and pointed, on the head of cattle, rhinoceroses, giraffes, and other esp. hoofed mammals, found singly, in pairs or one in front of another.

2) [noun] in elephants, wild boars, walruses, etc., a very long, large, pointed tooth, usu. one of a pair, projecting outside the mouth and used for defence, digging up food, etc. ; the tusk.

--- OR ---

Kōḻ (ಕೋೞ್):—[noun] absence of heat or lack of normal warmth; a low temperature; coldness.

context information

Kannada is a Dravidian language (as opposed to the Indo-European language family) mainly spoken in the southwestern region of India.

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Kol (கொல்) [kol(lu)tal] 3 transitive verb [Kanarese, Malayalam: kol.]

1. To kill, slay, murder; வதைத்தல். கொன்றன்ன வின்னா செயினும் [vathaithal. konranna vinna seyinum] (திருக்குறள் [thirukkural], 109).

2. To destroy, ruin; அழித்தல். கொன்றான்காண் புரமூன்றும் [azhithal. konrankan puramunrum] (திருவாசகம் [thiruvasagam] 12, 16).

3. To fell, cut down; வெட்டுதல். மரங்கொஃ றச்சர் [vettuthal. marangoq rachar] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 5, 29).

4. To reap, as the heads of grain; கதிரறுத்தல். நெற்கதிரைக் கொன்று களத்திற் குவித்து [kathiraruthal. nerkathiraig konru kalathir kuvithu] (தொல். பொ. [thol. po.] 76, உரை [urai]).

5. To afflict, tease; துன்பப் படுத்துதல். நின் னலங் காட்டி யெம்மைக் கொன்றாயென [thunpap paduthuthal. nin nalang katti yemmaig konrayena] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 642).

6. To neutralize metallic properties by oxidation; இரசமுதலியவற்றின் விஷத்தன்மையைக் கெடுத் தல். [irasamuthaliyavarrin vishathanmaiyaig keduth thal.]

--- OR ---

Kol (கொல்) noun < கொல்-. [kol-.]

1. Act of killing, murdering; கொலைத்தொழில். கொல்லார் மழுவாட் படையாய் [kolaithozhil. kollar mazhuvad padaiyay] (தேவாரம் [thevaram] 966, 1).

2. Affliction; வருத்தம். (சூடாமணிநிகண்டு) [varutham. (sudamaninigandu)]

3. Working in iron; கொற்றொழில். [korrozhil.]

4. Blacksmith; கொல்லன். [kollan.]

5. Lock; பூட்டு. (பிங்கலகண்டு) [puttu. (pingalagandu)]

6. Brass or iron bar nailed across a door or gate; கதவு முதலியவற்றில் தைக்கும் இரும்பு முதலிய வற்றாலாகிய பட்டை. [kathavu muthaliyavarril thaikkum irumbu muthaliya varralagiya pattai.] Local usage

--- OR ---

Kol (கொல்) particle

1. An affix implying doubt; ஐயப்பொருளில் வரும் ஓர் இடைச்சொல். யாதுகொன் மற்றிவ் வேந்தல் பணி [aiyapporulil varum or idaichol. yathugon marriv venthal pani] (பெருங்கதை உஞ்சைக். [perungathai unchaig.] 34, 70).

2. An expletive, chiefly in poetry; பெரும்பாலும் செய்யுளில் வரும் ஓர் அசைநிலை. [perumbalum seyyulil varum or asainilai.] (நன். [nan.] 435.)

--- OR ---

Koḷ (கொள்) [koḷ(ḷu)tal] 2 verb [Telugu: konu, Kanarese, Malayalam: koḷ.] transitive

1. To seize, grasp; கையால் எடுத்துக் கொள்ளுதல். கொண்ட வாளொடும் [kaiyal eduthug kolluthal. konda valodum] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 430).

2. To receive, as a gift; பெறுதல். நல்லா றெனினுங் கொளறீது [peruthal. nalla reninung kolarithu] (திருக்குறள் [thirukkural], 222).

3. To buy, purchase; விலைக்கு வாங்குதல். கோதையினுங்கொள்வார் [vilaikku vanguthal. kothaiyinungolvar] (நைடதம் நகரப். [naidatham nagarap.] 18).

4. To acquire, take possession of, occupy; உரிமையாகக் கொள்ளுதல். விடலையைக் காண வோடி . . . வீதிகொண்டார் [urimaiyagak kolluthal. vidalaiyaig kananul vodi . . . vithigondar] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 457).

5. To marry; விவாகம் செய்தல். தாங்கொண்ட மனையாளை [vivagam seythal. thangonda manaiyalai] (நாலடியார் [naladiyar], 3).

6. To abduct, carry off; கவர்தல். மனையாளை மாற்றார்கொள [kavarthal. manaiyalai marrarkola] (நாலடியார் [naladiyar], 3).

7. To contain, hold; தன்னட்கொள்ளுதல். சிதரரிக் கண்கொண்ட நீர் [thannadkolluthal. sithararig kankonda nir] (நாலடியார் [naladiyar], 394).

8. To draw in, gather up; முகத் தல். குணகடல் கொண்டு குடகடன் முற்றி [mugath thal. kunagadal kondu kudagadan murri] (பத்துப்பாட்டு: மதுரைக்காஞ்சி [pathuppattu: mathuraikkanchi] 238).

9. To learn; கற்றுக்கொள்ளுதல். கொள்ளுநர் கொள்ள [karrukkolluthal. kollunar kolla] (கல்லாடம் [kalladam] 11, 21).

10. To consider, think; கருதுதல். யார்க்குங் கொடுத்தியெனக் கொள்கின்றிலம் [karuthuthal. yarkkung koduthiyenag kolkinrilam] (இலக்கண விளக்கம் [ilakkana vilakkam] 650, உரை [urai]).

11. To regard, esteem; நன்குமதித்தல். கொளப்பட்டே மென்றெண்ணி [nankumathithal. kolappatte menrenni] (திருக்குறள் [thirukkural], 699).

12. To celebrate; கொண்டாடுதல். தண்பதங் கொள்ளுந் தலைநாட் போல [kondaduthal. thanpathang kollun thalainad pola] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 6, 160).

13. To accept, approve; அங்கீகரித்தல். உய்ஞ்சன னிருத்தலு முலகங் கொள்ளுமோ [angigarithal. uynchana niruthalu mulagang kollumo] (கம்பராமாயணம் உருக்கா. [kambaramayanam urukka.] 17).

14. To adhere to, observe; மேற்கொள்ளு தல். குடிப்பிறந்தார் குன்றா வொழுக்கமாக் கொண்டார் [merkollu thal. kudippiranthar kunra vozhukkamag kondar] (நாலடியார் [naladiyar], 143).

15. To put up with, endure; மனம் பொறுத்தல். [manam poruthal.] (தொல். பொ. [thol. po.] 147, உரை, பக். [urai, pag.] 658.)

16. To resemble; ஒத்தல். வண்டினம் யாழ் கொண்ட கொளை [othal. vandinam yazh konda kolai] (பரிபாடல் [paripadal] 11, 125). — intransitive

1. To suit, befit; பத்துப்பாட்டு: பொருநராற்றுப்படை்துதல். கொள்ளாத கொள்ளா துலகு [porunthuthal. kollatha kolla thulagu] (திருக்குறள் [thirukkural], 470).

2. To strike, hurt; உடலிற் காயம்படுதல். கல்லுக் காலிற் கொண்டது. [udalir kayambaduthal. kallug kalir kondathu.] Local usage — aux. An auxiliary which makes a verb reflexive, as in அடித்துக்கொண்டான்; தற்பொருட்டில் வரும் ஒரு துணைவினை. [adithukkondan; tharporuttil varum oru thunaivinai.] — expletive An expletive added to negative impersonal singular verb, as in அஞ்சாதேகொள்; எதிர்மறை ஏவலொருமை வினையொடு சேர்க்கப்படும் ஓர் அசை. [anchathegol; ethirmarai evalorumai vinaiyodu serkkappadum or asai.] (கலித்தொகை [kalithogai] 115, உரை. [urai.])

--- OR ---

Koḷ (கொள்) noun

1. cf. kulattha. Horse-gram, a shrub, Dolichos uniflorus; காணம். (பிங்கலகண்டு) [kanam. (pingalagandu)]

2. Umbrella thorn-babul. See குடைவேல். உண் ணாவரகொடு கொள்வித்தின்று [kudaivel. un navaragodu kolvithinru] (புறப்பொருள்வெண்பாமாலை [purapporulvenpamalai] 6, 26, கொளு [kolu]).

3. A small measure of weight used in ancient times; முற்காலத்து வழங்கிய சிறு நிறையளவு. [murkalathu vazhangiya siru niraiyalavu.] (தொல். எழுத். [thol. ezhuth.] 164, உரை. [urai.])

--- OR ---

Kōl (கோல்) noun probably from கோலு-. [kolu-.] [Telugu: kōla, Kanarese, Malayalam: kōl, Travancore usage kōlu.]

1. Rod, stick; கம்பு. அலைக் கொரு கோறா [kambu. alaig koru kora] (கலித்தொகை [kalithogai] 82).

2. Branch; மரக் கொம்பு. (சூடாமணிநிகண்டு) [marag kombu. (sudamaninigandu)]

3. Staff; ஊன்றுகோல். கோலூன்றி [unrugol. kolunri] (நாலடியார் [naladiyar], 13).

4. Sceptre; செங்கோல். வேலன்று வென்றி தருவது மன்னவன் கோலதூஉங் கோடா தெனின் [sengol. velanru venri tharuvathu mannavan kolathuung koda thenin] (திருக்குறள் [thirukkural], 546).

5. Measuring rod; அளவு கோல். கோலிடை யுலக மளத்தலின் [alavu kol. kolidai yulaga malathalin] (கம்பராமாயணம் நகரப். [kambaramayanam nagarap.] 11).

6. Brush, pencil, as for painting; சித்திரந் தீட்டுங் கோல். (பிங்கலகண்டு) இன்னமுது கோறோய்த்து [sithiran thittung kol. (pingalagandu) innamuthu koroythu] (நைடதம் நளன்றூ. [naidatham nalanru.] 89).

7. Staff or stamp for marking; முத்திரைக்கோல். [muthiraikkol.] (W.)

8. Stick used for churning the flint stone to produce fire; தீக்கடைகோல். கைக்கோ லுமிழ்ந்த வெற்படு சிறுதீ [thikkadaigol. kaikko lumizhntha verpadu siruthi] (பெருங்கதை நரவாண. [perungathai naravana.] 8, 134).

9. Rattan, cane; பிரம்பு. [pirambu.]

10. Horse-whip; குதிரைச்சம்மட்டி. (சூடாமணிநிகண்டு) [kuthiraichammatti. (sudamaninigandu)]

11. Ploughshare; கொழு. (பிங்கலகண்டு) [kozhu. (pingalagandu)]

12. Arrow; அம்பு. ஐங்கோலை வென்றுகைக் கொண்டமுக் கோலன் [ambu. aingolai venrugaig kondamug kolan] (திருவேங். கலம். காப்பு. [thiruveng. kalam. kappu.] 3).

13. Spear; ஈட்டி. (சூடாமணிநிகண்டு) [itti. (sudamaninigandu)]

14. Handle, as of an umbrella; கோ லாக [ko laga] (பரிபாடல் [paripadal] 3, 74).

15. Lute-string; யாழின் நரம்பு. கோல்பொரச் சிவந்த . . . விரல் [yazhin narambu. kolporas sivantha . . . viral] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 459).

16. Balance on the principle of a steel-yard, beam of scales; துலாக்கோல். (பிங்கலகண்டு) [thulakkol. (pingalagandu)]

17. Libra of the zodiac; துலாராசி. (திவா.) [thularasi. (thiva.)]

18. The month Aippaci; ஐப்பசிமாதம். [aippasimatham.] (தைலவருக்கச்சுருக்கம் பாயி. [thailavarukkachurukkam payi.] 55.)

19. Government, rule; அரசாட்சி. மன்னவன் கோற் கீழ்ப் படின் [arasadsi. mannavan kor kizhp padin] (திருக்குறள் [thirukkural], 558).

20. Exquisite workmanship; அணியின்சித்திரவேலை. வார்கோல் . . . குறுந்தொடி மகளிர் [aniyinsithiravelai. varkol . . . kurunthodi magalir] (புறநானூறு [purananuru] 36, 2).

21. Roundness, rotundity; திரட்சி. கோனிற வளையினார்க்கு [thiradsi. konira valaiyinarkku] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 209).

--- OR ---

Kōl (கோல்) noun < kōla.

1. Jujube tree. See இலந்தை. (சூடாமணிநிகண்டு) [ilanthai. (sudamaninigandu)]

2. Raft, float; தெப்பம். [theppam.] (W.)

--- OR ---

Kōḻ (கோழ்) adjectival < கொழு-மை. [kozhu-mai.]

1. Slippery, oily; வழுவழுப்பான. வெண்பொனாற் கோழரை குயின்ற பூகம் [vazhuvazhuppana. venponar kozharai kuyinra pugam] (திருவிளையாடற் புராணம் திருமணப். [thiruvilaiyadar puranam thirumanap.] 65).

2. Thriving, luxurious, rich; செழிப்பான. கோழிலை வாழை [sezhippana. kozhilai vazhai] (அகநா. [agana.] 2).

3. Fat; கொழுப்பான. கோழிளந் தகர் [kozhuppana. kozhilan thagar] (திருவிளையாடற் புராணம் நகர்ப். [thiruvilaiyadar puranam nagarp.] 79).

--- OR ---

Kōḷ (கோள்) noun < கொள்-. [kol-.]

1. [Telugu: kōlu, M. kōḷ.] Taking, receiving, accepting, seizing, holding, enveloping; கொள்ளுகை. கோளிரு ளிருக்கை [kollugai. koliru lirukkai] (பரிபாடல் [paripadal] 4, 57).

2. Opinion, tenet, creed; decision, determination, conclusion; துணிபு. மாசற்றார் கோள் [thunipu. masarrar kol] (திருக்குறள் [thirukkural], 646).

3. Estimation, appraising, valuation; மதிப்பு. தம்மைத்தாங் கொள் வது கோளன்று [mathippu. thammaithang kol vathu kolanru] (நாலடியார் [naladiyar], 165).

4. Strength, power, ability; வலிமை. (பிங்கலகண்டு) [valimai. (pingalagandu)]

5. Quality, nature, character; தன்மை. யாக்கைக்கோ ளெண்ணார் [thanmai. yakkaikko lennar] (நாலடியார் [naladiyar], 18).

6. Enjoyment, experience; அனு பவம். என்னாருயிர் கோளுண்டே [anu pavam. ennaruyir kolunde] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருவாய்மொழி [nalayira thivyappirapandam thiruvaymozhi] 9, 6, 7).

7. [K. kōḷ.] Calumny, aspersion, backbiting, tale-bearing; குறளை. கோட்செவிக் குறளை காற்றுடனெருப்பு (கொன்றைவே.). [kuralai. kodsevig kuralai karrudaneruppu (konraive.).]

8. Falsehood; பொய். (சூடாமணிநிகண்டு) [poy. (sudamaninigandu)]

9. Impediment, obstacle; இடையூறு. (திவா.) [idaiyuru. (thiva.)]

10. Evil, vice; தீமை. (திவா.) [thimai. (thiva.)]

11. Killing, murder; கொலை. கோணினைக்குறித்து வந்தான் [kolai. koninaikkurithu vanthan] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 264).

12. Serpent; பாம்பு. [pambu.] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 320, உரை. [urai.])

13. cf. ghōra. Poison; விஷம். [visham.]

14. Ascending node; இராகு. கோள்வாய் மதியம் நெடியான் விடுத்தாங்கு [iraguvamisam kolvay mathiyam nediyan viduthangu] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 454).

15. Planet; கிரகம். எல்லாக் கோளு நல்வழி நோக்க [kiragam. ellag kolu nalvazhi nokka] (பெருங்கதை இலாவாண. [perungathai ilavana.] 11, 70).

16. Cloud; மேகம். கோளொடு குளிர்மதி வந்து வீழ்ந்தென [megam. kolodu kulirmathi vanthu vizhnthena] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 320).

17. Brilliance, light; ஒளி. முன்னைக் கோளரியே [oli. munnaig kolariye] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருவாய்மொழி [nalayira thivyappirapandam thiruvaymozhi] 2, 6, 6).

18. cf. gōla. Halo; பரிவேடம். மதியங் கோள்வாய் விசும்பிடை [parivedam. mathiyang kolvay visumbidai] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 1098).

19. Cluster; குலை. செழுங்கோள் வாழை [kulai. sezhungol vazhai] (புறநானூறு [purananuru] 168, 13).

20. Citronella grass. See காவட்டம்புல். (வைத்திய மலையகராதி) [kavattambul. (vaithiya malaiyagarathi)]

21. Ploughshare; கொழு. (திவா.) [kozhu. (thiva.)]

--- OR ---

Kōḷ (கோள்) particle Corr. of கள். [kal.] Verbal ending of the second person pl.; முன்னிலைப் பன்மை விகுதி. புறப்பற்றுத் தள்ளுங்கோள் [munnilaip panmai viguthi. purapparruth thallungol] (அஷ்டப்பிரபந்தம் நூற்றெட். [ashdappirapandam nurred.] 58).

--- OR ---

Kol (கொல்) noun

1. Iron; இரும்பு. மின் வெள்ளி பொன் கொல்லெனச் சொல்லும் [irumbu. min velli pon kollenas sollum] (தக்கயாகப்பரணி [thakkayagapparani] 550).

2. Metal; உலோகம். [ulogam.] (நாமதீபநிகண்டு [namathipanigandu] 318.)

--- OR ---

Kōl (கோல்) noun

1. Pencil to paint the eye with collyrium; அஞ்சனக்கோல். (அகராதி நிகண்டு) [anchanakkol. (agarathi nigandu)]

2. An unit of linear measure, of 24 feet; 24 அடியுள்ள நீட்டலளவை. [adiyulla nittalalavai.] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 3, 2, 6.)

--- OR ---

Kōḷ (கோள்) noun < கொள்-. [kol-.] Nakṣatra; நட்சத் திரம். (அகராதி நிகண்டு) [nadsath thiram. (agarathi nigandu)]

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Relevant text

Search found 13 books and stories containing Kol, Koḷ, Koḻ, Kōl, Kōḷ, Kōḻ, Kaol, Kozh, Kaozh; (plurals include: Kols, Koḷs, Koḻs, Kōls, Kōḷs, Kōḻs, Kaols, Kozhs, Kaozhs). You can also click to the full overview containing English textual excerpts. Below are direct links for the most relevant articles:

Story of Nālu

Story of Lipi

show preview

Theatre Architecture in Ancient India < [October – December, 1998]

Theatre-Architecture in Ancient India < [July-August 1933]

The Beginnings of Oriya < [April 1939]

+ 3 more chapters / show preview

Pasuram 5.6.10 < [Section 6 - Sixth Tiruvaymoli (Katal-nalam ceytenum)]

Pasuram 2.9.6 < [Section 9 - Ninth Tiruvaymoli (Em ma vittu)]

Pasuram 6.4.6 < [Section 4 - Fourth Tiruvaymoli (Kuravai aycciyarotu)]

+ 55 more chapters / show preview

Verse 5.24.28 < [Chapter 24 - The Killing of the Kola Demon]