Kel, Kēḻ: 9 definitions

Introduction:

Kel means something in Hinduism, Sanskrit, biology, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.

Biology (plants and animals)

Source: Google Books: CRC World Dictionary (Regional names)

Kel in India is the name of a plant defined with Ficus tsiela in various botanical sources. This page contains potential references in Ayurveda, modern medicine, and other folk traditions or local practices It has the synonym Ficus tsiela Roxb. ex Buch.-Ham..

Example references for further research on medicinal uses or toxicity (see latin names for full list):

· London Journal of Botany (1847)
· Species Plantarum, ed. 4
· Hortus Bengalensis (1814)
· Taxon (1979)
· The Cyclopaedia (1810)
· Ann. Mus. Bot. Lugduno-Batavi (1867)

If you are looking for specific details regarding Kel, for example extract dosage, side effects, chemical composition, health benefits, pregnancy safety, diet and recipes, have a look at these references.

Biology book cover
context information

This sections includes definitions from the five kingdoms of living things: Animals, Plants, Fungi, Protists and Monera. It will include both the official binomial nomenclature (scientific names usually in Latin) as well as regional spellings and variants.

Discover the meaning of kel in the context of Biology from relevant books on Exotic India

Languages of India and abroad

Sanskrit dictionary

Source: DDSA: The practical Sanskrit-English dictionary

Kel (केल्).—1 P. (kelati, kelita)

1) To shake.

2) To sport, be frolicsome.

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Shabda-Sagara Sanskrit-English Dictionary

Kel (केल्).—[kela] r. 1st cl. (ū) kelū (kelati) 1. To shake. 2. To go or move.

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Benfey Sanskrit-English Dictionary

Kel (केल्).—i. 1, [Parasmaipada.] 1. To shake. 2. To go.

Source: Cologne Digital Sanskrit Dictionaries: Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary

Kel (केल्):—[class] 1. [Parasmaipada] kelati, to shake, tremble, [Dhātupāṭha xv, 30];

—to go or move, [ib.];

—to be frolic-some, sport (cf. Prākṛt √kīl = krīḍ), [Horace H. Wilson]

[Sanskrit to German]

Kel in German

context information

Sanskrit, also spelled संस्कृतम् (saṃskṛtam), is an ancient language of India commonly seen as the grandmother of the Indo-European language family (even English!). Closely allied with Prakrit and Pali, Sanskrit is more exhaustive in both grammar and terms and has the most extensive collection of literature in the world, greatly surpassing its sister-languages Greek and Latin.

Discover the meaning of kel in the context of Sanskrit from relevant books on Exotic India

Kannada-English dictionary

Source: Alar: Kannada-English corpus

Kēl (ಕೇಲ್):—[noun] a large earthen pot.

--- OR ---

Kēḷ (ಕೇಳ್):—[verb] = ಕೇಳು [kelu].

context information

Kannada is a Dravidian language (as opposed to the Indo-European language family) mainly spoken in the southwestern region of India.

Discover the meaning of kel in the context of Kannada from relevant books on Exotic India

Tamil dictionary

Source: DDSA: University of Madras: Tamil Lexicon

Kēḻ (கேழ்) noun < கெழுவு-. [kezhuvu-.] cf. ghat.

1. Light, lustre, brilliance; ஒளி. (பிங்கலகண்டு) நயங்கேழ் பெருவள நல்கு நல்லூர [oli. (pingalagandu) nayangezh peruvala nalku nallura] (தஞ்சைவாணன் கோவை [thanchaivanan kovai] 392).

2. Bright colour, hue; நிறம். ஒண்கேழ் நூற்றித ழலரின் [niram. onkezh nurritha zhalarin] (புறநானூறு [purananuru] 27).

3. Comparison; equality; ஒப்பு. கேழேவரையு மில் லோன் [oppu. kezhevaraiyu mil lon] (திருக்கோவையார் [thirukkovaiyar] 269).

--- OR ---

Kēḷ (கேள்) [kēḷtal [kēṭṭal]] 9 verb [Kanarese, Malayalam: kēḷ.] transitive

1. To hear, hearken, listen to; செவிக்குப் புலனாக்குதல். சொல்லுநபோலவுங் கேட்குந போலவும் [sevikkup pulanakkuthal. sollunapolavung kedkuna polavum] (தொல். பொ. [thol. po.] 513).

2. To learn, be instructed in; பாடங்கேட்டல். ஒரு குறி கேட்போன் [padangettal. oru kuri kedpon] (நன். பொது. [nan. pothu.] 42).

3. To ask, inquire, question, catechise; வினாதல். என்னை நீ கேட்கையாலே [vinathal. ennai ni kedkaiyale] (கைவல்ய நவநீதம் [kaivalya navanitham] 20).

4. To investigate; விசாரித்தல். களவு போ னமை எங்ஙனே என்றுகேட்டு [visarithal. kalavu po namai engngane enrugettu] (inscription) (சோழவ. [sozhava.] 66).

5. To request, solicit, crave; வேண்டுதல். படிக்கப் புத்தகம் தருமாறுகேட்டான். [venduthal. padikkap puthagam tharumarugettan.]

6. To be informed of; கேள்விப்படுதல். தருதி நீ யெனக் கேட்டேன் [kelvippaduthal. tharuthi ni yenag ketten] (மகாபாரதம் கன்ன. [magaparatham kanna.] 238).

7. To require, demand, claim; உரி மை கொண்டாடிக் கொடுக்கச்சொல்லுதல். [uri mai kondadig kodukkacholluthal.]

8. To avenge, punish; தண்டித்தல். தீயரைத் தெய்வங்கேட் கும். [thandithal. thiyaraith theyvanged kum.]

9. To effect a remedy, cure, as medicine; நோய்முதலியன நீக்குதல். செயச் செய வூறுகேளாது . . . அரவுகான்ற வேகம் மிக்கிட்டதன்றே [noymuthaliyana nikkuthal. seyas seya vurugelathu . . . aravuganra vegam mikkittathanre] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 1274).

10. To bid, offer, inquire the price of; விலைகேட்டல். [vilaigettal.]

11. To accept, agree to; ஏற்றுக்கொள்ளுதல். கேட்டார்ப் பிணிக்குந் தகையவாய் [errukkolluthal. kettarp pinikkun thagaiyavay] (திருக்குறள் [thirukkural], 643).

12. To tolerate, brook; பொறுத்தல். கேளாராயர் குலத் தவரிப்பழமொழிி [poruthal. kelarayar kulath thavarippazhi] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 3, 1, 8). — intransitive

1. To come under the control of; to be cured; தணிதல். வாதநோய் அந்த மருந்துக்குக் கேட்கும். [thanithal. vathanoy antha marunthukkug kedkum.]

2. To obey, be submissive, docile; கீழ்ப்படிதல். பொல் லாத மனங் கேளாது. [kizhppadithal. pol latha manang kelathu.]

3. To be heard, as a call; to reach, as a sound; ஒலி எட்டுதல். குண்டுபோட் டால் இங்கே கேட்கும். [oli ettuthal. kundupod dal inge kedkum.]

4. To have perception by the ear; செவிப்புலனுணர்வைப்பெறுதல். அவனுக் குக் காது கேட்கும். [sevippulanunarvaipperuthal. avanug kug kathu kedkum.]

5. To get permission; அனு மதி பெறுதல். கேளாதேவந்து கிளைகளாயிற்றோன்றி [anu mathi peruthal. kelathevanthu kilaigalayirronri] (நாலடியார் [naladiyar], 30).

--- OR ---

Kēḷ (கேள்) noun probably from கேள்-. [kel-.]

1. Kindred, relations; உறவு. தன்கே ளலறச் சென்றான் [uravu. thanke lalaras senran] (நாலடியார் [naladiyar], 29).

2. Friendship; நட்பு. (திவா.) [nadpu. (thiva.)]

3. Friend, companion; நண்பன். கேளன்றிக் கொன்றாரே கே ளாகி [nanpan. kelanrig konrare ke lagi] (தொல். பொ. [thol. po.] 72, உரை [urai]).

4. Husband; கணவன். அவளுந்தன் கேட்குச் சொன்னாள் [kanavan. avalunthan kedkus sonnal] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 1052).

context information

Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.

Discover the meaning of kel in the context of Tamil from relevant books on Exotic India

See also (Relevant definitions)

Relevant text

Let's grow together!

I humbly request your help to keep doing what I do best: provide the world with unbiased sources, definitions and images. Your donation direclty influences the quality and quantity of knowledge, wisdom and spiritual insight the world is exposed to.

Let's make the world a better place together!

Like what you read? Consider supporting this website: