Karai, Kārai, Kaṟai, Kāṟai, Karāī: 4 definitions
Introduction:
Karai means something in the history of ancient India, biology, Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
India history and geography
Source: academia.edu: Minor Chiefs and "Hero" in Ancient TamilakamKārai (“a shrub”) is a name related to the historical geography and rulers of ancient Tamil Nadu, occuring in Sangam literature such as the Akanāṉūṟu and the Puṟanāṉūṟu.—Notes: (Puṟam. 258, VIS 234), cf. Kāraikkāḷ-[Ammaiyār].
The history of India traces the identification of countries, villages, towns and other regions of India, as well as mythology, zoology, royal dynasties, rulers, tribes, local festivities and traditions and regional languages. Ancient India enjoyed religious freedom and encourages the path of Dharma, a concept common to Buddhism, Hinduism, and Jainism.
Biology (plants and animals)
Source: Wisdom Library: Local Names of Plants and DrugsKarai [கறை] in the Tamil language is the name of a plant identified with Senegalia catechu (L.f.) P.J.H.Hurter & Mabb. from the Mimosaceae (Touch-me-not) family having the following synonyms: Acacia catechu, Mimosa catechu, Acacia wallichiana. For the possible medicinal usage of karai, you can check this page for potential sources and references, although be aware that any some or none of the side-effects may not be mentioned here, wether they be harmful or beneficial to health.
Karai in the Tamil language is the name of a plant identified with Elaeocarpus serratus L. from the Elaeocarpaceae (Rudraksh) family having the following synonyms: Elaeocarpus malabaricus, Elaeocarpus cuneatus.
Karai in the Tamil language is the name of a plant identified with Diospyros melanoxylon Roxb. from the Ebenaceae (Ebony) family having the following synonyms: Diospyros tupru, Diospyros dubia, Diospyros wightiana.
Karai in the Tamil language is the name of a plant identified with Heynea trijuga Roxb. ex Sims from the Meliaceae (Neem) family having the following synonyms: Trichilia connaroides, Walsura trijuga, Heynea connaroides.
Source: Google Books: CRC World Dictionary (Regional names)1) Karai in India is the name of a plant defined with Acacia catechu in various botanical sources. This page contains potential references in Ayurveda, modern medicine, and other folk traditions or local practices It has the synonym Mimosa catechuoides Roxb. (among others).
2) Karai is also identified with Elaeocarpus serratus It has the synonym Elaeocarpus serratus L.f. (etc.).
3) Karai is also identified with Psydrax dicoccos It has the synonym Polyozus bipinnata Lour. (etc.).
4) Karai is also identified with Sterculia urens It has the synonym Kavalama urens Raf. (etc.).
5) Karai is also identified with Trichilia connaroides It has the synonym Heynea trijuga var. microcarpa Pierre (etc.).
Example references for further research on medicinal uses or toxicity (see latin names for full list):
· Journal of Cytology and Genetics (1987)
· Journal of Economic and Taxonomic Botany (1981)
· Journal of Economic and Taxonomic Botany (1996)
· Fitoterapia (2001)
· Prodromus Systematis Naturalis Regni Vegetabilis (DC.) (1824)
· Flora van Nederlandsch Indië (1857)
If you are looking for specific details regarding Karai, for example pregnancy safety, extract dosage, diet and recipes, health benefits, side effects, chemical composition, have a look at these references.
This sections includes definitions from the five kingdoms of living things: Animals, Plants, Fungi, Protists and Monera. It will include both the official binomial nomenclature (scientific names usually in Latin) as well as regional spellings and variants.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconKarai (கரை) [karaital] 4 verb [Telugu: K. Travancore usage karagu, M. karakku.] intransitive
1. To wear away, as soil by the action of water; to dissolve, as salt or sugar in water; கரைந்துபோதல். [karainthupothal.]
2. To be reduced from a solid to a liquid from; உருகுதல். கருங்கற் றான் வெண்ணெயெனக் கரைந்தோட [uruguthal. karungar ran venneyenag karainthoda] (அழகர்கலம்பகம் [azhagarkalambagam] 1).
3. To become emaciated, as the body; இளைத்தல். உடம்பு கரைந்துவிட்டது. [ilaithal. udambu karainthuvittathu.] Colloq.
4. To become gradually attenuated; கெடுதல். இந்திரன் செருக் குக் கரைய [keduthal. inthiran serug kug karaiya] (திருவிளையாடற் புராணம் திருநகரப். [thiruvilaiyadar puranam thirunagarap.] 101).
5. To undergo difficulties; வருந்துதல். ஞெகிழங் கரையாமல் வாங் கிய கள்வன் [varunthuthal. gnegizhang karaiyamal vang kiya kalvan] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 18, 26).
6. To linger, delay; தாமதித்தல். [thamathithal.] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 18, 26, உரை. [urai.])
7. To sound, roar; ஒலித்தல். கரையுங் கடலும் [olithal. karaiyung kadalum] (தேவாரம் [thevaram] 742, 1).
8. [Malayalam: kara.] To weep, lament; அழுதல். கரையாவயர் வேனெனை [azhuthal. karaiyavayar venenai] (கம்பராமாயணம் நகர்நீங். [kambaramayanam nagarning.] 33).
9. To be over-ripe, as fruit; பதனழிதல். கரைந்த பழமலையந்தாதி். [pathanazhithal. karaintha pazham.] (W.) — transitive
1. To call, invite; அழைத்தல். அஞ்சிலோதியை வரக் கரைந்தீமே [azhaithal. anchilothiyai varag karainthime] (ஐங்குறுநூறு [aingurunuru] 391).
2. To tell, expound; சொல்லுதல். அறங்கரை நாவின் (தொல். பாயிரம்). [solluthal. arangarai navin (thol. payiram).]
--- OR ---
Karai (கரை) [karaittal] 11 transitive verb Causative of கரை¹-. [karai¹-.]
1. To dissolve in water; கரையச்செய்தல். [karaiyacheythal.]
2. To melt, as metal; to liquify; உருக்குதல். [urukkuthal.]
3. To extirpate; அழித்தல். உள்குவார் வினையைக் கரைக்கும் [azhithal. ulkuvar vinaiyaig karaikkum] (தேவாரம் [thevaram] 1040, 5).
4. To pinch, squeeze so as to cause pain; நிமிண்டுதல். உபாத்தியாயர் கன்னத்தைப் பிடித்துக் கரைத்தார். [niminduthal. upathiyayar kannathaip pidithug karaithar.]
--- OR ---
Karai (கரை) [karaittal] 11 transitive verb [K. kare.] To call, summon; அழைத்தல். உழையரிற் பலரைக் கரைத்து [azhaithal. uzhaiyarir palaraig karaithu] (கந்தபு. குமாரபுரி. [kanthapu. kumarapuri.] 66).
--- OR ---
Karai (கரை) [karaital] transitive verb < Kanarese kara. To take, as a load; கொண்டுபோதல். கருங்கடல் வளந்தரக் கரையும் பண்டியும் [kondupothal. karungadal valantharag karaiyum pandiyum] (சீவகசிந்தாமணி [sivagasindamani] 63).
--- OR ---
Karai (கரை) noun < கரை¹-. [karai¹-.] [Telugu, Malayalam: kara, K. karē.]
1. Shore of a sea; கடற்கரை. நாவாய் கரையலைக்குஞ் சேர்ப்ப [kadarkarai. navay karaiyalaikkugn serppa] (நாலடியார் [naladiyar] 224).
2. Bank, bund, as of a tank; நீர்க்கரை. யமுனைக் சரைக் கென்னை யுய்த்திடுமின் [nirkkarai. yamunaig saraig kennai yuythidumin] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் நாய்ச்சி. [nalayira thivyappirapandam naychi.] 12, 4).
3. Bound, limit; எல்லை. கல்வி கரையில [ellai. kalvi karaiyila] (நாலடியார் [naladiyar], 135).
4. Ridge of a field; செய்வரம்பு. [seyvarambu.]
5. Border of a cloth; சீலைவிளிம்பு. பூங்கரை நீலம் [silaivilimbu. pungarai nilam] (கலித்தொகை [kalithogai] 111).
6. Side, proximity, usually in compounds, as அடுப்பங்கரை, வழிக்கரை; பக்கம். [aduppangarai, vazhikkarai; pakkam.]
7. Place; இடம். (சூடாமணிநிகண்டு) [idam. (sudamaninigandu)]
8. Word; வார்த்தை. [varthai.] (நன். [nan.] 458.)
9. Large division of co-parcenary land in a village consisting of dry and wet lands and garden fields; கிராமப் பெரும்பங்கு. [kiramap perumbangu.] (S. I. I. ii, 114: G. south Arcot usage D. i, 288.)
--- OR ---
Kaṟai (கறை) noun < கறு-. [karu-.] [Telugu: kara, K. kaṟē, M. kaṟa.]
1. Rust; spot, as on the moon; stain, tarnish, blemish; uncleanness, as of the teeth; மாசு. பற்கறைகள் மாற்றல் [masu. parkaraigal marral] (காசிகண்டம் இல்லொழுக். [kasigandam illozhug.] 27).
2. Fault, defect; குற்றம். பிறக்கப் பிறக் கக் கறையேறுகை [kurram. pirakkap pirag kag karaiyerugai] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருப்பாவை [nalayira thivyappirapandam thiruppavai] 21, வ்யா. [vya.]).
3. Black; கறுப்புநிறம். கறைமிடறு [karuppuniram. karaimidaru] (புறநானூறு [purananuru] 1, 5).
4. Colour, hue, tinge; நிறம். (பிங்கலகண்டு) [niram. (pingalagandu)]
5. Darkness; இருள். கறைபடு பொழில் [irul. karaipadu pozhil] (தேவாரம் [thevaram] 624, 8).
6. Poison; விஷம். கறையுறு பகுவா யுரகம் [visham. karaiyuru paguva yuragam] (ஞானாமிர்தம் பாயி. [gnanamirtham payi.] 7, 5).
7. Blood; இரத்தம். புறங் கறையொ ழுகு செம்புண்ணில் [iratham. purang karaiyo zhugu sembunnil] (பிரபுலிங்கலீலை துதி. [pirapulingalilai thuthi.] 15).
8. Defilement, as of catamenia; மாதவிடாய். கொழுநனை யில்லாள் கறையும் [mathaviday. kozhunanai yillal karaiyum] (திரிகடுகம் [thirigadugam] 66).
9. Mortar for pounding; உரல். கறையடி யானை [ural. karaiyadi yanai] (பத்துப்பாட்டு: பெரும்பாணாற்றுப்படை [pathuppattu: perumbanarruppadai] 351).
10. Glabrous foliaged cutch, medium tree, Acacia catechu sundra; கருங்காலிவகை. [karungalivagai.] (W.)
--- OR ---
Kaṟai (கறை) noun < kara. Tribute, poll-tax; குடியிறை. கறைவீடு செய்ம்மின் [kudiyirai. karaividu seymmin] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 23, 127).
--- OR ---
Kārai (காரை) noun
1. A low shrub with sharp axillary spines met with in scrubby jungles and common waste places, Canthium parviflorum; காட்டுச்செடிவகை. முட்காற் காரை [kattuchedivagai. mudkar karai] (புறநானூறு [purananuru] 258).
2. Emetic-nut. See மருக்காரை. [marukkarai.] (L.)
3. cf. காறல்². [karal².] A sea-fish; காறல்மீன். [karalmin.]
4. Cloth; ஆடை. யானைப்பாகர் ஆடையைக் காரை யென்றலும் [adai. yanaippagar adaiyaig karai yenralum] (நேமிநாதம் சொல். [neminatham sol.] 10, உரை [urai]).
--- OR ---
Kārai (காரை) noun [Telugu: gāra, K. gāre.]
1. Mortar, plaster for building; சுண்ணச்சாந்து. காரையினால் விளக்குறு மேனிலத் தோகையர் கீதமும் [sunnachanthu. karaiyinal vilakkuru menilath thogaiyar kithamum] (திருப்போரூர்ச் சந்நிதி அலங்க. [thirupporurs sannithi alanga.] 17).
2. Concretions that encrust the teeth, tartar; பல்லில் இறுகப்பற்றிய ஊத்தை. [pallil irugapparriya uthai.] Colloq.
--- OR ---
Kārai (காரை) noun probably from kāravallī. Balsam-pear. See பாகல். (இராஜ வைத்தியமகுடம்) [pagal. (iraja vaithiyamagudam)]
--- OR ---
Kāṟai (காறை) noun probably from காறு. [karu.]
1. Gold or silver collar, necklet for women and children; பெண்களும் குழந்தைகளும் கழுத்தில் அணிந்துகொள் ளும் ஒரு வகை அணி. கழுத்தினிற் காறையொடும் . . . பொலிந்த விருடீகேசன் [penkalum kuzhanthaigalum kazhuthil aninthugol lum oru vagai ani. kazhuthinir karaiyodum . . . polintha virudigesan] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரிய.ாழ். [nalayira thivyappirapandam periyazh.] 1, 8, 3).
2. Iron rings round the hub of a cart-wheel; வண்டிக்குடத்தைச் சுற்றியிடும் இருப்புவளையம். [vandikkudathais surriyidum iruppuvalaiyam.] Local usage
3. Cart; வண்டி. காறை முரிபோருக்குக் காப்பிட வேணுமிறே [vandi. karai muriporukkug kappida venumire] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் திருப்பாவை [nalayira thivyappirapandam thiruppavai] 24, ஆறா. [ara.]).
4. Mustiness; mould; பூஞ்சாளம். [punchalam.]
5. A blade of grass or straw; வைக்கோல் முதலியவற்றின் தாள். [vaikkol muthaliyavarrin thal.] Local usage
--- OR ---
Karai (கரை) noun < கரைவிளங்கு. [karaivilangu.] A species of white cedar; கரைவிளங்கு. [karaivilangu.] (L.)
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Starts with (+45): Karai-karuvilangum, Karai-kuruceyvar, Karai-talaipatam, Karai-turai-kavarkaran, Karai-valaitoni, Karai-valitirvai, Karaical, Karaiccenkari, Karaiccuvan, Karaicilai, Karaikai, Karaikan, Karaikanru, Karaikanumatu, Karaikata, Karaikkal Ammaiyar, Karaikkani, Karaikkantan, Karaikkaran, Karaikkarikkan.
Ends with (+175): Akacakkarai, Akarai, Alai-vaykarai, Amirtacarkkarai, Amutacarukkarai, Anaikarai, Anaikkarai, Arrankarai, Arutikkarai, Askaccarkkarai, Ataikarai, Bhumichakkarai, Bura sharukkarai, Cakkarai, Calaikkarai, Cannakarai, Canpankarai, Cantikkarai, Cantukkarai, Carakkarai.
Full-text (+158): Kuttukkarai, Karaiyelumpu, Karaiyural, Nallakarai, Venkarai, Karaimitarran, Karaikutti, Karaikkani, Cantukkarai, Karaikkantan, Karaivilanku, Pottukkarai, Parkarai, Kattu kaarai, Periya goddu kaarai, Goddtu kaarai, Perunkarai, Cannakarai, Matu-ankarai, Karaiccuvan.
Relevant text
Search found 10 books and stories containing Karai, Kārai, Kaṟai, Kāṟai, Kaarai, Karāī; (plurals include: Karais, Kārais, Kaṟais, Kāṟais, Kaarais, Karāīs). You can also click to the full overview containing English textual excerpts. Below are direct links for the most relevant articles:
Tiruvaymoli (Thiruvaimozhi): English translation (by S. Satyamurthi Ayyangar)
Pasuram 3.10.2 < [Section 10 - Tenth Tiruvaymoli (Canmam Palapala)]
Pasuram 6.5.3 < [Section 5 - Fifth Tiruvaymoli (Tuval il ma mani matam)]
Middle Chola Temples (by S. R. Balasubrahmanyam)
Temples in Tadi-maalingi (Jananathapuram) < [Chapter II - Temples of Rajaraja I’s Time]
Temples In Alagadriputtur < [Chapter II - Temples of Rajaraja I’s Time]
Later Chola Temples (by S. R. Balasubrahmanyam)
Temples in Sindhuvalli < [Chapter II - Temples of Kulottunga I’s Time]
Part I - Manavalap-perumal and Kopperunjinga < [Chapter XVII - Chola-Pallava Phase (The Later Pallavas)]
Temples in Solapuram < [Chapter II - Temples of Kulottunga I’s Time]
Tiruvācakam Part I (by Māṇikkavācakar)
The Markandeya Purana (Study) (by Chandamita Bhattacharya)
3. Worship and Mythology of Agni < [Chapter 3]
Early Chola Temples (by S. R. Balasubrahmanyam)
Temples in Tiruchchennampundi < [Chapter II - Temples of Parantaka I’s Time]