Kaiyaru, Kaiyāru, Kaiyaṟu, Kaiyāṟu, Kaivāṟu: 2 definitions
Introduction:
Kaiyaru means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Kannada-English dictionary
Source: Alar: Kannada-English corpusKaiyāru (ಕೈಯಾರು):—[verb] to become empty-handed; to become penniless.
Kannada is a Dravidian language (as opposed to the Indo-European language family) mainly spoken in the southwestern region of India.
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconKaiyaṟu (கையறு) [kaiyaṟutal] [kai-aṟu] intransitive verb < idem. +.
1. To be laid prostrate, overcome, as with pity; செயலற்றுப்போதல். காணா வுயிர்க்குங் கையற் றேங்கி [seyalarruppothal. kananul vuyirkkung kaiyar rengi] (மணிமேகலை [manimegalai] 3, 89).
2. To be broken-hearted; மனமழிதல். கையற் றின்ன லெய்தலும் [manamazhithal. kaiyar rinna leythalum] (ஞானாமிர்தம் [gnanamirtham] 31, 22).
3. To exceed limits; அளவு கடத்தல். காப்பின் கடுமை கையற வரினும் [alavu kadathal. kappin kadumai kaiyara varinum] (தொல். பொ. [thol. po.] 114).
4. To be irremediable, overwhelming; மீட்சியரிதாதல். கையறு துன்பங் காட்டினுங் காட்டும் [midsiyarithathal. kaiyaru thunpang kattinung kattum] (சிலப்பதிகாரம் அரும்பதவுரை [silappathigaram arumbathavurai] 10, 71, உரை [urai]).
5. To die; இறத்தல். காதி மலைந்தே கை யற்றார் [irathal. kathi malainthe kai yarrar] (மகாபாரதம் பதினாறாம். [magaparatham pathinaram.] 2).
6. To become immoral; ஒழுக்கம் நீங்குதல். [ozhukkam ninguthal.]
--- OR ---
Kaiyāṟu (கையாறு) [kaiyāṟutal] [kai-āṟu] intransitive verb < கை⁵ [kai⁵] +. To rest awhile from work; இளைப்பாறுதல். பண்ணுமயன் கையாறவும் (பட்டினத். திருப்பாவை பொது. திருவை.). [ilaipparuthal. pannumayan kaiyaravum (pattinath. thiruppavai pothu. thiruvai.).]
--- OR ---
Kaiyāṟu (கையாறு) [kai-āṟu] noun < கையறு-. [kaiyaru-.]
1. State of utter prostration, helplessness; செயலறுகை. கையாறு கடைக்கூட்ட [seyalarugai. kaiyaru kadaikkutta] (கலித்தொகை [kalithogai] 31, 7).
2. Distress, affliction, suffering; துன்பம். கலக்கத்தைக் கை யாறாக் கொள்ளாதா மேல் [thunpam. kalakkathaig kai yarag kollatha mel] (திருக்குறள் [thirukkural], 627).
--- OR ---
Kaiyāṟu (கையாறு) [kai-āṟu] noun < கை⁵ [kai⁵] +. Conduct, behaviour; ஒழுக்கநெறி. இடுதுனி கையாறா [ozhukkaneri. iduthuni kaiyara] (பரிபாடல் [paripadal] 8, 78).
--- OR ---
Kaivāṟu (கைவாறு) [kai-āṟu] noun < idem. (J.)
1. Suitable opportunity; தக்கசமயம். [thakkasamayam.]
2. See கைலாகு. [kailagu.]
--- OR ---
Kaiyāṟu (கையாறு) [kai-āṟu] noun < idem. +. Field channel; கண்ணிவாய்க்கால். காற்செய்யும் இதி னுக்குப்படும் கையாற்றுக்கும் எல்லையாவது [kannivaykkal. karseyyum ithi nukkuppadum kaiyarrukkum ellaiyavathu] (S. I. I. vi, 10).
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Starts with: Kai-arunilai, Kai-aruttukol, Kaiyarukilavi.
Ends with: Cikaiyaru.
Full-text: Kai-arunilai, Kaiyarai, Kaiyaram, Kaiyarukilavi.
Relevant text
No search results for Kaiyaru, Kaiyāru, Kaiyaṟu, Kaiyāṟu, Kaivāṟu, Kai-aṟu, Kai-aru, Kai-āṟu, Kaivaru, Kaiyaaru, Kaivaaru; (plurals include: Kaiyarus, Kaiyārus, Kaiyaṟus, Kaiyāṟus, Kaivāṟus, aṟus, arus, āṟus, Kaivarus, Kaiyaarus, Kaivaarus) in any book or story.