Conai, Coṇai, Cōṇai, Cōṉai: 1 definition
Introduction:
Conai means something in Tamil. If you want to know the exact meaning, history, etymology or English translation of this term then check out the descriptions on this page. Add your comment or reference to a book if you want to contribute to this summary article.
Languages of India and abroad
Tamil dictionary
Source: DDSA: University of Madras: Tamil LexiconCoṇai (சொணை) noun See சுணை. [sunai.]
--- OR ---
Cōṇai (சோணை) noun cf. சுணை. [sunai.] (J.)
1. Lobe of the ear, thick ear-lobes; காதினடித்தண்டு. சோணையழகியார் [kathinadithandu. sonaiyazhagiyar] (நாலாயிர திவ்யப்பிரபந்தம் பெரியதி. [nalayira thivyappirapandam periyathi.] 10, 8, 1, வ்யா. [vya.]).
2. Base of a leaf or leaf-stalk which grows from the branch without a stem, as of tobacco; புகையிலை முதலியவற்றின் காம்பினடி. (யாழ்ப்பாணத்து மானிப்பாயகராதி) [pugaiyilai muthaliyavarrin kambinadi. (yazhppanathu manippayagarathi)]
3. Extremities of the sides of a hoe near the haft; மண்வெட்டியிற் காம்பு சொருகுமடிப்பகுதி. [manvettiyir kambu sorugumadippaguthi.] (W.)
--- OR ---
Cōṇai (சோணை) noun < śōṇā. The river Sōṇ, which falls into the Ganges near Pāṭaliputra; பாடலிபுத்திரத்துக் கருகில் கங்கையொடு கலக் கும் ஒரு நதி. (பிங்கலகண்டு) [padaliputhirathug karugil kangaiyodu kalag kum oru nathi. (pingalagandu)]
--- OR ---
Cōṇai (சோணை) noun < śōṇa. See சோணகிரி. (யாழ்ப்பாணத்து மானிப்பாயகராதி) [sonagiri. (yazhppanathu manippayagarathi)]
--- OR ---
Cōṇai (சோணை) noun < śrōṇā. The 22nd nakṣatra. See திருவோணம். (சூடாமணிநிகண்டு) [thiruvonam. (sudamaninigandu)]
--- OR ---
Cōṇai (சோணை) noun See சோணாலு. [sonalu.] Local usage
--- OR ---
Cōṇai (சோணை) noun cf. சோனை³. [sonai³.] Parapet wall; கைப்பிடிச்சுவர். [kaippidichuvar.] Local usage
--- OR ---
Cōṉai (சோனை) noun < சோனம்¹. [sonam¹.]
1. Dark, moisture-laden clouds; கார்மேகம். சோனைவார் குழலினார் [karmegam. sonaivar kuzhalinar] (கம்பராமாயணம் நீர்விளை. [kambaramayanam nirvilai.] 14).
2. [K. sōne.] See சோனாமாரி. (பிங்கலகண்டு) மேகஞ்சோனைபட [sonamari. (pingalagandu) meganchonaipada] (கம்பராமாயணம் குகப். [kambaramayanam kugap.] 20).
3. Pouring rain, rain falling in torrents; விடாமழைப்பாட்டம். (அகராதி நிகண்டு) [vidamazhaippattam. (agarathi nigandu)]
4. [Telugu: sōna, K. sōne.] Constant drizzle from clouds gathering on hill-tops; மழைச்சாரல். [mazhaicharal.]
--- OR ---
Cōṉai (சோனை) noun < śrōṇā. The 22nd nakṣatra. See திருவோணம். (பிங்கலகண்டு) [thiruvonam. (pingalagandu)]
--- OR ---
Cōṉai (சோனை) noun cf. சோணை. [sonai.] Parapet wall; கைப்பிடிச்சுவர். [kaippidichuvar.] Local usage
Tamil is an ancient language of India from the Dravidian family spoken by roughly 250 million people mainly in southern India and Sri Lanka.
See also (Relevant definitions)
Starts with: Conai vetpalai, Conaikkatu, Conaimekam, Conaippul.
Ends with: Katucconai, Palai-kattuconai.
Full-text: Conaikkatu, Conai vetpalai, Katucconai, Conaippul, Conamari, Conaimekam, Conaku, Pura-katupatal, Palai-kattuconai, Patalipuram, Hippeastrum vittatum, Conam.
Relevant text
No search results for Conai, Chonai, Coṇai, Cōṇai, Cōṉai, Saonai, Sonai; (plurals include: Conais, Chonais, Coṇais, Cōṇais, Cōṉais, Saonais, Sonais) in any book or story.